Rob's web

E951 - Aspartaam

Structuurformule
1-aspartyl 1- phenylalanine methyl ester

Aspartaam bestaat uit twee aminozuren, L-asparaginezuur (40%) en L-fenylalanine (50%), die synthetisch veresterd zijn met een methylgroep (10%). Aspartaam wordt afgebroken in asparaginezuur, een neuroexcitatory agent, fenylalanine, een aminozuur and methanol. De methanol wordt omgezet naar formaldehyde, die dan in de cellen wordt opgeslagen. Formaldehyde is kankerverwekkend omdat het DNA aantast wat tot tumoren leid.

Degenen die deze populaire zoetstof steunen, zeggen dat de twee essentiële aminozuren, die 90 procent van het aspartaam gewicht vormen, een onschadelijk en natuurlijk onderdeel vormen van ons dieet. Ze houden vol dat asparaginezuur een natuurlijk voorkomende neurotransmitter is, die aanwezig is in het centrale zenuwstelsel van de mens. Dit is slechts gedeeltelijk waar.

Fenylalanine en asparaginezuur zijn aminozuren die normaal voorkomen in de voeding die we eten: ze kunnen echter alleen dan natuurlijk en ongevaarlijk beschouwd worden bij gelijktijdig gebruik met andere aminozuren. Ze komen in het centrale zenuwstelsel in abnormaal hoge concentraties, waar ze als neurotransmitter werken en de neuronen dusdanig stimuleren dat ze kunnen afsterven en afsterven van de cellen veroorzaken. De giftige effecten van deze aminozuren kunnen, wanneer ze apart van andere aminozuren worden gebruikt, hoofdpijn, geestelijke verwarring, problemen met het evenwicht en mogelijk ook epileptische insulten veroorzaken.

De schade die veroorzaakt wordt door voedingsadditieven met prikkelend vergif is normaal gesproken niet ernstig. In de meeste gevallen zijn de gevolgen nauwelijks merkbaar, cumulatief en ontwikkelen zich over een lange periode.

Prikkelend vergif blijkt ook de generatie van vrije radicalen te stimuleren. Deze kunnen een negatieve invloed hebben op weefsels en organen buiten het centrale zenuwstelsel. Bewijs toont aan dat vrije radicalen veel degeneratieve ziekten versnelt, zoals arteriosclerose, kanker, hart en vaatziekten en artritis. Het moet geen verrassing zijn dat gewrichtspijn een veel gehoorde klacht is bij mensen die bijverschijnselen hebben gerapporteerd.

Veel zorgwekkender is de 10 procent aspartaam die als methanol (methylalcohol) in de bloedsomloop komt. Volgens richtlijnen die ook in Nederland gelden mag men niet meer dan 7,8 milligram per dag van deze gevaarlijke stof binnenkrijgen. Een liter met aspartaam gezoete frisdrank bevat ongeveer 56 milligram methylalcohol, of acht maal de geldende limiet.

De afbraakprodukten van aspartaam zijn zonodig nog angstaanjagender dan de componenten. Phenylalanine breekt af in diketopiperazine (DKP) een bekende kankerverwekkende stof, als het aan warme temperaturen wordt bloot gesteld of langdurige wordt opgeslagen. Zelfs wanneer producten consequent op een koele temperatuur worden gehouden zijn we niet veilig. Bij koude temperaturen zal methanol vanzelf een kleurloos gif produceren bekend als formaline. Onafhankelijke onderzoeken hebben aangetoond dat de vorming van formaline veroorzaakt door het gebruik van aspartaam zeer normaal is. Het stapelt zich op in de cellen, en reageert met celeiwitten zoals enzymen en DNA. Deze opeenhopende reactie kan ernstige gevolgen hebben voor degenen die light dranken en voedsel dagelijks gebruiken.

De Sydney Funnel Web spin zijn gif is gebaseerd op L-fenylalanine, waar hij de D-variant (dodelijk) van maakt. Nu zit L-fenylalanine in aspartaam (nog niet dodelijk dus). Als je echter drankjes met aspartaam verhit in een magnetronoven, wordt het D-fenylalanine. Een heet theetje doet zo wonderen. Opgewarmde maaltijden waar veel aspartaam in zit, kunnen dodelijk worden.

Geschiedenis

Het was ondtdekt bij toeval in 1965 door James Schlatter, een chemicus van G.D. Searle Company, toen hij een anti-maagzweer medicijn aan het testen was.

Aspartaam was toegelaten voor droge voedingsmiddelen in 1981 en voor koolzure dranken in 1983. Het was in eerste instantie op 26 juli 1974 voor droge voedingsmiddeln toegelaten, maar bezwaren van neuroscience onderzoeker Dr John W. Olney en Consumer attorney James Turner in August 1974 en zeker door onderzoekingen of G.D. Searle's research practices zorgde dat de U.S. Food and Drug Administration (FDA) de toelating schorste (December 5, 1974).

