Rob's web

Twee vechtende teven

Home - Kynologie - De duitse herdershond - Twee vechtende teven


Toen onze oudste hond vier jaar was hebben we een tweede Duitse Herder aangeschaft. Weer een teef, een pupje van net acht weken. De eerste tijd ging het fantastisch tussen de twee honden. Maar nu de jongste hond zo'n veertien maanden is, vechten de twee elkaar het huis uit. Zonder toezicht kunnen we ze echt niet alleen laten. Wanneer we thuis zijn moeten we ze beiden constant in de gaten houden, want anders heb je de poppen weer aan 't dansen. Dit hadden we ons anders voorgesteld. Het leek ons zo leuk om met twee honden op stap te gaan. Er werd ons ook verteld dat je dan het beste twee teven kon nemen, die vechten niet zo als reuen dat kunnen doen. Op dit moment overwegen we om voor de jongste een ander tehuis te gaan zoeken. Of is er een andere oplossing?

Wolven (daar stamt onze hond van af) leven in een groep, een roedel, waarin een duidelijke rangorde aanwezig is. Af en toe zijn er gevechten om een plaats binnen die hiërarchie, maar meestal zorgt deze rangorde voor rust en duidelijkheid. De leider, ook wel de alpha reu of teef genoemd, eist van zijn ondergeschikten absolute gehoorzaamheid. Zijn of haar wil is wet. Als een lid uit de groep hier geen gehoor aan geeft wordt er onverbiddelijk gestraft. Dit wordt door wolven - maar ook door onze honden wanneer ze in een roedel leven - als volkomen normaal ervaren.

Het gezin als roedel

Ons mensengezin is te vergelijken met zo'n roedel. Ook daar is een leider, de alpha, aanwezig; als het goed is, is dat de baas of het vrouwtje van de hond. Wanneer er binnen het gezin een nieuwe hond komt, moet die ook z'n plekje in de al aanwezige hiërarchie krijgen. Met een pup is dat niet zo moeilijk; zij nemen de onderste plaats in, hoewel er door oudere honden meestal veel van pups getolereerd wordt. Anders wordt het wanneer de pup in de puberteit komt. Dat is de periode waarin de jonge hond z'n 'definitieve' plaats in de roedel gaat innemen. Zeker is zo'n plaats nooit, de hond zal altijd proberen een hogere plaats binnen de roedel te verkrijgen.

Verwarring

Het kan best zo zijn dat de nieuwe hond in de puberteit of net daarna gaat proberen om hoger in rangorde te komen dan de oudere hond. In sommige gevallen lukt dat; een jonge hond kan dominant worden over een oudere hond. Vaak is het dan zo dat de twee honden al onderling uitgemaakt hebben wie de hoogste in rang is, maar dat die situatie door de baas niet wordt geaccepteerd. Men redeneert vaak dat de oudste hond ook de meeste rechten heeft, de jongste moet zich maar schikken. Dat betekent dat men de oudste het eerste (en ook de meeste) aandacht geeft, dat de oudste al eerste eten krijgt, kortom, dat de oudste in alle situaties als ranghoogste van de twee honden wordt behandeld. Vaak wordt de jongere hond dan ook gecorrigeerd. Als de honden onderling net hebben uitgemaakt dat de dominantievolgorde net andersom was, is dat zeer verwarrend voor de twee honden. Door de inmenging van de baas ontstaan er dan continu conflicten. Conflicten die de honden weer met elkaar moeten uitvechten. Het is een vaststaand feit dat problemen met vechtende reuen makkelijker op te lossen zijn dan die met twee vechtende teven.

Observatie

Beter is het om de honden goed te observeren en vast te stellen wie van de twee in uw ogen zich als rang-hoogste opstelt. Behandel die hond dan ook als zodanig. Begroet haar het eerste bij thuiskomst, geef haar het eerste eten, doe haar het eerste de riem aan. En bestraf haar niet steeds als ze de andere hond een keertje afsnauwt. Misschien dat u niet gezien hebt wat er zich tussen die twee afspeelde, maar wellicht was er een reden voor het snauwen. Wanneer er voldoende afstand in dominantie is tussen de twee teven, dan zal het weer wat rustiger worden in huis. U doet uw oudste hond daarmee echt niet tekort!

Er bestaat ook een kans dat de teven qua dominantie dicht bij elkaar blijven zitten. In een dergelijk geval is het niet of nauwelijks mogelijk om het vechten te voorkomen. Als daar werkelijk sprake van is (een gedragsdeskundige kan u helpen bij het vaststellen daarvan), is er geen andere oplossing dan een van de twee honden weg te doen.

In de periode dat u bezig bent de rangorde te stabiliseren, zou ik de twee niet zonder toezicht bij elkaar laten. Maar als u er bij bent, moet u zich niet al te veel met de honden bemoeien en zeker geen conflictsituaties uitlokken.

Marian Servaas