Home - Kynologie - De duitse herdershond - Probleemoplossend vermogen van de Duitse Herder
'Hoe kom ik bij mijn frisbee?'
Mijn Duitse Herder krijg ik niet echt moe door balletjes te gooien of te fietsen. Nee, ik moet zorgen voor 'breinkrakers'. Pas na het oplossen van puzzels neemt Uke genoegen met een pauze van enkele uren. Natuurlijk is dit voor een deel aangeleerd gedrag. Als pup deed ze al zoekspelletjes en moest ze vraagstukken oplossen zoals beschreven in de IQ-test van Stanley Coren (Zie VDH-blad, nr.5, 2000).
De afgelopen tijd hebben we ons bezig gehouden met het oplossen van het vraagstuk 'hoe kom ik van A naar B'.
Wat hebben we gedaan? Uke is gek op haar frisbee. Dat is het ultieme beloningsvoorwerp. Doordat ik haar frisbee over een hek gooide, heeft Uke geleerd om zelfstandig langs hekken te lopen om een opening te vinden. Hieronder staat de opbouw van deze 'oefening' beschreven.
Stap 1
Aan het einde van een hek, waar Uke niet over heen kan springen, gooi ik de frisbee over het hek. Uke krijgt 'vrij' en ze heeft al snel door dat ze even links of rechts om het hek heen moet.
Stap 2
De afstand tot het einde van het hek wordt groter en Uke kan nu niet direct zien aan welke kant ze om het hek heen moet. De eerste keer loop ik een stukje mee in de goede richting. Uke snapt de bedoeling, loopt om het hek en vindt de beloning = frisbee.
Stap 3
Dit is de fase waarin de afstand tot het einde van het hek nog verder opgebouwd wordt. Bovendien zoek ik naar verschillende situaties. Bijvoorbeeld hekken waar gedeeltelijk struiken tegenaan staan of kapotte hekken, waar Uke dus via een gat in het hek naar de andere kant kan. Als dit allemaal goed gaat, maken we het nog moeilijker.
Stap 4
Namelijk een hek met een bocht er in. De frisbee gaat weer over het hek en Uke rent de goede kant op. Ze komt tegen de hoek aan en komt weer terug. Ik loop weer een paar stappen mee en moedig haar aan door te lopen. Het werkt. De volgende keer is meelopen eigenlijk niet meer nodig.
Stap 5
Ik moet creatiever worden en ga weer op zoek naar een andere situatie. Bij een parkeerplaats vind ik de juiste situatie (zie tekening). Ik gooi de frisbee op de parkeerplaats. Uke loopt keurig om hek A heen en gaat naar hek B. Ook daar loopt ze wel een eindje de goede kant op, maar er staan struiken en ze komt terug. Ik besluit om mij op te stellen bij punt 1. Dit is toch nog onvoldoende en ik loop een paar meter de parkeerplaats op. Het kwartje valt bij Uke en ze rent verder de parkeerplaats op en vindt de frisbee.
Twee dagen later gooi ik weer de frisbee over het hek. Uke loopt weer om hek A, een stukje langs hek B, door de struiken, maar komt dan tegen de bocht aan die in het hek zit en ze komt weer terug. Ik loop weer een stukje meer en moedig haar aan om door te zetten. Dat werkt. Weer een dag later, dus de derde keer, heeft Uke geen hulp meer nodig en loopt direct om hek A, langs hek B, er omheen, naar de frisbee.
Stap 6
Ik heb nog geen situaties gevonden die nog moeilijker zijn. Dat Uke de truc begrepen heeft en zelfs weet te vertalen naar een andere situatie blijkt uit het volgende. We zijn samen in de achtertuin bezig van onze hoekwoning. De voordeurbel gaat en Uke stormt naar de keukendeur; die zit dicht, dus ze kan niet naar binnen. Ik zie haar 'denken' en ze komt terug, rent door de tuin naar achteren, de tuin uit, om het huis en de groenstrook heen, richting voordeur. Gelukkig staat ze goed onder appèl en komt ze direct terug als ik fluit. Je zult immers, als argeloze bezoeker, ineens een Duitse Herder om te hoek aan zien komen stormen...
Nicky Gootjes