Rob's web

De zuurbalans

Hoe verzuurd is je lichaam?

Bepaal zelf je fitheidniveau

  1. Drink je veel koffie?
  2. Rook je?
  3. Heb je veel stress?
  4. Eet je veel suiker?
  5. Drink je veel alcohol?
  6. Eet je veel bewerkt en gefrituurd voedsel?
  7. Ga je laat naar bed?
  8. Sport je weinig?

Heb je op minimaal 4 vragen een positief antwoord dan ben je al verzuurd!

Onze gezondheid is gebaseerd op het in stand houden van ons inwendig milieu. Binnen dit inwendig milieu speelt het zuur-base evenwicht een grote rol. Wanneer het bloed te zuur is, wordt calcium aan onze botten onttrokken om het bloed te alkaliseren. Het ademhalingsproces in de hersenen wordt zelfs gestuurd door de zuur-base ballans. Dit centrale centrum reageert primair op een te hoog koolzuurgehalte in het bloed, veroorzaakt door verzuring en niet op een gebrek aan zuurstof, hetgeen voor de hand zou liggen.

Hoewel de kennis op dit gebied nog onvolledig is, wordt het grote belang hiervan in de alternatieve geneeskunde erkend. Behandeling van het zuur-base evenwicht wordt tot nu toe alleen beperkt via voedingsadviezen.

Door een overschot aan kunstmatig kunstmest raakt de landbouwgrond steeds verder verzuurd. Hierdoor ontstaat een overschot aan nitraat, waardoor er een overschot aan aminozuren (meer vorming van planteneiwitten) ontstaat en de gewassen meer insecten aantrekken. Hierdoor wordt de gewassen gevoeliger voor allerlei ziekten. Hierdoor moeten er ook weer meer bestrijdingsmiddelen worden gebruikt om ziekten in gewassen te onderdrukken. Ook wordt er gewerkt met te hoge concentratie aan de bekende NPK-meststoffen. Dit lijdt op lange termijn tot uitputting van essentiële mineralen en spoorelementen in de bodem.

Het is eigelijk niet verwonderlijk dat de ziekten vandaag de dag veelal verzuringziekten zijn. Veel voorkomende klachten van deze tijd zijn voornamelijk verzuringsziekten als Osteoporose, Hart -en vaatziekten, chronische infectie, eczeem, Diabetes type 2, Overgewicht, Artrose, Artritis, RSI, Fibromyalgie, Hypoglykemie, Burnout, Depressie, Kanker, maagdarmproblemen.

RG voeding -en vitamineadvies wil je graag nu de mogelijkheid geven en de praktijkervaring delen om de zuur-base balans effectief te kunnen behandelen. Dit is mogelijk door het preparaat met de naam Finisch Birch original en Basen complex (pH regulator). Je kunt zelf je resultaten waarnemen door (zelf)controle met de nieuwe pH-teststift of pH strips.

Niemand ontkomt in deze tijd / hectische maatschappij aan verzuring.

Wil je meer weten over de behandeling van de zuur-base balans en het ontzuringsprogramma dan kun je contact opnemen met orthomoleculair voedingstherapeut Richard V. Groeneveld (zie hieronder).

De zuurbalans van het lichaam bepaalt je gezondheid

Onze voeding bevat zuurvormende en alkalische stoffen (basen). Voor een goede gezondheid is een juiste balans tussen zuren en basen vereist. Omdat onze hedendaagse voeding vaak uit te veel vlees, vetten en suiker (zuurvormend) en te weinig groenten en fruit (alkaliserend) bestaat, is bij veel mensen de zuur-/basen-balans chronisch verstoord.

De meeste ziekten kunnen niet bestaan wanneer de pH van het lichaam alkalisch is. Bacteriën, virussen en schimmels kunnen zich niet vermenigvuldigen.

