Home - Kynologie - De duitse herdershond - Voorkomen of genezen?
Ik hoop dat het een mooie zomer wordt, met weinig kwakkel en veel zon. Maar die wens wil ik wel graag van enkele kanttekeningen vergezeld laten gaan. De geneugten van een zonnige zomer kunnen namelijk indirect tot ernstige narigheden van honden leiden. Soms zelfs zo naar, dat het de dood tot gevolg kan hebben.
Wat dat laatste betreft: ik heb het gemunt op het achterlaten van de hond in de auto tijdens warm weer. Veel mensen zijn van mening, dat dat "wel even kan". Onder het motto "ik ben binnen een half uurtje weer terug; zo'n vaart zal het niet lopen met die hitte", wordt het dier bijvoorbeeld tijdens het boodschappen doen vaak in de auto achtergelaten, soms in de brandende zon. Dat kan funeste gevolgen hebben. Het hoeft voor de hond niet eens zo extreem warm te zijn (25° Celsius kan al genoeg zijn) om van zo'n verblijf in de auto gevolgen te ondervinden.
Openstaande tochtraampjes bieden geen soelaas, zoals veel mensen wel eens sussend zeggen. Wat gebeurt er namelijk? De zon werkt in op het kleine interieur van de wagen. Je krijgt al gauw een broeikaseffect. Wie hem uit voorzorg in de schaduw zet, houdt mogelijk geen rekening met het felt dat de zon beweegt en dat het half uurtje wel eens kan uitlopen. De hond krijgt het warm en transpireert via de tong maar er is geen afdoende ventilatie. De beschikbare lucht raakt bezwangerd van vocht en het dier kan al snel niet meer transpireren. Zijn lichaamstemperatuur stijgt en dat kan zeer snel gaan, oplopen tot boven 40°C.
In de auto zelf wordt de temperatuur al gauw 50°. De hitte in het hondelijf bewerkstelligt stollingen in de kleine bloedvaatjes. Vooral in de belangrijke weefels, de nieren en de hersenen. De hond kan in coma raken of een niervergiftiging oplopen door de DIS (diffuse intravasale stolling). Wie zijn hond in zo'n deerniswekkende toestand aantreft (versuft of reeds in coma) moet er allereerst voor zorgen dat de lichaamstemperatuur onmiddellijk lager wordt. Gooi hem desnoods in het water.
Het kritische maximum van een hond ligt bij 42°. Bij een temperatuur van 43° kun je het al vergeten. De normale temperatuur is 38,5°C. Wanneer het dier weer wat bij z'n positieven is, raadpleeg dan toch de dierenarts. Immers, aan de buitenkant valt niet te zien of er nierstoringen zijn opgetreden. Soms treden symptomen van nierstoringen pas na enkele dagen aan het licht en dan kan het al te laat zijn. Die kenmerken zijn: braken, niet eten en eventueel diarree. lk moet helaas zeggen, dat elke zomer weer honden worden binnengebracht die meer dood dan levend zijn nadat "ze maar heel even" in de auto zijn achtergelaten. Doe het liever nooit. De grootte van de hond maakt wel iets verschil. Een Duitse Herdershond zal eerder door zijn lucht heen zijn dan een kleine Pinscher die bovendien onder de bank nog wat verkoeling kan vinden, maar het is doorgaans een kwestie van luttele minuten.
Een andere tere zaak tijdens zomerse dagen wordt gevormd door asfalt. Vaak wordt van het prachtige weer gebruik gemaakt om de hond even aangelijnd naast de fiets uit te laten. Doe dat nooit wanneer het dier daarbij over heet asfalt moet of beton moet lopen. Vooral asfalt kan al tamelijk snel vrij heetgebakken worden. Loop er zelf maar eens met blote voeten overheen. Wat niet iedereen zal weten is, dat de hond nergens op zijn lichaam zweetklieren heeft. Dat wil zeggen: alleen op de voetzolen. Nu moet u dat eens vergelijken met roeien. Alles gaat prima zolang je geen natte handen hebt. Roeien met natte handen resulteert binnen de korste keren in pijnlijke blaren. Welnu, bij warm weer zijn de voetzolen van de hond altijd vochtig. Laat hem daarmee een tijdje over heet asfalt draven en de blaren zwellen op als paddestoelen zo snel.
Na verloop van enige tijd wordt dat een zeer pijnlijke affaire voor het dier. En je bent natuurlijk verder van huis wanneer hij na een half uur echt niet meer op z'n poten kan staan van de pijn. Hij zal dan ook gaan liggen en niet meer tot lopen te bewegen zijn. Hoe krijg je zo'n dier dan thuis? (taxi, wegenwacht?). En het zal al gauw een weekje duren voordat de voetzolen weer helemaal "begaanbaar" zijn. Voorkom zo'n martelgang. Laat de hond voldoende uit, Beef hem daarbij voldoende te drinken, maar vermijdt langere afstanden over heet asfalt en warmgebakken steenwegen. Laat hem liever in het gras lopen. En een laatste bijkomende zomerwaarschuwing: laat de hond zich bij warm weer niet al te erg uitsloven (alsmaar stokjes gooien of een andere permanente actie). De tong wordt niet genoeg transpiratiekans gegeven, met alle gevolgen van lichaamsverhitting van dien.
"Hij viel zomaar flauw op het speelveld", hoor ik zomers vaak verbluft zeggen. Tja, wat een weer! Overigens, en vooral met deze wetenschap in het dierminnend achterhoofd: prettige zomer voor u en uw hond!
© "De Belgische Herder"; drs. G. J. A. Schuil, dierenarts