Home - Kynologie - De duitse herdershond - Spelen met je hond, niet alleen maar leuk...
Voor veel honden lijkt het het leukste dat er bestaat: spelen met de baas. Veel bazen vinden het prachtig als een hond, voornamelijk in zijn prille jeugd, door zijn voorpootjes duikt en komt uitdagen. Niemand kan deze uitnodiging tot spelen weerstaan en men gaat vrolijk rennend achter de pup aan. Soms is het zelfs zo leuk dat de pup komt aanlopen met een oude lap, deze op de schoot van de baas legt en geduldig wacht tot de baas het uiteinde pakt. Vervolgens wordt er uit alle macht door twee partijen gesjord en getrokken, meestal tot het moment dat de baas er geen zin meer in heeft en hij de lap loslaat...
Voor veel honden is spelen echter niet alleen maar een leuk spelletje. Het is ook een serieuze krachtmeting. Het lijkt een risicoarme vorm van bepalen wie er de sterkste is. Er gebeuren dan minder enge dingen dan wanneer ze direct het gevecht zouden aangaan.
Het begint al bij pups op heel jonge leeftijd. In het nest zijn ze volop aan 'spelen'. Ze dagen elkaar uit ze rennen achter elkaar aan, ze klimmen op elkaar, ze grommen als ze samen een oude lap vasthebben en de ene of de andere wil niet zomaar loslaten, ze bijten in elkaars nekken en ze proberen elkaar op de rug te gooien. Kortom: ze maken er een dolle boel van waar iedere fokker met veel plezier naar kan kijken. Er zijn maar weinig mensen die hier een serieuze krachtbepaling in zien.Toch is dit zo. De pups zijn nu al aan het leren hoe sterk ze zijn en op wat voor wijze ze straks een keer een echte confrontatie aan moeten gaan. Ze leren zich nu te onderwerpen, ze leren te domineren, ze leren te vluchten, ze leren aan te vallen, ze leren gewoon enorm veel.
Na verloop van tijd gaat, al in het nest, de aandacht van de broertjes en zusjes al wat meer over naar de fokker en het bezoek dat steeds komt kijken. Zowel de fokker als het bezoek vinden het fantastisch om lekker met die pups bezig te zijn. Dat is het natuurlijk ook. En iedereen heeft wel eens meegemaakt dat de pups allemaal op de veters in schoenen duiken. Ze maken de strikken los, kluiven op de veters en proberen ze verder uit de schoenen te trekken. Helemaal leuk wordt het als ze gelokt worden met een lapje waaraan, als ze dit lapje eenmaal vast hebben, van twee kanten gesjord wordt. De gromgeluidjes die de pup dan maakt werken alleen maar aanmoedigend van vertedering.
Vanaf de eerste dag dat de pup in huis is, moet hij opgevoed worden. Hij is volop aan het leren en moet eigenlijk nu al weten wat allemaal wel en wat allemaal niet mag. Eén van de andere aspecten in de opvoedingis dat de baas de pup ook direct moet laten merken dat hij hartstikke leuk is, dat hij spannend is en dat het helemaal geen kwaad kan als de pup regelmatig op hem blijft letten.
Eén van de manieren om dit voor elkaar te krijgen is om al vanaf het begin veel met de pup te spelen. Enerzijds kan dit voor een goede binding zorgen tussen baas en hond maar anderzijds kan dit de pup ook heel snel het idee geven dat hij de sterkste is. Dat eerste moet gestimuleerd worden en het tweede moet voorkomen worden. Nu is geen één pup hetzelfde en er bestaan helaas ook geen goede methodes die voor alle honden gelden. Er moet eerst uitgezocht worden wat de belangrijkste motivatie is voor de hond om te spelen en daar moet vervolgens weer op een goede manier op ingespeeld worden.