Het lichaam zal altijd proberen een verstoorde balans te herstellen door overtollige zuren aan mineralen te binden (o.a. calcium, magnesium, ijzer, kalk, natrium en zink) en ze te neutraliseren. Zolang er voldoende basenvormende voedingsstoffen in het lichaam aanwezig zijn, kan het teveel aan zuren dat overdag in het bind- en vetweefsel wordt opgeslagen 's nachts via de nieren, huid en longen worden afgevoerd.

Als in de voeding onvoldoende mineralen aanwezig zijn, moet de mineralenvoorraad in de botten, huid en inwendige organen worden aangesproken. Hierdoor ontstaan op den duur tekorten. Het lichaam is uiteindelijk niet meer in staat om de verstoorde zuur-/basenbalans te corrigeren en raakt chronisch verzuurd. Dit heet acute acidose.

Verzuring is niet iets waar je na één dikke biefstuk acuut last van krijgt. Het is een sluipend proces, dat naarmate het vordert steeds meer klachten veroorzaakt.

Zuren en Basen

Onder zuren verstaat men stoffen die waterstofionen leveren, terwijl men onder basen stoffen verstaat die waterstofionen opnemen. Een pH waarde van 7 geldt als neutraal, een pH waarde kleiner dan 7 geeft een zuur milieu aan en een pH waarde boven de 7 geeft een alkalisch (basisch) milieu aan. Maagzuur heeft een pH van 2.0 (sterk zuur), terwijl bloed een pH heeft van 7.4 (licht alkalisch). De pH van speeksel is ongeveer 7.0, dus neutraal.

Het is van het grootste belang dat de pH waarde van ons bloed stabiel blijft, een pH waarde van 7,2 in plaats van 7,4 heeft de dood tot gevolg. Ons lichaam kent gelukkig vele manieren om een afwijkende pH te voorkomen waarbij de longen en de nieren een belangrijke rol spelen.

Voeding speelt een belangrijke rol als het aankomt op het handhaven van een goed zuur/base evenwicht. Mineralen als calcium, magnesium , kalium en natrium fungeren als zogenaamde zuurbuffers. In een gezond lichaam zijn de lichaamscellen alkalisch, in een ziek lichaam zuur. Hoe zuurder onze cellen zijn hoe meer gezondheidsklachten we ontwikkelen. Lichaamscellen sterven bij een pH waarde lager dan 3,5.

Onze lichamen produceren zuur als gevolg van een normaal metabolisme, dit dient in evenwicht gebracht te worden met alkalische mineralen die we binnen krijgen met onze voeding. Voedsel kan zuurvormend of basevormend zijn, afhankelijk van de verhouding tuusen de mineralen calcium, magnesium, kalium en natrium enerzijds en de mineralen fosfor, zwavel en chloor anderzijds.

Verschillende voedingssoorten produceren verschillende soorten zuren die voor verschillende gezondheidsproblemen kunnen zorgen:

Zware metalen als lood, cadmium en amalgaamvullingen hebben ook een verzurende werking. Daarnaast zetten stress, angst, vermoeidheid en gebrek aan slaap het lichaam aan tot het produceren van zoutzuur.

Het zuur / base-evenwicht

Om u iets te laten begrijpen van het zuur-base evenwicht in het lichaam kunnen we even de vergelijking maken met onze auto, als we daar regelmatig verkeerde benzine in gooien gaat er wat mis, dat snapt iedereen. Zo gaat het ook met ons lichaam. Het maakt veel uit wat we eten om ons lichaam van de nodige voeding te voorzien.

Heel lang geleden aten de mensen heel anders dan nu. Ze leefden nog dicht bij de natuur en hun voeding was dan ook heel natuurlijk. De natuur mensen eten veel fruit, groenten, wortels, zaden en het eiwit- en vetgehalte van hun voeding was veel lager dan van de hedendaagse voeding. 'Welvaartsziekten" kwamen bij hen niet voor. Geleidelijk aan is de voeding een industrieproduct geworden.

