Rob's web

Soms is een keizersnede onvermijdelijk

Home - Kynologie - De duitse herdershond - Soms is een keizersnede onvermijdelijk


Bij een hond van één van de fokkers binnen de VDH zijn onlangs pups geboren. Na het ter wereld komen van twee pups moest de dierenarts hulp bieden met een keizersnede. Natuurlijk zijn hier foto's van gemaakt en de dierenarts was zo vriendelijk wat op papier te willen zetten. Een verslag:

Om zeker te weten of de teef drachtig is, kan er een echo gemaakt worden. Vanaf 30 dagen zijn de vrucht-blaasjes met behulp van de scan in beeld te brengen. Voor wie het leuk vindt, kan deze scan herhaald worden op 45 en 60 dagen terwijl de beelden opgenomen worden op video, een zgn. pret-echo. Zo kan de fokker en ook de nieuwe eigenaren van de pups de ongeboren hondjes bekijken.

Normaal

De gemiddelde draagtijd van een teefje is 63 dagen met een uitloop van enkele dagen. Bij overschrijding van deze 63 dagen kan het nodig zijn dat de pups door middel van een keizersnede ter wereld worden gebracht. Ongeveer een dag voor de bevalling kan de teef onrustig worden en een nest beginnen te maken. Eerst breekt de waterblaas. Vervolgens moet er binnen twee uur een pup geboren worden. Is dit niet het geval, dan kun je beter even contact met je dierenarts opnemen. De tijd tussen twee opeenvolgende pups kan kort zijn, maar het kan ook langere tijd duren.

Stuit

Pups kunnen zowel in normale kopligging als in stuitligging geboren worden. Tijdens en na de bevalling komen ook de nageboorten. Vaak eet de teef deze op, maar je kunt dit het beste zo veel mogelijk vermijden vanwege de kans op diarree bij de moederhond. Het komt ook voor dat enkele pups op natuurlijke wijze geboren worden en de teef nog wel hevig perst, maar er geen volgende pup komt. Dan is de kans groot dat de pup te groot is of een verkeerde ligging heeft. Meestal resulteert dit in een keizersnede.

Plaatselijke verdoving

Het doel van een keizersnede is de pups zo snel mogelijk uit de baarmoeder te verwijderen. De indicatie hiervoor is in de eerste plaats dystocie. Dit houdt in dat de jongen te groot zijn of verkeerd liggen, het bekken van de teef te klein is, de vruchten abnormaal ontwikkeld zijn, of de baarmoeder onvoldoende samentrekt. De anesthesie moet in zo'n geval uiteraard aangepast worden. De teef wordt daarom enkel suf gemaakt en plaatselijk bij verdoofd. De buikwand wordt ingesneden en de baarmoeder wordt tevoorschijn gehaald.

Eén snede

Voordat de baarmoeder ingesneden wordt dient men goed te voelen om te vermijden dat de pups gekwetst worden. Langs één snede wordt geprobeerd de pups uit beide hoorns te halen. De navelstreng wordt doorgetrokken en de pups worden onder de warme lamp gelegd. Zodra de pups uit de baarmoeder zijn, begint deze meestal samen te trekken. De baarmoeder wordt gesloten. De buikwand wordt weer dichtgehecht. Pas als de operatie achter de rug is, worden de pups even bekeken. De teef krijgt nog antibioticum mee en pijnstiller.

V. Beniers, dierenarts DAP Berghem

Redactie: Met de teef en de pups gaat het prima. Oorzaak van het niet komen van de volgende puppen was een dode pup die in het geboortekanaal vast zat.