Home - Kynologie - De duitse herdershond - Achterhandproblemen van de hond
Als wij een hond op het spreekuur krijgen met klachten over de beweging van de achterhand, dan moeten we inderdaad aan meer denken dan alleen heupdysplasie.
De volgende problemen kunnen zich voordoen:
Een goed beschreven klachtenverhaal van de eigenaar samen met een goed onderzoek van de dierenarts zal in combinatie met een uitgebreid röntgenonderzoek vrijwel altijd de juiste oorzaak of combinatie van oorzaken aan het licht brengen. Bij een hond met achterhandproblemen maak ik behalve een foto van de heupen (waar de knieën ook op staan) altijd een foto van de lendewervels en soms ook van de borstwervels. Dit omdat spondylose van de wervelkolom ook een veel voorkomend probleem is bij de Duitse Herder.
Op deze foto's kan dan meteen gezien worden of er geen afwijkingen zijn aan de tussenwerveischijven. Verkalking hiervan of een hernia van een tussenwervelschijf kan nl. ook problemen geven in de zenuwvoorziening van de achterhand. Spondylose is een aandoening van de wervelgewrichten in de rug, waarbij botwoekering optreedt rond deze gewrichten. Deze botwoekering kan zo ver doorgaan dat de verschillende wervels volledig aan elkaar vastgroeien en er een stijve, pijnlijke, onbuigzame rug overblijft. De hond vertoont hierbij dikwijls problemen met opstaan, springen, traplopen, gaan zitten, enz. en heeft meestal een stijve, pijnlijke rug.
De oorzaak van spondylose is niet geheel duidelijk; het is een chronische gewrichtsontsteking van de ruggewervels die, vooral bij Boxer en Herder, door erfelijke aanleg en een verkeerd bewegingspatroon bepaald wordt. Operatief is er aan spondylose niet veel te doen. Met medicijnen kunnen we het ziekte-proces tot stilstand brengen en met pijnstillers of acupunctuur kan de hond het leven wat aangenamer gemaakt worden, maar een echte genezing is niet mogelijk.
Degeneratieve myeiopathie is een aandoening van het ruggemerg die bewegingsproblemen in de achterhand geeft. De verschijnselen hiervan lijken veel op die van heupdysplasie en worden hier ook vaak mee verward. We zien een langzaam verergerende slapte van de acherpoten, gepaard gaande aan atrophie van de bilspieren. De hond komt moeilijk overeind, heeft een waggelende gang, zet zijn poten soms overkruist en sleept met zijn nagels over de grond.
De hond heeft hierbij géén pijn zoals bij heupdysplasie, spondylose of hernia. De aandoening komt vooral voor bij oudere Duitse Herders, maar is ook wel bij andere rassen aangetoond.
De oorzaak van deze zenuwziekte is niet bekend en een behandeling die echt resultaat geeft is tot op heden nog niet gevonden.
In het algemeen moet een hond met achterhandproblemen eerst goed onderzocht worden, ook wat betreft het functioneren van het zenuwstelsel en de zenuwreflexen van de achterpoten. Daarna is een röntgenonderzoek absoluut noodzakelijk om de juiste oorzaak te vinden en een gerichte behandeling te kunnen instellen.
In sommige gevallen (bijv. hernia) zal een operatie uitkomst kunnen brengen en in andere gevallen (spondylose) kunnen we alleen met "rheuma-tabletten", cortisone eventueel in combinatie met pijnstillers het ziekte-proces tot stilstand brengen en voor verlichting zorgen.
In een aantal gevallen zal acupunctuur de pijn van de hond kunnen verzachten en ook homeopatisch zijn er preparaten die bij achterhandproblemen te gebruiken zijn. Het allerbelangrijkste is echter dat een goed onderzoek de juiste oorzaak van de klacht aantoont en dan pas kan een gerichte behandeling ingesteld worden.
W L. Keers, dierenarts.