Door het veranderde voedingspatroon treedt ook een verandering op in het evenwicht in ons lichaam. Wij gooien eigenlijk verkeerde benzine in onze tank. Wij vervuilen en langzaam maar zeker worden de gevolgen daarvan zichtbaar in de vorm van ziekten en kwalen. De Zwitserse arts Paracelsus (1493-1541) was de eerste die de "oververzuring" van ons lichaam als de basis van alle ziekten beschouwde. Dit gaat niet op voor ziekten die door erfelijke aanleg ontstaan en een aantal Infectieziektes veroorzaakt door bacteriën en virussen, maar dat was in de tijd van Paracelsus natuurlijk nog niet bekend. De Zweedse natuurkundige Dr. Ragnar Berg publiceerde al in 1913 zijn theorie over het evenwicht tussen zuren en basen in het menselijk lichaam. Hij ging er vanuit dat wanneer de voeding teveel zuurvormende stoffen bevat in verhouding tot stoffen die basen vormen in het lichaam, slakken worden gevormd die worden afgezet in de weefsels, voornamelijk het bindweefsel. Volgens hem was de goede verhouding 80% basen 20% zuren. Deze stelling is inmiddels aanvaard door alle deskundigen op dit gebied.

Onder zuren worden in dit verband stoffen verstaan die na de omzetting van onze voeding in het lichaam een zure reactie geven. Het is niet zo dat zuur smakende voeding ook een zuur vormt in het lichaam, het is zelfs zo dat over het algemeen zuursmakende producten zoals b.v. fruit na het omzettingsproces in het lichaam basen vormen.

De hoogste zuurgraad heeft vlees, het laagste scoren zure melkproducten. Basenvormend in ons lichaam zijn alle vruchten en groenten, wortelgewassen, zuidvruchten, sojaproducten en amandelen. Als we het voedingspatroon van de meeste mensen tegenwoordig bekijken dan moeten we constateren dat bij de meeste de balans doorslaat naar een te zure voeding. Amerikaanse onderzoeken hebben nu zelfs aangetoond dat de verhouding zuur-base daar tegenwoordig 80-20 is, het omgekeerde dus van de gewenste 20 % zuren en 80% basen! Een zondvloed van zuurvormende voeding komt tegenwoordig naar ons toe in de vorm van zoetigheid, meelspijzen, snoep, frisdrank, junkfood, alcohol en tabak.

Wat gebeurt er in ons lichaam als er teveel voedsel wordt gebruikt dat zuren vormt? Om onze lichaamscellen te beschermen zorgt het regelsysteem in ons lichaam ervoor dat de zuurgraad (Ph) van ons bloed en het extracellulaire vochtconstant tussen 7,2 en 7,4 blijft. Als er teveel zuren worden aangeboden is ons lichaam verplicht om enkele aanpassingen te maken als noodmaatregel om het bloed en het extracellulaire vocht op het juiste peil te houden. Dat gebeurt door het teveel aan zuren te binden aan lichaamseigen mineralen zoals magnesium, ijzer en zink. Door een te zure voeding verliezen we dus belangrijke mineralen! Deze mineralen worden voornamelijk onttrokken aan haren, huid, botten en tanden. Mineralen zijn ook belangrijk voor de aanmaak van enzymen.

Zink bijvoorbeeld is betrokken bij de aanmaak van meer dan 80 verschillende enzymen. Als we teveel zuurvormend voedsel eten gaat ook onze enzymproductie achteruit waardoor ons lichaam op tal van punten slechter gaat functioneren. Ook onze nieren en onze ademhaling zijn betrokken bij de afvoer van het teveel aan zuren. Als het om kleine hoeveelheden gaat dan kan ons lichaam dat wel regelen. Als er echter, zoals tegenwoordig dikwijls het geval is, een overvloed aan zuurvormende voeding wordt geconsumeerd, dan kunnen we in de problemen komen en zijn allerlei ziekten en kwalen het gevolg. De verbindingen die gemaakt worden om zuren te binden noemen we stofwisselingsslakken. Ze worden opgeslagen in de lichaamsweefsels, in eerste instantie in bindweefsel en vet en als dat verzadigd raakt komt het spierweefsel aan de beurt. Kleine hoeveelheden bindweefselslakken kunnen afgevoerd worden naar de nieren. Dit proces vind 's nachts plaats. Als er echter meer zure eindproducten van de stofwisseling worden gevormd dan we kunnen afvoeren dan begint een proces van zelfvergiftiging dat zich uit in allerlei ziekten en kwalen.