Het belangrijkste advies is om goed naar de hond te kijken. Als u de hond een lapje aanbiedt waar hij direct enorm fel op inhapt moet u goed letten op zijn gedrag tijdens het sjorren aan dat lapje. Blijft hij zo fel, ziet u oogwit, gromt hij met zijn lip opgetrokken en klinkt die grom ook nog eens enorm fel, dan is de kans groot dat dit helemaal geen spel is voor uw hond. Dan is het echt een duidelijke krachtmeting die u als baas eigenlijk helemaal niet moet aangaan. Wil hij vervolgens ook niet meer loslaten als u bijvoorbeeld een snoepje voor zijn neus houdt en hij het lapje dus veel belangrijker blijft vinden, dan kunt u dit spel beter niet meer met hem doen. Het gaat dan voor uw hond toch niet om het leuk bezig zijn met u, maar alleen maar om het winnen.
Heeft u een pup die niet fel gromt en keurig loslaat op het moment dat u dat zegt, die vrolijk aan het kwispelen is als u het lapje pakt, die het weer komt brengen als u het weggooit dan is de kans groot dat uw hond het spelletje daadwerkelijk gewoon leuk vindt. Dan is het wel belangrijk dat u dit zo houdt door zelf altijd dit spel te beginnen en het ook zelf winnend af te sluiten.
Behalve het spelletje met het lapje zijn er natuurlijk ook nog een heleboel andere spelletjes waarmee u uzelf en uw hond prima kunt vermaken. Spelletjes die er bovendien voor zorgen dat u als leider zeer interessant bent en nog hartstikke leuk ook.
Heel veel honden vinden het prachtig om achter een balletje aan te rennen. Hier kunnen we prima gebruik van maken. De baas gooit het balletje weg en de hond komt het terugbrengen in de hoop dat de baas het balletje nogmaals weggooit. Hier kunt u al heel vroeg mee beginnen. Veel pups zijn erg geïnteresseerd in bewegende voorwerpen en als u nu in huis een balletje wegrolt zullen ze daar ongetwijfeld achteraan gaan. Lok ze vervolgens, desnoods met iets lekkers, en rol het balletje opnieuw weg. Ze zullen nu vrij snel doorhebben dat ze de baas nodig hebben om het balletje weg te rollen en die afhankelijkheid van de baas is nu precies wat we willen.
De meeste honden hebben van nature de aanleg om te willen zoeken, om te willen speuren, om hun neus achterna te gaan. Juist omdat ze die aanleg hebben vinden ze het doorgaans leuk om hier ook gebruik van te maken. Daar moeten wij dan ook van profiteren. Verstop uzelf, iets lekkers, of iets leuks in huis of buiten, laat iemand anders de hond tegenhouden en pas als loslaten als het zoeken daadwerkelijk mag beginnen. In het begin zorgt u ervoor dat hij vrij makkelijk succes heeft, later kan de moeilijkheidsgraad steeds iets opgevoerd worden. Stapje voor stapje zal de hond dan zijn aanleg tot zoeken verder ontwikkelen. Bovendien gaat dit dan nog de goede kant op ook want hij gaat zoeken naar zaken die u heeft verstopt in plaats van naar dingen die hij toevallig kan tegenkomen.
Zo zijn er dus voldoende mogelijkheden voor bazen om met hun hond te spelen. In huis en buiten. Als we ons maar realiseren dat het spel ook daadwerkelijk een spel moet zijn en niet een serieuze greep naar de macht.
Voor veel mensen met kinderen is het fantastisch om te zien hoe leuk ze met de hond kunnen spelen. Met name sjorspelletjes kunnen echter met kinderen een heel averechtse uitwerking hebben. Het is dan ook niet verstandig om kinderen dit soort spelletjes met de hond te laten doen. Hoeveel vertrouwen u ook heeft in de hond. Op het moment dat hij merkt dat hij kan winnen, kan dit problemen gaan opleveren. Laat de kinderen gewoon verstoppertje spelen met de hond, dat vinden ze tenslotte onderling ook al vaak een leuk spelletje.
Peter Beekman