Home - Kynologie - De duitse herdershond - Blaffen
Naar aanleiding van uw nieuwe leuke rubriek willen wij graag onze ervaring hierover vertellen. Wij gebruiken een methode voor het aanleren van blaffen die ook veel in de africhting door ons gebruikt wordt voor honden die de pakwerker niet willen aanblaffen en voor het verwijzen van slachtoffers bij reddingshonden (zie bijlage).
De bij u aanbevolen methode kan misschien nog beter werken als de baas met de hond mee rent naar de deur en gaat meeblaffen. Met z'n tweeen de indringers wegjagen, is er nog wat leukers te bedenken! Wat betreft honden die teveel blaffen is de volgende methode denkbaar: De geleider houdt een brokje in de hand en laat de honden dit pakken. Dit herhaalt zich enkele malen. De volgende stap is dat de hand dicht gaat, en dit vergezeld laat gaan van het commando laat dat. Dit enkele keren herhalen, zodat dit voor de hond goed herkenbaar wordt. Vervolgens wordt er een brokje op de grond gelegd en weer klinkt het laat dat. Dit kan steeds verder worden uitgebouwd. Hierna kunnen situaties worden geoefend waarbij de hond iets niet mag doen door nu alleen laat dat te gebruiken kan het ongewenste gedrag worden gestopt.
Het blaffen op commando kan voor verschillende doeleinden gebruikt worden, onder andere voor
Sommige honden zijn van nature luidruchtig. Dit is een voordeel bij het leren blaffen. Je kunt natuurlijk wachten tot de hond blaft en hem dan het commando luid geven, maar in de praktijk zie je dat blaffende honden meer doen dan alleen blaffen, ze springen, lopen heen en weer, kortom ze zijn bezig met een heleboel dingen tegelijk. Het commando luid kan dan ook betrekking hebben op al deze bezigheden. Het doel van het commando luid is dat de hond blaft. Hij moet niet lopen, springen of andere dingen doen, alleen maar blaffen op commando. Dit kunnen we op de volgende manier bereiken. Zorg ervoor dat de hond aangelijnd staat (aan een paal bijvoorbeeld). Er is verder geen afleiding aanwezig. Hij heeft de slipketting niet op de strop staan, want er wordt geen gebruik gemaakt van een bestraffing in deze oefening. Zonder een commando loop je van de hond weg met een speeltje van de hond in de hand. Je draait je om en gooit het speeltje een paar keer in de lucht, je zegt verder niets! De hond zal willen springen en zal naar je toe willen komen. Dat is in deze oefening ongewenst gedrag en dat negeren we. Pas als de hond in de goede uitgangspositie is (bijvoorbeeld zitten) en een geluid geeft, dan geven we hem direct het speeltje.
Wat nu beloond is, is het gaan zitten en geluid maken. Als we dit een paar keer herhalen zal de hond weten wat er gaat gebeuren en hij zal op gegeven moment in plaats van een geluidje, jank of piepje een blaf geven. Dit is het gedrag waar we op gewacht hebben. Na de hond beloond te hebben wordt er nu een pauze ingelast. De hond wordt vrij gegeven en hij hoeft even niets anders te doen dan ontspannen, te snuffelen en even lekker rondlopen. Hierna wordt de oefening nog een keer gedaan, nog steeds zonder commando, dus hond vast, van hem weglopen, omdraaien en als het goed is zegt de hond woef. Zodra duidelijk is dat de hond de oefening begrijpt, dus dat hij iedere keer bij het omdraaien woef zegt, wordt de oefening weer onderbroken voor een ontspannend spelletje. Uiteraard wordt voor dit spelletje niet het voorwerp van de oefening gebruikt. Als we de oefening weer oppakken gaan we het commando gebruiken. Vlak voordat je je omdraait geef je het commando luid, je draait je om en de hond zit en blaft. Als deze laatste oefening herhaald wordt kun je het commando luid geven zonder dat het speeltje in zicht is. Natuurlijk moet je wel direct belonen na het gewenste gedrag. Als je hond in dit stadium alleen woef geeft, kun je door middel van onthouden van beloning woef uitbreiden tot woef-woef of woef-woef-woef enz. Dus bij iedere betere uitvoering van de oefening wordt de hond weer beloond, net zolang tot je tevreden bent met de duur van het blaffen.
Veel succes.
Jan en Giny Reuvekamp