Door de "verslakking" van het lichaam ontstaan een reeks van klachten zoals b.v. allergieën, infectiegevoeligheid, huidproblemen, haaruitval, jicht, reuma, spierkrampen en hart - en vaatklachten. Ook geven deze lichaamsslakken vermoeidheid en een vergrote pijngevoeligheid. Ons lichaam reageert nu eenmaal met pijn en vermoeidheid om aan te geven dat er iets niet in orde is. Een bekend voorbeeld van verzuring is jicht. Urinezuurkristallen worden dan afgezet op de gewrichten waardoor hevige pijn ontstaat. Dus: als we teveel zuurvormend voedsel eten, beroven we ons lichaam van een aantal belangrijke mineralen die ook nodig zijn voor de vorming van enzymen en er ontstaan afvalproducten in de vorm van slakken die zich afzetten in onze weefsels, waardoor vermoeidheid en pijn ontstaat. Op langere termijn kunnen zich allerlei ziekten en kwalen gaan ontwikkelen.

Oorzaken van verzuring

De belangrijkste veroorzakers van verzuring zijn:

Hoe meet je de zuren-/basenbalans van het lichaam?

Verzuring speelt zich op verschillende niveaus van het lichaam af. De pH kan men meten van speeksel, transpiratie, urine en bloed.

Het meest praktische is het meten van de pH van de huid (m.b.v. de pH-teststift) en van de urine (m.b.v. speciale pH strips).

Het beste is om de pH drie maal per dag gedurende 30 dagen lang te meten van de huid en de urine. 's Morgens na het opstaan en nog voor het ontbijt, om 15.00 uur 's middags, en om 21.00 uur 's avonds. Van de gemeten waarden is het verstandig een grafiek bij te houden om een goed overzicht te krijgen van de gezondheidstoestand van het lichaam. Je kan dan zelf waarnemen hoeveel tijd het herstel van je lichaam in beslag neemt.

teststrips

Je speeksel

De makkelijkste en meest betrouwbare wijze om de pH-waarde in het lichaam te bepalen is via het speeksel. Deze strips maken op goedkope en eenvoudige wijze de mate van verzuring van de patiënt zichtbaar. Een klein beetje speeksel op het stripje geeft onmiddellijk inzicht in de mate van verzuring.

Spijsvertering en Ph

Mond = basisch pH = 6,0-7,5
Bloed = basisch pH = 7,35-7,45
Urine = zuur/basisch pH = 4,5-8,5
Maag = zurig pH = 1,35-3,50
Dunne darm = basisch pH = 6,5-7,5
Dikke darm = zurig pH = 5,6-6,9
Rectum = neutraal pH = 7

De gouden regel van Dr. Ragnar Berg, een Zweedse natuurgeneeskundige is "Eet vijf maal zoveel aardappelen, groenten en vruchten als het totaalgewicht van alle andere levensmiddelen (dus ook reformproducten): eet daarvan minstens 50% rauw." Deze regel komt voort uit onderzoekingen inzake het zuur-base evenwicht, in datgene wat levensmiddelen als residu in ons organisme achterlaten. Daaronder valt het urinezuurprobleem. Urinezuur dat voor talrijke lichaamskwalen verantwoordelijk kan zijn, en dat zijn bijna altijd chronische aandoeningen.

Zuren en basen zijn feitelijk elkaars tegenpolen. Afzonderlijk zijn deze restwaarden giftig, tezamen neutraliseren zij elkaar. Een overschot aan zuren levert moeilijkheden op, omdat zij alleen door (alkalische) basen onschadelijk kunnen worden gemaakt. Te veel basen geven nooit problemen, omdat zij zich binden aan het koolzuur wat wij uitademen.

