Home - Kynologie - De duitse herdershond - Wat moet je doen op warme dagen?
Het waren mooie en warme dagen in de afgelopen maand. Zulk soort dagen nodigt weer uit om op pad te gaan. En zeg nu zelf, wat is er leuker dan met je hond er op uit te trekken? Toch kan je als hondeneigenaar wel eens voor verrassingen komen te staan. Weten wat je op zo'n moment moet doen is dan van levensbelang.
Wij leven in een land van grote tegenstellingen; regent het de ene dag pijpenstelen, de volgende dag kunnen de mussen van het dak vallen, zo warm is het. De meeste honden kunnen goed tegen de warmte, echter, grote overgangen in temperatuur, daar hebben ze moeite mee. Toen het in het begin van deze maand plotseling zomers weer werd met temperaturen boven de 22° C hadden veel honden daar last van. Ze waren sloom en hijgden veel. Maar juist wanneer het opeens zulk mooi weer is willen wij mensen er graag op uit trekken en nemen dan onze hond(en) mee. We realiseren ons niet altijd dat we daar onze hond geen plezier mee doen. Hij moet nog aan dat warme weer wennen. Bij zo'n plotselinge overgang is het niet goed om op het heetst van de dag (ongetraind) lange einden te gaan wandelen of tijden naast de fiets mee te lopen. Een hond heeft er veel meer aan om in de ochtend- of avonduren, wanneer het wat koel is, voor langere tijd de benen te strekken. Natuurlijk geldt dat laatste ook voor warme zomerdagen.
Bij warm weer kunnen honden maar in beperkte mate hun warmte kwijt. De hoge omgevingstemperatuur en vaak een hoge relatieve luchtvochtigheid belemmeren de warmteafgifte aan de omgeving. Zo'n 70 % van de warmteafgifte van de hond gaat via straling en geleiding van het lichaamsoppervlak naar de omgeving. De rest gaat via verdamping van vocht, hijgen. Bij oververhitting - en daar kan al sprake van zijn bij een balspelletje of een fietstochtje op een warme dag - probeert de hond zijn extra warmte af te staan door enorm te gaan hijgen. Omdat het zo warm is, raakt hij op deze manier nauwelijks warmte kwijt. Als gevolg van het hijgen raakt de keel geirriteerd en gezwollen, waardoor de luchtpassage bemoeilijkt wordt. Het ademen gaat nog meer geforceerd, er ontstaat meer irritatie, meer zwelling, waardoor de ademhaling nog moeilijker gaat en de hond minder zuurstof binnen krijgt. Een vicieuze cirkel is ontstaan. De hond krijgt een zuurstoftekort, terwijl tegelijkertijd de lichaamstemperatuur oploopt. Daardoor kunnen diverse interne beschadigingen ontstaan aan o.a. hart en nieren. Oververhitting is fataal voor uw hond, tenzij u snel en adequaat optreedt (zie kader). Natuurlijk is voorkomen beter!!
Ook worden er nog steeds honden in auto's achtergelaten, hoewel bijna iedereen onderhand zou moeten weten hoe riskant dat is. "Eventjes maar, dat moet toch kunnen?" schijnt men dan toch te denken. Maar het kan echt niet, ook niet eventjes. Bij warm weer (ook als de auto in de schaduw staat en het raampje open is) loopt de temperatuur in een auto heel snel op, in de zon al gauw tot 50 à 60° C. Zelfs al overleeft uw hond deze opsluiting in een broeikas, dan nog hebt u hem in een situatie laten verkeren die een regelrechte kwelling voor hem is. Wanneer u uw hond niet mee kunt nemen, laat hem dan thuis!
Wij mensen realiseren ons vaak niet hoe heet een asfalt wegdek in de zomer kan zijn. Meestal zien we het pas wanneer we spetters asfalt op onze auto ontdekken. Wanneer je 's zomers met je hond gaat fietsen loopt deze viervoeter met z'n blote voeten over dit hete asfalt heen. Heeft u dit ooit geprobeerd? Het is niemand aan te raden! Ook een ander warm wegdek kan voor de hond problemen opleveren. Door het warme weer zijn de voetzolen van een hond vochtig. Bij het langer lopen over een warme straat kunnen forse blaren ontstaan; deze zijn uiterst pijnlijk. Beter is het de hond over gras te laten lopen, of het fietstochtje uit te stellen tot de avonduren.
De meeste mensen kennen het uit eigen ervaring, maar weinigen weten dat hun vierbenige vrienden daar ook last van kunnen hebben: zonnebrand kan ook bij een hondenhuid optreden, vooral op lichte, weinig gepigmenteerde en spaarzaam behaarde plaatsen. Een typisch voorbeeld is de hondenneus, wanneer er op de overgang van behaard naar onbehaard een lichte plek is. Daar wordt het 's zomers rood, gaat het vervellen en kan de hond later last hebben van vochtige huidontstekingen.
Flanken en buik kunnen bij lichtgekleurde, kortharige honden ook verbranden. Als gevolg van een chronische huidaandoening veroorzaakt door de zon, kan ook huidkanker ontstaan. Gevoelige honden moet je tussen 10 en 16 uur niet in de felle zon laten liggen. Een zonnebrandcrème kan hier ook bij honden helpen.
Marian Servaas