Rob's web

Lichttherapie

Lichttherapie wordt al jaren in ziekenhuizen gebruikt bij mensen die aan depressies of huidproblemen lijden. De apparatuur daarvoor is steeds betaalbaarder geworden dus ook beschikbaar voor thuisgebruik. Doordat je in de winter minder daglicht ziet en minder zon krijgt je lichaam minder vitamine D binnen en voel je je eerder moe of somber. Ook maakt je pijnappelklier bij donker weer meer melatonine hormoon aan dat je slaperig maakt en als je teveel van dit hormoon aanmaakt kan dit weer een rol spelen bij het aanjagen van depressieve gevoelens. Dus grijp je kans als in de winter de zon schijnt om extra licht te ontvangen. Ik heb zelf vorig jaar een lichttherapie lamp gekocht die ik rond 2 uur 's middags een half uur aanzet zodat ik me de rest van de middag wat energieker voel. Als het zonnig weer is dan ga ik natuurlijk liever een half uurtje wandelen in de zon.

Vroeger ging de mens ook naar bed als het donker was en namen we meer rust. Nu stellen we deze rust dmv pepmiddelen als thee, koffie en cola nog verder uit waardoor we onze weerstand nog verder ondermijnen, we negeren eigenlijk het natuurlijke proces van de slaap. Zit je de hele avond in een fel verlichte kamer en drink je oppeppende drankjes dan stel je je slaap alleen maar uit en ondermijn je je gezondheid. Juist die slaap is zo belangrijk voor het reinigen van je organen. Hoe korter je slaap hoe meer afvalstoffen blijven hangen. Begin daarom je dag altijd met waterrijk fruit zodat je lichaam ook de middelen heeft om het afval af te kunnen voeren. Begin je meteen met een zwaar ontbijt met bijvoorbeeld veel eiwitten dan belast je meteen je organen zoals de nieren. Slaap heeft een belangrijke functie en stel je deze uit door kunstlicht en stimulerende stoffen dan ondermijn je je gezondheid. Drink daarom niet te laat koffie (liefst voor 7 uur) en drink rest van de avond veel water en kruidenthee. Zorg altijd voor een super donkere slaapkamer zodat je ook beter zult slapen door de aanmaak van dit slaaphormoon.

Melatonine is niet alleen goed om te slapen, maar beschermt ook tegen kanker en hart- en vaatziektes, (Universiteit Texas). Walnoten zijn een natuurlijke bron van melatonine. Ook werkt deze stof anti-verouderend. Het beschermende effect tegen hartziektes is toe te schrijven aan de combinatie van melatonine en omega 3 vetzuren in walnoten.

Verder weet ik dat in Scandinavië op scholen veel wordt gewerkt met lichttherapie voor hele klassen vanwege de langere winters.

Door de ontwikkeling van het electrische licht en de toepassing ervan op de arbeidsplaats, is het nu mogelijk geworden het hele jaar gelijkmatig door te werken. Velen van ons gaan in de "wintertijd" naar hun werk als het buiten nog donker is en komen 's avonds, na het invallen van de duisternis , weer thuis. Sommige mensen zien overdag nauwelijks daglicht en ontvangen daardoor maximaal 500 lux, gedurende een veel te korte periode. Dat is veel minder dan in de vrije natuur, zelfs op een sombere dag in de herfst of in de winter. We forceren ons door steeds maar door te werken, ook als de natuur en ons eigen lichaam aangeven dat we wellicht te veel willen, meer dan in de "wintertijd" mag worden verwacht. Eigenlijk zouden we in de wintertijd per dag 5.000 tot 7.000 lux aan lichtintensiteit, gedurende minimaal één uur per dag, moeten opdoen om ons "lekker te voelen", iets wat in de "zomertijd" ongemerkt gebeurt.

Door het gebrek aan voldoende daglicht kunnen oa de volgende klachten optreden:

Bioptron lichttherapie en acne

De Bioptron Lichttherapie is gebaseerd op lineair gepolariseerd licht. Dat lineair gepolariseerd licht opent de huidporiën, herstelt de beschadigde celmembranen en verhoogt de activiteit van de gezonde celmembraan.

Dankzij het licht kunnen vitaminen, collageen, zuurstof en andere belangrijke voedingsstoffen makkelijker door de celmembranen heen getransporteerd worden, waardoor het regeneratieproces ten volle wordt geactiveerd.