Ons bloed is altijd alkalisch. Dreigt dit mis te gaan, dan spreekt men van bloedacidose, een dodelijke zaak, waartegen het organisme onmiddellijk aan de noodrem trekt. Er worden dan de zgn. "noodbasen" vervaardigd uit alle eiwitten die toevallig voorhanden zijn, ook uit onze eigen weefsels.

Feitelijk is het ammoniak dat ontstaat. Het nadeel is dat zich bij deze extra eiwitverbranding opnieuw zuren vormen. Men komt in een vicieuze cirkel terecht. Uiteindelijk plegen zuuroverschotten aanslagen op ons organisme, in alle onderdelen, een beetje afhankelijk van de constitutionele gesteldheid. Ook suikerziekte jicht en reuma worden voor een groot deel door deze vorm van acidose veroorzaakt. Weefsels raken aangetast, degenereren en functioneren slechter. Bij onze evenwichtsvoeding komt het erop aan, zoveel mogelijk basenrijke levensmiddelen te gebruiken.

Dr. Bircher Benners complete rauwkosttherapie en -theorie is o.a. op dit gegeven gebaseerd. Niets bevat meer basen dan rauwe groenten, goed toebereide aardappelen en vruchten.

Bij een basenoverschot worden de koolhydraten beter verwerkt. In het algemeen kunnen we zeggen dat bij zuurrijke, basenarme voeding het nuttig effect van het voedsel verminderd is en dat allerlei afvalproducten worden gevormd die aanleiding kunnen geven tot verschillende ziekten, vooral ook omdat de uitscheidingsmogelijkheid verminderd wordt. De voedselbehoefte wordt groter. Bij basenrijk voedsel is het nuttig effect van het voedsel het grootst, de vorming van "slakken" het geringst, de afvoer van afvalproducten het best. De voedselbehoefte is hierbij het geringst.

Zuurvormende en basenvormende voeding

Of voedsel zuurvormend of basenvormend is heeft niets met de smaak van het voedsel zelf te maken. Een citroen smaakt erg zuur maar heeft juist een basenvormend (alkaliserend) effect omdat ze de pancreas aanzet tot het neutraliseren van zuren door basische buffers te produceren. Suiker en voedingsmiddelen waaraan veel suiker is toegevoegd hebben juist een zuurvormende werking.

In de dagelijkse gezonde voeding dient de verhouding ±80% basenvormende en ±20% zuurvormende voedingsmiddelen te zijn. We zien dat de verhouding in de klassieke Westerse voeding ±60% voedingsmiddelen met een zuuroverschot is en ±40% met een basenoverschot is.

Zie tabel.

De zuurgraad van de maag

De zuurgraad van de maag is van groot belang voor de vertering en opname van voedingsstoffen. Eiwitten hebben in de maag een andere zuurgraad nodig voor een goede vertering dan koolhydraten. Koolhydraten en eiwitten die tezamen worden gegeten kunnen dus niet optimaal verteerd worden. Onverteerde voedselresten, vooral onverteerde eiwitten, blijven in het spijsverteringskanaal achter en kunnen voor stofwisselingsproblemen, schimmels, infecties en allergieën zorgen. Andere onvolledig verteerde voedingsresten worden als slakken opgeslagen. Daarom is het beter om niet te veel eiwitten (vlees, vis, ei, zuivelproducten) in één maaltijd te combineren met koolhydraten (wit meel en suikers).

De theorie dat eiwitten en vetten gescheiden van koolhydraten moeten worden gegeten, is de basis van het Montignac dieet en blijkt in de praktijk inderdaad tot een betere zuurbalans en gewichtsverlies te leiden. Het Atkins dieet is leidt door strenge restrictie van koolhydraten en de nadruk op eiwitten en vet onvermijdelijk tot meer verzuring van het lichaam. Wilt u toch het Atkins dieet volgen, compenseer dan het tekort aan alkaliserende voedingsstoffen door dagelijks een portie Greens for Life aan het dieet toe te voegen. Greens for Life bevat veel Barley Grass, de meest alkaliserende voedingsstof die er is.

