Home - Kynologie - De duitse herdershond - Ectoparasieten
Ongedierte oftewel ectoparasieten zijn op of in de huid levende, schadelijke diertjes; zoals vlooien, luizen, mijten en teken.
Vlooien
- Zijn zéér beweeglijke insekten.
- 1-4 mm lang en bruin-zwart.
- Verlaten hun gastheer vaak; ze komen er bloed zuigen.
- Kunnen maanden zonder voedsel.
- Overleven in kieren en naden van vloeren.
- Volwassen vlooien leven plm. 1 jaar.
- Leggen honderden eieren, die als regel op de bodem, in kieren en spleten blijven liggen.
- De ontwikkeling van ei-larve tot vlo duurt drie weken tot twee jaar, afhankelijk van temperatuur en vochtigheid.
- Honde- of kattevlooien kunnen tijdelijk bij elkaars gastheer of bij de mens voorkomen en dan bijten!
Waar zijn ze te vinden?
- Voornamelijk op de rug en hals, te zien door tegen de haren in te strijken, in een dichte vacht echter niet gemakkelijk.
- De ontlasting ervan is daar meestaL wél te vinden; roodbruin-zwarte "zandkorreltjes" die vochtige watten rood kunnen kleuren.
- De eieren zijn wel op de ligplaats te vinden; plm. 1/2 mm lange, wit-glazige en glanzende ovaaltjes.
Wat merkt u op?
- Jeuk: bij het bloedzuigen scheidt de vlo het sterk jeukverwekkende speeksel af, waardoor het dier gaat krabben en bijten.
- Korstjes: vormen zich op de bijtplekjes. Soms:
- Bloedarmoede, vooral bij katten.
- Sterfte bij kittens en pups.
- Allergische huidontsteking; door overgevoeligheid voor het speeksel van de vlo. Een enkele beet kan dan een eczeem onderhouden (achterste deel van de rug).
Luizen
- Veroorzaken jeuk en haaruitval.
- Komen voor achter de oren en aan de hals.
- Zelden bij een goed verzorgde hond.
- Vrijwel nooit bij een kat.
Bestrijding
Tweemalige bestrijding met tien dagen ertussen is als regel afdoende.
MIJTEN
Veroorzaken schurft.
- Huidschurft.
- Oorschurft.
- Jeugdschurft.
Huidschurft
- Op elke leeftijd bij hond, kat, cavia en konijn.
- Kan ook de mens besmetten.
- Heftige jeuk, haaruitval, korstvorming.
- Door krabben soms huidbeschadiging.
- Veroorzaker vaak moeilijk te vinden in een microscopisch preparaat.
Bestrijding
Leidt altijd tot genezing; wassingen met een geneesmiddel dienen gedurende minimaal vier weken om de vijf dagen herhaald te worden.
Oorschurft (ook oormijt genoemd)
- Op elke leeftijd bij hond, kat en konijn.
- Jeuk: hangende oren, krabben en kopschudden, soms bloeduitstortingen in de oorschelp.
- Veroorzaker met een loupe te zien in het oorsmeer.
- Verhoogde afscheiding van korrelig bruin smeer.
Bestrijding
Soms zijn oorspoelingen nodig eventueel onder narcose. Tijdens de behandeling moet men het oor éénmaal daags reinigen. Men kan dit als volgt doen:
- Plaats het dier op werkhoogte.
- Laat de kop in de normale stand vasthouden.
- De oorbasis moet vrij te bewegen zijn.
- Het zichtbare deel der oorschelp reinigen met een schoon stukje watten om de vinger.
Jeugdschurft
(ook jonge hondenschurft genoemd):
- Komt meestal bij jonge dieren voor.
- Hardnekkige infectie met weinig of geen jeuk.
- Meestal aan voorzijde van kop, hals en poten.
- Besmetting vindt meestal in het nest plaats.
De beperkte vorm
één of enkele plekjes op de kop of voorpoten kan meestal genezen. De uitgebreide vorm kan over het hele lichaam verspreid voorkomen; bijkomende bacterie-infecties kunnen de huidafwijking verergeren.
Bestrijding
Behandeling mag niet gestopt worden binnen drie weken nadat een microscopisch preparaat negatief is bevonden. Soms is kaalscheren nodig. De vergevorderde en gecompliceerde stadia leiden, zelfs bij langdurige ( ½ jaar) toepassing en afwisseling of combinatie van geneesmiddelen, niet altijd tot genezing!
Teken
- Komen voor in bos en kreupelhout.
- Laten zich op een warmbloedig dier vallen.
- Zuigen dan plm. zes dagen bloed en laten zich dan op de bodem vallen om eieren te leggen.
- Worden meestal aan kop of hals aangetroffen.
- Zwellen op van speldeknop- tot erwtgrootte.
- Zijn bruingrijs tot paarsrood.
- Veroorzaken soms irritatie en bij grote aantallen bloedarmoede.
- In Zuid-Europa (beneden de Loire) wordt door teken een ziekte (babesiosis) overgebracht, waarbij de rode bloedcellen worden aangetast.
Verwijdering van enkele teken, kan geschieden door een draaiende en tevens trekkende beweging, m.b.v. een tekentang. Soms blijft toch de kop in de huid achter. Na plm. vier dagen kan deze er meestal uitgedrukt worden. Bij grote aantallen kunnen wassingen geschieden. Een vlooienband doodt de teken ook.
Bestrijding
Moet gelijktijdig bij alle in huis aanwezige dieren geschieden, door geregeld sprayen, wassen, dippen, poederen of stiften: b.v. éénmaal per vijf dagen (N.B. sprayen kan ook m.b.v. een bloemenspuit).
Vlooienbanden: voor hond en kat aparte banden. Het voordeel is hun constante werking; als nadeel ziet men soms een allergie (overgevoeligheid). De huid onder de band wordt dan kaal, haren kunnen verkleuren of er vormen zich korstjes. De band moet dan direct verwijderd worden. Bij grote honden ziet men op het achterste deel van het lichaam wel te weinig of te kort effect; dáár moet men dan aanvullende maatregelen nemen.
Als een kat na het omdoen van een nieuwe band gaat speekselen en/of braken of zenuwtrekkingen krijgt, de band meteen afdoen. Deze eventueel enige dagen "open" laten liggen en dan weer proberen, of om de dag omdoen, of alléén overdag omdoen.
Regelmatig en vaak stofzuigen; de stofzak kan men verbranden, ook kan het afgeknipte stuk van de (meestal) te lange vlooienband, of vlooienpoeder, in de stofzak gedaan worden.
N.B. Het gebruik van alleen een stofkam is onvoldoende. Alle vlooien-bestrijdingsmiddelen zijn vergiften. Leest u nauwkeurig de gebruiksaanwijzingen. Bergt u het steeds veilig op.