Het gebruikte lichtspectrum bevat geen schadelijke UV-stralen en omvat het volledige zichtbare deel en slechts een fractie van het infrarood spectrum.

Dankzij het infrarood deel dringt het licht binnen tot in de diepste lagen van ons lichaam (tot 2,5 cm diep).

De werking van de Lichttherapie is gebaseerd op een interactie van meerdere mechanismen:

Lichttherapie bij geelzucht

Bij pasgeborenen spelen twee, soms drie factoren mee:

  1. de lever is nog onrijp en heeft nog geen zeer grote verwerkingscapaciteit voor bilirubine, en
  2. na de geboorte wordt het foetale hemoglobine, dat van een andere samenstelling is dan het hemoglobine dat na de geboorte wordt aangemaakt, snel afgebroken. (Omdat in de baarmoeder de zuurstofspanning veel lager is, heeft foetaal hemoglobine een hogere affiniteit voor zuurstof). Er is meer 'aanbod'.
  3. Onder pathologische omstandigheden tenslotte vindt er bij de baby een versnelde afbraak van rode bloedcellen plaats omdat de moeder antistoffen heeft gemaakt tegen het foetale bloed (rhesus-antagonisme).

Hierdoor zien de meeste pasgeborenen in de eerste week na de geboorte iets geel. Dit is meestal normaal. Bij ernstige geelzucht, of geelzucht die meer dan een week duurt, moeten echter een aantal potentieel gevaarlijke en behandelbare aandoeningen worden uitgesloten. Tenslotte kan de geelzucht zo ernstig zijn (geval c) dat de kleurstof zelf in de hersenen neerslaat en tot neurologische schade leidt (kernicterus). Dit kan in lichte gevallen worden bestreden met lichttherapie: met blauw licht wordt de kleurstof in de huid in een goed oplosbare vorm omgezet; in ernstige gevallen kan een wisseltransfusie nodig zijn.

Lichttherapie bij kankerpatiënten

Het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis in Amsterdam boekt successen bij moeilijk te behandelen tumoren in de mond en hals bij kankerpatiënten. De methode, fotodynamische therapie, blijkt zo effectief dat artsen die ermee werken, pleiten voor toepassing op grotere schaal. De huidige behandeling van gezwellen in de mond- en halsstreek is zeer ingrijpend voor de patiënt. Een operatie zorgt voor ontsierende littekens en soms zelfs ernstige misvormingen. Meestal ontstaat zodanige schade dat een patiënt zijn verdere leven moeite blijft houden met praten en slikken. Chemotherapie veroorzaakt een blijvend droge mond als bijwerking. De sporadisch toegepaste lichttherapie, of fotodynamische therapie, veroorzaakt veel minder schade, doordat alleen het aangetaste weefsel wordt behandeld. Het grote voordeel is dat een operatie niet nodig is en de schade aan hals of mond beperkt blijft. Het is geen nieuwe, maar wel een sterk verbeterde behandelmethode.

Lichttherapie - Onontgonnen gebied

In ons land zijn er zo'n 450.000 mensen die van de herfst tot het voorjaar zonder duidelijke aanleiding somber zijn, geen energie hebben, ondanks twaalf uur slaap moe zijn en soms een onbedwingbare behoefte aan zoetigheid. Elk jaar weer.

Winterblues

Daarnaast zijn er hier nog eens meer dan een miljoen mensen met een zogenaamde winterblues. De depressieve klachten staan bij winterblues niet op de voorgrond, volgens Meesters. Ze zijn minder heftig of ontbreken. Desondanks worstelen ook zij zich vermoeid, futloos en vaak etend door de donkere dagen.Geheel onnodig, want bij honderdduizenden van hen zouden de klachten door lichttherapie kunnen verminderen of als sneeuw voor de zon verdwijnen. Is dat niet verbijsterend!

Sceptisme

"Nog niet zo lang geleden stonden heel wat huisartsen sceptisch tegenover deze therapie en ik denk dat veel mensen de weg naar de psychiatrie niet durven te maken of denken dat de klachten wel weer overgaan'," verklaart Meesters dit nog onontgonnen gebied.