Kenmerken van verzuring

In de beginfase van verzuring spreken we van latente acidose. Naarmate het proces voortschrijdt spreken we van acute acidose en kan er een veelvoud van klachten ontstaan zoals:

Het lichaam zal altijd uit zichzelf proberen een verstoorde pH-balans te herstellen. Het is voor het lichaam van vitaal belang dat het bloed een goede zuur-/basenbalans behoudt omdat afwijkingen tot acute problemen, coma en levensbedreigende situaties kan leiden. Indien nodig zal het lichaam op grote schaal calcium en magnesium uit de botten opofferen en osteoporose (botontkalking) veroorzaken om de zuur-/basenbalans in het bloed niet in gevaar te brengen.

Een gezonde, neutrale pH-waarde van het lichaam ligt tussen de 7.1 en 7.4. Onder een pH-waarde van 7 spreken we al van verzuring. Onder een pH-waarde van 6 spreken we van acute acidose. Hoe zuurder de stof, hoe lager de pH-waarde.

Ziektes door verzuring

De gouden regel van Dr. Ragnar Berg, een Zweedse natuurgeneeskundige is "Eet vijf maal zoveel aardappelen, groenten en vruchten als het totaalgewicht van alle andere levensmiddelen (dus ook reformproducten): eet daarvan minstens 50% rauw." Deze regel komt voort uit onderzoekingen inzake het zuur-base evenwicht, in datgene wat levensmiddelen als residu in ons organisme achterlaten. Daaronder valt het urinezuurprobleem. Urinezuur dat voor talrijke lichaamskwalen verantwoordelijk kan zijn, en dat zijn bijna altijd chronische aandoeningen.

Zuren en basen zijn feitelijk elkaars tegenpolen. Afzonderlijk zijn deze restwaarden giftig, tezamen neutraliseren zij elkaar. Een overschot aan zuren levert moeilijkheden op, omdat zij alleen door (alkalische) basen onschadelijk kunnen worden gemaakt. Te veel basen geven nooit problemen, omdat zij zich binden aan het koolzuur wat wij uitademen.

Feitelijk is het ammoniak dat ontstaat. Het nadeel is dat zich bij deze extra eiwitverbranding opnieuw zuren vormen. Men komt in een vicieuze cirkel terecht. Uiteindelijk plegen zuuroverschotten aanslagen op ons organisme, in alle onderdelen, een beetje afhankelijk van de constitutionele gesteldheid. Ook suikerziekte, jicht en reuma worden voor een groot deel door deze vorm van acidose veroorzaakt. Weefsels raken aangetast, degenereren en functioneren slechter. Bij onze evenwichtsvoeding komt het erop aan, zoveel mogelijk basenrijke levensmiddelen te gebruiken.

De glucose - zuur/base connectie

Een duidelijke bijkomstigheid van insuline-resistentie (hoog glucose en hoog insuline) is de optredende verzuring. Teveel glucose in het bloed zorgt ervoor dat er te weinig zuurstof is om tot een effectieve verbranding en metabolisering van glucose in de cel te komen. Het eindresultaat is een incomplete verbranding leidend tot toxische bijproducten. Wanneer deze zure bijproducten niet kunnen worden geneutraliseerd en uitgescheiden, zullen deze uiteindelijk in het bindweefsel worden opgeslagen. Deze verzuring gaat vervolgens een goede zuurstofopname in de cel weer tegen zodat een vicieuze cirkel ontstaat. De alvleesklier reguleert de bloedsuiker maar produceert ook alkalische enzymen en natrium-bicarbonaat. Een functie van de alvleesklier is de verzuring te verminderen. Om een optimale bloedsuikerbalans te creëren heeft de alvleesklier een alkalisch dieet nodig. Het westerse dieet is echter sterk zuurvormend.