Home - Kynologie - De duitse herdershond - Mijn hond is zo nerveus
Sinds een paar weken hebben wij een nieuwe hond, een teefje van 5 jaar, Tara. Ze is bij ons gekomen omdat haar oude baas niet meer voor haar kon zorgen. Het is een hele lieve hond, lief voor de kinderen en zeer waaks. Maar ze is ook erg nerveus, vooral als ze even door ons alleen gelaten wordt. We denken dat ze erg verwaarloosd is. Ze blaft en jankt veel. Wat kunnen wij voor haar doen? We willen graag dat ze bij ons blijft omdat ze dat gewoon verdient en erg lief is. We hebben meer dan genoeg aandacht voor haar en kunnen ook veel met haar lopen.
Jan en Chantal
Jullie hebben het vermoeden dat jullie nieuwe hond wat verwaarloosd is. Ik denk dat ze met name wat geestelijk verwaarloosd is, dat ze te weinig aandacht van haar oude baas heeft gekregen en wellicht weinig meegemaakt en geleerd heeft. Jullie wandelen nu veel met haar en doen waarschijnlijk dingen die ze nog niet eerder heeft meegemaakt. Het is heel fijn dat je veel aandacht aanTara wilt besteden, o.a. door veel met haar te gaan wandelen. Denk er aan dat aandacht geven en zorgen voor voldoende beweging twee verschillende zaken zijn! Ik kom daar later in dit verhaal op terug.
Een hond die herplaatst wordt heeft minimaal drie maanden nodig om te wennen aan een nieuwe baas, een nieuw huis, een nieuwe omgeving. In zo'n nieuwe omgeving zal een hond - vooral als hij in het verleden niet veel heeft meegemaakt - zich wat onzeker voelen. Verder kan Tara van nature al een wat onzekere, nerveuze hond zijn. Je vertelt verder dat ze jankt als ze alleen gelaten wordt. Dit janken kan voortkomen uit onzekerheid, of misschien heeft ze nog nooit geleerd om alleen te moeten blijven.
Wanneer je deze hond nu gaat straffen voor het janken, dan straf je haar voor iets dat voortkomt uit onzekerheid of je straft haar voor iets wat ze nog niet geleerd heeft. In beide gevallen werkt de straf dan totaal averechts. De hond zal niet begrijpen waarvoor ze gestraft wordt en door het krijgen van zo'n straf zal ze zich nog meer onzeker voelen. Je bent dan in een vicieuze cirkel terecht gekomen. Het probleem zal alleen maar verergert worden.
Dat betekent dat jullie er voor moeten zorgen dat ze zich wat veiliger, wat zekerder voelt. Dat bereik je niet door haar erg te beschermen. Nee, je zult dingen met haar moeten gaan doen, haar oefeningen leren, zodat ze door het uitvoeren van jullie opdrachten weer wat zekerder van zich zelf kan worden. Ze moet leren waar 'de grenzen liggen', wat ze van jullie als baas kan verwachten. Wanneer een hond weet wat wel en niet toegestaan wordt, wanneer ze iets kan doen waarvan ze weet dat jullie dat prettig vinden, dan geeft dat haar een stukje zekerheid. Ze weet waar ze aan toe is.
Alleen maar wandelen met je hond is dus niet goed genoeg. De spieren worden dan getraind, maar niet de hersenen! Je zult met haar aan de gang moeten. Dat betekent niet dat je nu met je hond direct een totaal VH programma moet gaan lopen. Je kunt wat gehoorzaamheidsoefeningen gaan doen. Het is ook heel goed wat spelletjes verzinnen om met je hond bezig te zijn (zie boekbespreking VDH-blad mei 2002). Spelletjes doe je niet vrijblijvend, je hond moet bepaalde dingen voor je doen. Natuurlijk zorg je in het begin er voor dat de hond het ook vreselijk leuk vindt.
Door op deze manier bezig te zijn met je hond zorg je er niet alleen voor dat je hond zekerder wordt, je doet ook een beroep op haar denkvermogen, op haar hersens. Dat zorgt er voor dat de hond zich wat minder snel verveelt. Stel je zelf eens de keuze voor: je mag af een hele middag gaan fietsen (zonder contact met andere mensen, zonder te praten e.d.), af je mag een half uurtje fietsen met een club vrienden, gezellig kletsend. De meeste mensen kiezen voor het laatste.
Zorg er verder voor dat er een paar momenten op de dag zijn dat Tara rustig gaan liggen. Als een hond net bij je is, heb je de neiging om haar steeds bij je te halen, te aaien e.d. Door dit te doen maak je het 'alleen zijn' nog moeilijker voor de hond. Probeer haar een paar keer op een dag ergens in de kamer - het liefst op haar eigen plaats - rustig te laten liggen, terwijl je zelf wat heen en weer loopt. Dit is het begin van het leren alleen te zijn. Het leren alleen te zijn moet langzaam opgebouwd worden. Je kunt hier pas serieus mee aan de gang als de hond goed bij jullie gewend is.
Marian Servaas