Stichting Licht & gezondheid

Herontdekking van licht in relatie tot gezondheid

De laatste 15 tot 20 jaar staat licht weer volop in de belangstelling in wetenschappelijke kringen. Met name zichtbaar licht dat op het netvlies van het menselijke oog valt brengt biologische effecten teweeg. Het feit dat licht, naast een noodzakelijkheid om te kunnen zien, ook biologische functies reguleert, heeft geleid tot onderzoekprogramma’s aan diverse instituten en universiteiten. De vragen waar deze centra zich mee bezighouden zijn onder meer:

Welke biomechanismen worden beïnvloed door licht dat op het oog valt? Welke mogelijkheden zijn er om licht voor curatieve en preventieve doeleinden te benutten?

Uiteindelijk heeft het toenemend maatschappelijk belang van onderzoek en toepassing van licht op de gezondheid, geleid tot de oprichting van de Stichting Onderzoek Licht en Gezondheid.

Hogere verlichtingssterkte kan vermoeidheid kantoorpersoneel verminderen

Mensen hebben licht niet alleen nodig om te kunnen zien. Zo wordt bij gebrek aan licht de biologische klok ontregeld en voelen mensen zich sloom en slaperig. De verlichting in kantoren houdt daar echter geen rekening mee. Ir. Myriam Aries heeft met haar promotieonderzoek aan de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e) laten zien dat door te weinig licht veel kantoormedewerkers vermoeid worden. Een hogere verlichtingssterkte, gericht op meer licht op de ogen, kan deze vermoeidheid verminderen. Aries verdedigt dinsdag 6 september haar proefschrift aan de TU/e. Hierin doet zij ook eerste aanbevelingen voor nieuwe verlichtingsconcepten in kantoorgebouwen.

Gezonde verlichting in kantoorgebouwen is essentieel. Verlichting, die zowel aan de visuele als de niet-visuele eisen van de mens voldoet en waarbij geen visueel discomfort ontstaat, wordt gezonde verlichting genoemd. Uit het onderzoek van Aries blijkt dat te weinig licht op de werkplek kan leiden tot vermoeidheid of tot verminderde slaapkwaliteit ‘s nachts. Dat werkt als volgt. Naast visuele receptoren (staafjes en kegeltjes) zitten er ook niet-visuele fotoreceptorcellen in het netvlies van het oog. Deze recent ontdekte cellen geven signalen door aan de biologische klok in de hersenen en spelen een rol bij functies als slaap, stemming en alertheid. Licht op het oog speelt hierbij dus een belangrijke rol. Exacte waarden zijn nog niet bekend, maar er zijn aanwijzingen in de literatuur dat een hoog lichtniveau (1000-1500 lux) een vereiste is voor een gezonde werkomgeving. Momenteel liggen de lichthoeveelheden op het oog in de kantooromgeving vaak ver beneden deze waarden, soms wel tot 100 lux.

De promovenda aan de faculteit Bouwkunde heeft een speciaal ontworpen, mobiele experimentele opstelling gebruikt om de verlichting in tien kantoorgebouwen in Nederland in kaart te brengen. De resultaten van de fysische metingen op 87 werkplekken in tien verschillende kantoren en 333 subjectieve vragenlijsten laten de verschillende invloeden van licht op mensen zien. Om de lichtsituaties in de toekomst te kunnen verbeteren, zijn nieuwe concepten ontworpen, doorgerekend en gerealiseerd. De visuele acceptatie van deze concepten is geëvalueerd in speciale proefkantoren, waarin testpersonen een dagdeel hebben doorgebracht. De reacties van de testpersonen op de experimentele verlichtingsconcepten zijn onderzocht bij verschillende (hoge) verlichtingsniveaus, met verschillende verlichtings systemen en in twee seizoenen. De testresultaten laten zien dat het mogelijk is om met bestaande technologie, naar tevredenheid van medewerkers, gezonde verlichtingsconcepten voor kantoorruimten te realiseren waarbij de verlichtingssterkten hoger zijn dan de waarden die in huidige kantoren voorkomen. Met vernieuwde lichtconcepten kan in de toekomst mogelijk de prestatie en het welbevinden van kantoorwerkers worden verbeterd.

