Rob's web

Loopsheid

Home - Kynologie - De duitse herdershond - Loopsheid


Iets heel anders dan menstruatie

"We hebben onze hond deze keer maar thuis gelaten, want ze menstrueert en dat geeft zulke pare vlekken op uw vloerbedekking".

Een uitspraak van iemand, die weliswaar keurig rekening houdt met de properheid van zijn gastvrouw, maar ook van iemand die overdreven netjes wil spreken en daardoor de plank volledig mis slaat. Een teef menstrueert namelijk niet, een teef wordt loops. Veel mensen hebben moeite met het woord "loops". Het heeft voor hen kennelijk een wat platvloerse klank en daarom wordt er wat netter "ongesteld" of "menstruatie" van gemaakt. Maar de loopsheid van een hond is wezenlijk iets heel anders dan de menstruatie van de vrouw.

De loopsheid markeert bij de hond juist de vruchtbare periode, terwijl een vrouw tijdens de menstruatie juist niet vruchtbaar is.

Menstruatiebloed komt uit de baarmoeder en wordt afgestoten omdat er geen bevrucht eitje is ingenesteld. Bloed van loopsheid komt uit kleine adertjes die springen door zwelling en heeft te maken met de voorbereiding van wel een eventuele bevruchting. Het zijn twee totaal verschillende processen en waarom zou je het beestje dan niet gewoon bij de naam noemen?

Een teef wordt dus "loops"! En loopsheid is geen ziekte, maar een volkomen normaal verschijnsel. Juist omdat het vaak wordt verward met de menselijke menstruatiecyclus zijn veel bazen - en vooral bazinnen - geneigd de hond extra te verwennen tijdens de loopsheid. Niet doen dus. Juist die overdreven aandacht ligt vaak aan de basis van een schijnzwangerschap en dat is voor hond en baas bepaald geen pretje. Doe tijdens de loopsheid gewoon als altijd, ook als de teef zelf om extra liefkozingen vraagt. Loopse teven willen ook nogal eens weglopen. Ze willen gedekt worden en als er geen reu naar hen toekomt, zoeken ze die zelf wel op. Vooral in de tweede helft van de loopsheid - zo ongeveer tussen de tiende en de achttiende dag - willen ze op stap, dus dan moet de baas extra opletten. Laat de teef dan niet loslopen. Zelfs de meest gehoorzame teef sluit resoluut de oren voor een roepende baas wanneer ze een mannelijke liefhebber in het vizier heeft. Loopsheid mag dan een volkomen normaal verschijnsel zijn, veel mensen willen van de heisa en bloedvlekken of zijn en laten de dierenarts met hormoonpreparaten de loopsheid voorkomen.

Persoonlijk ben ik daar geen voorstander van; hoe verfijnd de spuiten en pillen tegenwoordig ook mogen zijn, het blijft een fikse ingreep in de hormonale huishouding van de hond en dat kan vervelende gevolgen hebben, zeker als een teef jaren achtereen met die spuiten behandeld wordt. En laten we wel wezen, zoveel extra werk betekent zo'n loopsheid nu ook weer niet. Twee keer per jaar een weekje goed oppassen is toch niet zo'n probleem?

Daarnaast zijn er in dierenspeciaalzaken broekjes in alle maten en kleuren te krijgen waarmee het probleem van bloedvlekken ook wordt opgelost. Laat de natuur gewoon haar gang gaan en grijp alleen als het niet anders kan naar de hormonenspuit.

©KC Venray