Rob's web

Demodex (Jeugdschurft)

Home - Kynologie - De duitse herdershond - Demodex (Jeugdschurft)


Van tijd tot tijd worden honden belaagd door verschillend parasieten, maar de meeste daarvan raken zij gemakkelijk weer kwijt. Demodex wordt veroorzaak door een parasiet, de demodexmijt ofwel haarzakmijt genoemd, een nietig diertje van maximaal een kwart millimeter. De mijtjes zijn in kleine aantallen in de haarzakjes van bijna alle honden aanwezig en doen nauwelijks kwaad, waarschijnlijk door de afweerreacties van het lichaam. Als deze afweerreactie verminderd, kunnen de demodexmijtjes zich sterk vermeerderen. Tijdens dit proces wordt het haartje in het haarzakje afgebroken en valt uit. Dit kan zo snel verlopen, het vermenigvuldigen van de demodex canis, dat het haarzakje uit elkaar barst. Dit is niet alleen erg onplezierig, er kan dan nooit meer een nieuwe ontstaan, maar bovendien vormt de ruïne van het haarzakje en prima voedingsbodem voor bacteriën.

Er komen twee soorten jeugdschurft voor, de natte en de droge vorm. De eerste symptomen zijn dikwijls enkele kale plekjes rond de ogen, neus en benen. Deze plekjes zijn grijsachtig van kleur en veroorzaken weinig of geen jeuk. Wordt er echter niets ondernomen dan zullen de plekjes steeds groter worden en ontstaan er ook nieuwe, in het ergste geval kan de hond kaal worden. Demodex gaat vaak gepaard met een stafylokokken-infectie. Er ontstaan puistjes gevuld met pus, die een eigenaardige geur verspreiden. Omdat deze infectie over een groot deel van het lichaam verspreid is kan de hond zich echt ziek voelen, traag en rusteloos zijn. Bij de behandeling zal de dierenarts altijd proberen eerst de stafylokokkeninfectie op te heffen. Dit kan met antibiotica of antibiotische zalven. Hiervoor beschikt de dierenarts over diverse geneesmiddelen. Als de infectie is opgeheven kan de bestrijding van het overschot demodex ter hand worden genomen. Hiervoor zijn vele mogelijkheden variërend van zalven, lotions, shampoos, tabletten tot spoelvloeistoffen toe. Velen van u kennen de oude middelen waaronder bloem van zwavel, tabakstof, groene zeep, zeepspiritus en sap van brandnetel. Voor de meer gespecialiseerde medicijnen moet u echter naar uw dierenarts. Welke behandeling deze ook zal kiezen, u dient er rekening mee te houden dat deze behandeling zeer langdurig zal zijn en veel tijd en geduid vraagt van de eigenaar. Vaak duurt het maanden voor u enig zichtbaar resultaat zult zien.

Gelukkig bouwen de meeste honden voldoende weerstand op tegen demodex, want bij honden ouder dan twee jaar komt het vrijwel niet voor. Wat de besmetting aangaat lopen de meningen nogal uiteen. Wel staat vast dat nimmer is gebleken dat een mens werd besmet. Honden besmetten elkaar ook bijna nooit, want iedere hond draagt al vanaf de geboorte demodexmijten bij zich. De pups worden vaak al door de teef besmet.

Honden die zijn genezen van demodex hebben vaak een dunnere vacht dan hun soortgenoten. Dit is te wijten aan het openbarsten en verloren gaan van de haarzakjes. In geval van twijfel raadpleeg direct een dierenarts, daar de droge vorm in het beginstadium nogal eens verward wordt met ringworm. Hoe eerder de behandeling begint hoe beter. Waakzaamheid is en blijft geboden.