Bron: Technische Universiteit Eindhoven

Waarom u licht nodig heeft (J. IJsselstein)

Veel medische wetenschappers zijn het erover eens dat een gebrek aan licht, d.w.z. licht met een bepaalde intensiteit, ons minder energiek kan doen voelen. Hoewel er nog steeds gezocht wordt naar het precieze verband, is er overtuigend bewijs dat regelmatige blootstelling aan een extra hoeveelheid helder licht ons positiever en energieker doet voelen. Er bestaan een aantal theorieën over de manier waarop helder licht biochemische veranderingen in ons lichaam veroorzaakt en hoe dit van invloed is op ons welbevinden:

Andere onderzoeksrapporten relateren winterblues aan een onvermogen om onze biologische klok in de winter bij te stellen. Instinctief richten wij ons leven in volgens onze interne (dagelijks repeterende) klok, die een ritme heeft van iets minder dan 25 uur. In het dagelijks leven zijn wij echter gedwongen een strak schema van 24 uur per dag te volgen. In de winter zijn mensen die gevoelig zijn voor de vermindering van licht niet in staat om het ontbrekende uur te compenseren.

Ook wordt beweerd dat licht en donker invloed hebben op serotonine, een neurotransmitter die onze stemming, ons hongergevoel en onze energieniveaus regelt, en op de productie van het hormoon melatonine. Een gebrek aan daglicht kan leiden tot een overmatige productie van melatonine, waardoor we ons slaperig kunnen gaan voelen.

Natuurlijk daglicht

De kwaliteit van het daglicht zit hem in de voortdurende wisselingen van kleur, hoeveelheid licht en richting. Een goed daglicht beleid op de werkvloer heeft een gunstig effect op het welbevinden en functioneren van de werknemer.

Natuurlijk daglicht

Lichtstimulatie

De eerste toepassing van licht heeft weinig met de gezondheid te maken, maar de andere twee wel. De combinatie van licht en gezondheid vormen een heel nieuw vakgebied. Binnen dat terrein wordt onder andere gekeken naar een fenomeen dat nog niet zo heel lang bestaat, namelijk de terugtrekking van de mens in gebouwen. Daar is het donkerder dan buiten, terwijl de systemen van de mens juist geprogrammeerd zijn op het licht van buiten. Begemann: ‘De lichtintensiteit wordt uitgedrukt in lux. Buiten zijn de lichtniveaus hoog. Als voorbeeld: op hele grijze dagen komen niveaus van tweeduizend lux voor. Op een zonnige dag kan dat oplopen tot honderdduizend lux. Binnen in gebouwen komt de lichtintensiteit niet boven de vijfhonderd lux. Daar komt nog eens bij dat deze vijfhonderd lux horizontaal gericht zijn, terwijl het oog verticaal is, waardoor het minder dan de helft van het horizontale vlak opvangt. Daaruit kan de conclusie getrokken worden dat de mens die veel binnen zit, te weinig lichtstimulatie krijgt.’

De effecten van het tekort aan lichtstimulatie zijn niet van de ene op de andere dag zichtbaar; geleidelijk aan gaan zich problemen ontwikkelen. Hersenstimula-tie is een korte termijn reactie. Wanneer je op een bepaald moment veel licht krijgt, kun je twee tot drie uur erna beter presteren. Begemann: ‘Helder licht op het juiste moment werkt als een stimulus op je functies met een onmiddellijk korte termijn effect. Vergelijkbaar met cafeïne in koffie, maar met één verschil: zonder negatieve bijwerkingen.’

Depressie

Veel mensen zijn gevoelig voor het moeten ontberen van licht met een hoge intensiteit. Drie tot vijf procent van de bevolking heeft er zoveel last van dat ze in een depressie terechtkomen waarbij ze hulp nodig hebben van huisarts en psychiater. Tien procent van de bevolking is sub-depressief; hun klachten komen overeen met de depressie, maar in mindere mate. Zij hoeven zich niet onder behandeling te laten stellen. Dat is de zogenaamde winterblues. Dit is ook bekend onder andere namen: herfstmoeheid, wintermoeheid, voorjaarsmoeheid of sub-SAD, een milde vorm van Seasonal Affective Disorder. Ras, huidskleur of sociale status spelen daarbij geen enkele rol. Sekse lijkt wel een rol te spelen. Voor zover men weet is het aantal vrouwen dat de winterblues heeft vier keer zo groot als het aantal mannen.

Het wetenschappelijk onderzoek op dit gebied is erg in beweging. Maar er bestaat een groot gat tussen de resultaten die de medische wetenschap oplevert en de vertaling daarvan naar de praktijk. Voor een gezond lichtklimaat in gebouwen moet men volgens Begemann trachten die kloof te dichten. Daarom is de Stichting Onderzoek Licht en Gezondheid in het leven geroepen.