Toelating door de FDA

De toelating van aspartaam in de Verenigde Staten door de Food and Drug Administration verliep niet geheel zonder problemen, aanvankelijk was er een vermoeden dat aspartaam de kans op ontstaan van hersentumoren bij laboratoriumratten vergrootte. In 1974 werd de stof door de FDA in eerste instantie vrijgegeven, maar de FDA herriep die beslissing en verlangde in 1975 nog verdere tests. Uiteindelijk werd op grond van de testen de stof in 1981 toegelaten voor het gebruik in droge voedingsmiddelen op voorwaarde dat op het etiket werd vermeld: bevat fenylalanine. Daarna volgde in 1983 de toelating voor koolzuurhoudende dranken; voor overige voedingsmiddelen in 1993. Donald Rumsfeld, van 1977 tot 1985 CEO van G.D. Searle, heeft veel bijgedragen aan de toelating van aspartaam.

Gevaren van aspartaam

Aspartaam is schuldig aan 75% van de additieve intolerantie reacties zoals die bij de FDA zijn gerapporteerd. Veel van deze reacties zijn zeer ernstig, inclusief toevallen en de dood.

Omdat aspartaam een zoete smaak heeft, denkt het lichaam dat er suiker is gegeten en zorgt dat er insuline wordt geproduceerd. De alvleesklier schijdt de insuline uit in de bloedbaan.

10% van aspartaam bestaat uit methanol. Methanol is een dodelijk gif. Het wordt via de dunne darm opgenomen wanneer de methyl groep van aspartaam het enzym chymotrypsine ontmoet. Als een product dat aspartaam bevat wordt verwarmd wordt de absorptie van methanol versneld. Het ontbindt zich in mierenzuur en formaldehyde.

Een methanolvergiftiging herkent u aan o.a. de navolgende verschijnselen: hoofdpijn, oorsuizingen, duizelig, misselijk, zenuwontstekingen, verstijvingen, gedragsstoornissen, gezichtsproblemen, netvliesbeschadigingen e.d. Formaldehyde is kankerverwekkend, het verstoord het DNA en kan geboorteafwijkingen veroorzaken.

Formaldehyde, een krachtig neurotoxine, wordt voornamelijk gebruikt om lijken te balsemen en is een dodelijk neurotoxine. Formaldehyde treft u overigens samen met kwik ook aan in vaccinatievloeistof. Ook phenylalanine heeft een neurotoxische werking. Asparginezuur veroorzaakt gaatjes in de hersenen van muizen, een effect dat trouwens door Searle's eigen researchers werd bevestigd.

De zoetstof aspartaam verhoogt bij ratten het risico op kanker. Zelfs in de kleine hoeveelheden die volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) veilig zijn. Bovendien heeft het gebruik van de zoetstof geen positieve invloed op het lichaamsgewicht, sterker nog het werkt gewicht verhoogend.

Laten we nu eens het boekje "Wat zit er in uw eten" erbij pakken. Wat zal er onder het kopje Aspartaam staan. We citeren Dr H.J.Roberts, een mondiaal expert op het gebied van Aspartaam: "Aspartaam is een waar vergif". Het is een neurotoxisch product dat meer dan 92 ziekteverschijnselen kan veroorzaken. Dit additief had nooit toegestaan mogen worden.

Bijwerkingen

Diabetes Mellitus

Veel diabetespatiënten ondervinden problemen die met name worden toegeschreven aan de het gebruik van producten met aspartaam. De gevolgen zijn het niet meer goed in de hand kunnen houden van het bloedsuiker, het toenemen van hypoglycaemie, het vaker voorkomen van vermoedelijke insuline reacties (met inbegrip van convulsies) en het versnellen, verergeren of nabootsen van beschadiging van het gezichtsvermogen en neuropathie. In veel van de gevallen verbeteren de verschijnselen zodra gestopt wordt met aspartaam gebruik. Ondanks verpletterende bewijzen dat aspartaam de complicaties van diabetes kan verslechteren, gaat de Amerikaanse diabetesvereniging, door met het propageren van aspartaamgebruik voor diabetespatiënten.

Ook in Nederland ziet de DiabetesVereniging en ook de meeste diëtisten niet de noodzaak in om aspartaamgebruik bij diabetespatiënten af te raden.

Dieet houden zonder aspartaam?

Door een wrede en ironische wending van het lot, veroorzaakt aspartaam juist aankomen in gewicht. Phenylalanine en asparaginezuur, dat voorkomt in aspartaam, stimuleert de afgifte van insuline. Snelle, sterke stijging van insuline verwijderd alle suiker uit de bloedstroom en slaat het op als vet. Dit kan hypoglycaemie veroorzaken en daardoor het verlangen naar suiker. Daar komt nog bij dat het is bewezen dat het de door koolhydraten veroorzaakte synthese van de neurotransmitter serotonine onderdrukt, die signaleert dat het lichaam verzadigd is. Onderdrukken van serotonine leidt tot een verlangen naar voedsel, verhoogde koolhydraat consumptie en uiteindelijk, aankomen in gewicht. In een recent onderzoek, veroorzaakte het omschakelen naar een aspartaam-vrij dieet een gewichtsverlies van ongeveer 19 pond.

Voor diabetisie is het beter om koffie en thee zonder suiker of zoetstoffen te drinken.

Scriptie over Aspartaam

Van Julie Van den Kerchove de onderstaande scriptie over aspartaam.

aspartaam.pdf

Links

Aspartaam.nl