Home - Kynologie - De duitse herdershond - Oorontsteking
Als we er vroegtijdig bij zijn, hoeft een oorontsteking meestal geen probleem te worden. Voor de eigenaar is dit een kwaal die gemakkelijk te herkennen is. Het dier houdt de kop scheef en schudt er mee, het oor hangt en is soms rood en erg vuil. De hond heeft jeuk aan het oor (krabben!), maar soms zelfs pijn, zodat je het oor niet mag aanraken. Natuurlijk is het zaak om zo snel mogelijk de dierenarts te raadplegen. Zelf het oor reinigen met wattenstaafjes verergert de kwaal, want hierdoor duw je het vuil naar binnen.
Wat is nu de oorzaak van oorontsteking? Bacteriën, schimmels, mijten (zeer kleine insecten die oorschurft veroorzaken), allergieën en korenkafjes zijn meestal de boosdoeners. Natuurlijk spelen te veel haargroei in de gehoorgang en zware hangende oren hierbij ook nog een rol. De gehoorgang van een hond ziet er essentieel anders uit dan die van een mens: veel dieper en veel meer met een bocht verlopend. Hierdoor is het heel begrijpelijk dat bij een ontsteking het vuil er maar moeilijk uitkomt. Er is overigens nog een verschil met de mens: bij kinderen zit de ontsteking meestal in het middenoor, bij de hond bijna altijd aan de buitenkant van het trommelvlies.
De behandeling van de oorontsteking bestaat uit druppels of zalf, elke dag door de eigenaar aan te brengen, nadat het oor eerst voorzichtig met droge watten gereinigd is. Hierbij nooit water gebruiken! Na het aanbrengen van het medicijn het oor goed masseren, zodat het tot aan het trommelvlies zakt. Dan het overtrollige met watten afvegen (anders kan dit weer gaan jeuken).
Als uw hond geen oorontsteking heeft, is het 't beste om niets aan de oren te doen. Ook een "oorreiniger" is dan overbodig. Er vindt namelijk een natuurlijke reiniging plaats, die we niet moeten verstoren!
©Picardische Herdershondenclub Nederland, jaargang 10, nr. 4; J Bormans, dierenarts