Daglichtlampen - full spectrum lampen

lamp.jpg

Omdat je de laatste tijd veel hoort over de inzet van lichttherapie tegen winterdepressies en op bijvoorbeeld scandinavische scholen vroeg ik me af hoe dit probleem wordt opgelost bij mensen die in duikboten moeten werken want die zien helemaal geen daglicht. Lijkt me niet echt handig als een atoom duikboot vol zit met sombere depressieve bemanningsleden. Maar daar heeft men een oplossing voor gevonden, special daglicht lampen die het natuurlijke daglicht voor 99% kunnen nabootsen.

Voordelen zijn o.a. dat er minder kans op depressie is door lichttekort, minder last van de ogen, jelichaam kan gewoon vitamine D aanmaken en kleuren zijn natuurlijk dan bij normaal kunstlicht.

Deze voordelen spraken mijzelf ook wel aan dus even gegoogled en leverancier gevonden. Lampen zijn niet goedkoop (rond de 30 euro) maar gebruiken minder stroom (20 watt is ongeveer 100 watt) en gaan 6-10 langer mee dan een gewoon gloeilamp.

Lamp gekocht en op mijn kantoor nu in gebruik. Was even wennen want het licht is harder en witter maar ik merk inderdaad dat als het een donkere dag is dat je wakkerder bent en minder last van vermoeide ogen hebt. Voor mij die 30 euro inder geval meer dan waard. Met name de combinatie van goed licht met goede vochtigheid (dmv koude condensdroger) zorgt voor een betere plek om te werken. Ook het gebruik van een plat tft scherm ipv ouderwetse dikke beeldbuis heeft het voordeel dat je minder snel last krijgt van koppijn.

Mijn advies voor een goede werkplek is:

Moe door kunstlicht

De uitvinding van kunstlicht heeft de nacht tot dag gemaakt. Helaas bevatten traditionele lampen (gloeilampen, tl buizen en helaas ook spaarlampen) in tegenstelling tot onze goede oude zon niet alles wat de mens voor een uitgebalanceerd 'licht-dieet' nodig heeft. Wat hieraan vooral ontbreekt, is het UV bestanddeel dat volgens recente onderzoeken een aanzienlijke invloed op hormonale en celbiologische processen heeft. Tegenwoordig, in het tijdperk van het gat in de ozonlaag, heeft de ultraviolette straling een slechte naam gekregen. In beperkte hoeveelheden is ze echter van levensbelang voor ons.

Veel werkplekken op kantoren of in fabrieken zijn zo ingericht, dat er slechts spaarzaam daglicht binnendringt en al helemaal geen UV-stralen, omdat deze door de ruiten eruit gefilterd worden. Ten nadele van onze gezondheid, want uit de jongste studies blijkt dat het gebrek aan UV straling in de verlichting van woningen en op werkplekken kan bijdragen aan concentratiestoornissen en chronische vermoeidheid.

Zelfhulp bij gebrek aan UV-straling

Gelukkig bestaat er sinds enkele jaren een alternatief voor de traditionele kunstverlichting: tl buizen met een compleet lichtspectrum, waarvan het licht zeer dicht het natuurlijke daglicht benadert. Als u vaak onder kunstlicht moet werken en ook verder weinig buiten komt, maak er dan werk van dat uw werkplek wordt voorzien van buizcn met een compleet lichtspectrum. Meestal is daarvoor voldoende dat de tot nu toe gebruikte buizen worden vervangen door dit volspectrumtype.

Een ware kunst in de hedendaagse techniek

Elk voorjaar voelen we de vreugde en energie die het zonlicht uitwerkt. De dagen worden langer en we ontvangen meer daglicht. Daglicht via onze ogen activeert de aanmaak van stoffen in onze hersenen die het centrale zenuwstelsel en ons immuunsysteem voeden.

Bijna elke dag werken velen van ons onder kunstlicht. De werkplek is een belangrijke plek, waar gezond en prettig licht noodzakelijk is, en verblindend licht, oogstress, vermoeidheid en ongeconcentreerdheid tot een minimum moet worden beperkt. Een werkplek met scherp, verblindend en gevaarlijk licht draagt niet bij aan een optimale productiviteit.

In een eeuw van geavanceerde technologie zitten we met een verouderd systeem, dat sinds de uitvinding van fluo-rescentie-licht, bijna 75 jaar geleden, nog onveranderd is. Dit systeem staat bekend als 'Cool White' en wordt toegepast meer dan 90% van alle kantoren. Hier en daar wordt het gevaar van dergelijke verlichting ingezien. Cool White lampen worden geweerd in alle ziekenhuizen en regeringsgebouwen in Duitsland.

