Klokontstoring
Digitale klokken waarbij de vereiste impulssturing wordt verzorgd door de 50 Hz lichtnetfrekwentie zijn erg gevoelig voor storingen en onregelmatigheden in het lichtnet. Een overmaat aan storing kan een klok vaak in een paar uur tijd ettelijke minuten doen verlopen. Een afdoende oplossing biedt de hier gegeven schakeling; als deze voor de bestaande klok wordt geschakeld zal deze laatste steeds een `schoon' impulssignaal ontvangen.
Nadat de 50 Hz lichtnetfrekwentie positief is gelijkgericht, wordt het signaal toegevoerd aan de triggeringang van een monostabiele multivibrator 74121. C1, R1 en P1 zijn zo gedimensioneerd dat de impulsduur van de monoflop juist onder 20 msek ligt.
Nadat de klok is aangesloten wordt P1 eerst geheel open gedraaid; de klok moet dan op de halve snelheid lopen, omdat elke tweede opgaande flank van de netfrekwentie wordt overlapt door de impuls van de monoflop. Daarna wordt P1 zover teruggedraaid tot de klok normaal begint te lopen. Weerstand Rx moet, afhankelijk van de gebruikte voedingsspanning, zo worden gedimensioneerd dat op pen 5 van het IC beslist niet meer dan 5 Vtt staat. Indien de spanning over de afvlakelko wordt gemeten, kan Rx worden berekend met behulp van de volgende formule:
E. Krause.
Lek van Elektuur
Bij schakeling 36 uit de Halfgeleidergids 1975 is het zinvol gebleken om R2 te verlagen tot 390 Ohm en om de DUS over R2 weg te laten.
Een DUG wordt nu aangesloten tussen de +5 V-spanning (katode) en punt 5 van de 74121 (anode). Zo wordt de spanning op de B-ingang altijd beperkt tot ca. 5,4 Volt; de waarde van Rx is nu wat minder kritisch.
Ten overvloede wordt er op gewezen, dat Uelko de voedingsspanning van de klok betreft.