Infraroodfotografie
Infrarood
Infrarood of infrarode straling, is voor het menselijk oog niet waarneembare elektromagnetische straling, met golflengten tussen circa 780 nanometer (nm) en 1 millimeter (106 nm), dus tussen het (zichtbare) rode licht en de microgolven.
Veelal wordt het golflengtegebied van 780 nm tot 10 µm aangeduid met nabij-infrarood, van 10 µm tot 30 µm met middel-infrarood, van 30 µm tot 300 µm met ver-infrarood en van 300 µm tot 1 mm met sub-millimetergebied. Infrarood betekent 'onder het rood', omdat de frequentie van infraroodstraling iets lager ligt dan die van zichtbaar rood licht.
Geschiedenis
Infrarode straling is voor het eerst beschreven in 1737 door Émilie du Châtelet. William Herschel ontdekte in 1800 infrarode straling. Hij deed dat door met een thermometer de temperatuur te meten van het spectrum van licht dat door een prisma viel. Hij stelde vast dat de temperatuur in het rode deel van het spectrum hoger was dan in het blauwe deel. In het deel van het spectrum dat voorbij het rood lag mat hij een nog hogere temperatuur. Op grond hiervan concludeerde hij dat er in dit deel van het spectrum licht bestaat dat niet voor het menselijk oog waarneembaar is. Hij noemde de straling Calorific Rays. De term infrarood werd voor het eerst gebruikt door Edmond Becquerel in 1867.
ISO 20473
De ISO-standaard 20473:2007 definieert het golflengtebereik van bepaalde soorten lichtstraling. In het infrarode deel van het spectrum onderscheidt hij de volgende drie spectraalbanden:
| Omschrijving | Afkorting | Golflengte |
|---|---|---|
| nabij-infrarood | NIR | 0,78 - 3 µm |
| middel-infrarood | MIR | 3 - 50 µm |
| ver-infrarood | FIR | 50 - 1000 µm |
Infraroodastronomie
Er bestaat ook een heel vakgebied van wetenschappers die zich toeleggen op het waarnemen en interpreteren van infrarode straling uit het heelal. In het nabije infrarood zijn daarbij zelfs ongeveer dezelfde instrumenten bruikbaar als bij waarnemingen in zichtbaar licht.
Camera's
Met vrijwel alle analoge camera's kunnen, meestal in combinatie met een filter, infraroodopnamen worden gemaakt. De meeste digitale cameramerken gebruiken een IR-filter over de sensor, zodat IR-beelden niet kunnen worden vastgelegd. Dit wordt gedaan om ruis in het beeld door niet zichtbaar licht te voorkomen.
Zwart-wit- of kleuren infraroodfilm
Voor beide films geldt dat instelling van de scherpte moet worden aangepast, maar omdat ook zichtbaar licht wordt geregistreerd zullen opnamen nooit gestoken scherp zijn.
Zwart-wit infraroodfilm
Er zijn meerdere zwartwit negatief films gefabriceerd, een van de bekendste is de Kodak High Speed Infrared film, door de hoge gevoeligheid is de film vrij korrelig. De grijswaarden van de infrarood zwart-witfilm, gebruikt in comibinatie met een infrarood filter laten vooral zien dat levend groen veel infrarood reflecteerd, al het levend groen wordt licht afgebeeld. Omdat infrarood gemakkelijk door nevel en wolken dringt en de blauwe lucht door het gebruikte filter wordt onderdrukt zullen bewolkte luchten sterke contrasten te zien geven.
Frank Lloyd Wright's Rudin House: panchromatische film aan de linkerkant, infrarood aan de rechterkant.
Scherpstelpunt voor infrarood fotografie.
Kleuren infraroodfilm
Een van de meest gebruikte films was de Ektachrome infrared film. De kleuren van de infrarood film geven zogenaamde valse kleuren, het zijn niet de kleuren zoals waargenomen zouden kunnen worden als het menselijk oog geschikt was voor infraroodlicht. Afhankelijk van het gebruikte filter worden de kleuren weergegeven, standaard wordt een geelfilter gebruikt daarbij wordt infrarood (levend groen!) rood, rood wordt groen, groen wordt blauw en blauw wordt zwart.