In 1980 leidde Dr. Fritz Hollwich een studie die de effecten van werken onder Cool White (geen volspectrum) licht in vergelijking met de effecten van werken onder volspectrum daglicht, kunstmatig licht dat het zonlicht nabootst. De studieresultaten wezen uit dat een verhoogde concentratie ACTH en conisol (het stresshormoon) te vinden waren bij de personen die werkten onder Cool white lampen, terwijl de waarden van hetzelfde hormoon bij personen die werkten onder volspectrumlampen normaal bleven.

Ware kunst

Licht in fluorescentie-buizen kan worden gemaakt door het toevoegen van fosfors aan de wand van de glasbuis. Cool White fluorescentielicht is echter ontoereikend om het echte volle spectrum van daglicht te evenaren. Echt volspectrum daglichtlampen fabriceren is niet gemakkelijk. "Het volspectrum fluorescentielicht, dat optimaal lijkt op zonlicht, is een ware kunst in de hedendaagse techniek", aldus dr. Jacob Lieberman in zijn boek 'Licht, medicijn van de toekomst'.

Omdat de meeste mensen het grootste dagdeel binnen doorbrengen, is het belangrijk ervan bewust te zijn wat de effecten van natuurlijk daglicht zijn op onze gezondheid, productiviteit en gemoedstoestand.

Het is opvallend dat er een duidelijke relatie bestaat tussen licht, onze ogen en onze gemoedstoestand. Onze ogen alleen al verbruiken net zoveel zuurstof als een-derde van wat ons hart gebruikt. En zij hebben tien tot twintig keer meer vitamine-C nodig.

Wetenschappers hebben ontdekt dat er een duidelijke link ligt tussen visuele problemen en ziekten van de geest. Hun bevindingen wijzen erop dat bij negen procent van de bevolking visuele problemen voorkomen, 66% daarvan lijdt in een bepaalde mate van depressie, schizofrenie of alcoholisme. Veel andere studies en rapporten concluderen dat lichtenergie het genezingsproces kan beïnvloeden en dat de juiste lichtbron belangrijk is bij het goed functioneren van het menselijk lichaam.

Met het kleurenspectrum van daglicht en de juiste hoeveelheden ultraviolet licht zoals dit in daglicht voorkomt, heeft de techniek ervoor gezorgd dat er fluorescentielicht kan worden gemaakt dat het spectrum van natuurlijk zonlicht nabootst.

Bron: Chronische vermoeidheid natuurlijk behandelen' (dr. H. Markus)

De invloed van het licht op de gezondheid

Wij kennen over het algemeen niet genoeg belang toe aan de genezende waarde van licht. Toch werd de Zon in het oude Egypte al beschouwd als een bron van genezing. De Griekse filosofen bevalen zonnebaden aan en aan het einde van de vorige eeuw maakte de balneo-therapie, vaak verbonden met thermale kuren, veel opgang. Naderhand werd er onderzoek gedaan dat gericht was op de samenstelling van het zonnespectrum en met name de ultraviolette stralen. Dit bracht de geneeskunde ertoe de werking van deze stralen te benutten. Tegenwoordig spreekt men vooral over de schadelijke invloeden van de zon en wijst men op het risico van huidkanker dat aan bepaalde ultraviolette stralen verbonden is. Feitelijk erkent men hiermee alleen de onmacht om de krachten van het licht te beheersen. Dit licht van de zon is echter de voornaamste bron van leven en energie op aarde.

Vanuit Rozekruisers-oogpunt zijn het zichtbare licht en zijn vertegenwoordiger, de zon, voor ons niet het voornaamste. Wij spreken over het vuur als over een met licht geladen beginsel, waarbij het woord 'beginsel', 'in het begin', 'in den beginne' betekent. Dat wil zeggen dat wij verwijzen naar een van de beginselen die in het begin van de schepping der dingen - van het Zijn en zijn voornaamste eigenschap - aanwezig was: het Grootste Licht. Feitelijk gaat het hier om de beginselen van vuur, maar ook van water, lucht en aarde. Deze vier beginselen bevatten dus de essentie van het licht. Zij zijn daarvan de herinnering en de zichtbare manifestatie, en in deze betekenis kan men enerzijds zeggen dat de vier beginselen alle een deeltje van het goddelijk Licht bevatten en anderzijds dat het zichtbare licht slechts een heel klein deeltje van de manifestaties van het eeuwige en goddelijke Licht is. Vanuit dit metafysische gezichtspunt beschouwd, is dus niet alleen het fysieke licht belangrijk voor de gezondheid. Het gaat om het volmaakte licht, dat wil zeggen, het Grootste Licht dat alle licht van de wereld bevat.

Men kan het licht globaal omschrijven als de trillende uitdrukking van de gehele schepping, daar het Grootste Licht de bron is van een energie die zich manifesteert in trillende en golvende aspecten van min of meer hoge frequenties, die samen het door de Rozekruisers zo genoemde Kosmische Klavier vormen. Ieder van de octaven van dit klavier, vanaf geest, die de materie vormt, tot de kosmische essentie waaruit alles voortkomt, blijft met het geheel verbonden in een wet van harmonie, onderlinge afhankelijkheid en synchroniciteit. Ieder van de trillingen van het Kosmische Klavier vormt bovendien een afzonderlijk licht dat zich manifesteert volgens een dubbele aard, een dubbele polariteit. Net zoals bij elektriciteit spreekt men hier van negatieve en positieve polariteit. De negatieve polariteit die het dichtst bij de materie staat, heeft de neiging zich te verdichten om een atoomgesteldheid aan te nemen volgens haar cohesieve (bindende) aard, terwijl de positieve polariteit die extensief of uitbreidend is, eerder golvend is, zoals zich dat manifesteert door concentrische cirkels aan de oppervlakte van het water.

Nu wij de aard van de krachten van het licht hebben beschouwd, moeten wij analyseren wat gezondheid is. In de geïncarneerde mens is gezondheid, vanuit metafysisch oogpunt, tegelijkertijd een toestand van evenwicht en een toestand van harmonie, want de mens is duaal van natuur en drievoudig in manifestatie. Uit wat wij zojuist over het licht hebben gezegd, kunnen wij afleiden dat gezondheid de evenwichtstoestand is van de positieve en negatieve polariteiten van alle trillingen die onze drievoudige manifestatie vormen; op het fysieke vlak de trillingen van geest, op het psychische vlak die van ons geïncarneerde psychische Zelf en op het spirituele vlak die van onze zielepersoonlijkheid. Ieder van deze vlakken vormt een oneindigheid van trillingen die wij fysiek licht, psychisch licht en spiritueel licht zullen noemen. Gezondheid is bovendien een toestand van harmonie tussen deze niveaus van ons wezen en het spirituele niveau dat de bron is van ons bestaan. Deze harmonie maakt bewustwording, of zelfs een verheffing van het bewustzijn naar het Grootste Licht, noodzakelijk. Hierdoor kunnen we tegelijkertijd fysieke gezondheid, psychische gezondheid en spirituele gezondheid handhaven. Wij kunnen dan zeggen dat wij op de drie niveaus van ons wezen in goede gezondheid verkeren. Het licht beïnvloedt de gezondheid, want door zich van het ene in het andere niveau te weerspiegelen, brengt het bewustzijn voort. Het Grootste Licht is dus het hoogste niveau van bewustzijn, ver boven alles wat de mens kan bevatten. Juist dit allerhoogste licht, dit allerhoogste bewustzijn, leidt onze gezondheid en de onwillekeurige functies van ons fysieke en psychische lichaam. Dit allerhoogste bewustzijnsniveau geneest het fysieke vlak, door tussenkomst van het psychische en spirituele niveau. Wij moeten dus leren ons bewustzijn te concentreren en het naar ons innerlijk te wenden om ons te verenigen met het spirituele licht dat in ons is.

De wetenschap geeft toe dat het fysieke licht invloed heeft, maar zij neemt nog niet ronduit aan, dat er een soort psychisch licht, waarvan hier sprake is, kan bestaan. Toch erkennen de wetenschappers hetgeen men 'psychosomatiek' noemt. Maar wat is het psychosomatische anders dan de interferentie van de geest of het fysieke licht met het psychische, dat wil zeggen, het trillende, psychische licht, dat zelf meer of minder doordrongen is van het Licht en het spirituele bewustzijn? Vanuit een alleen op de biochemie gebaseerde, materialistische levensbeschouwing zullen wij vroeg of laat wel genoopt worden te erkennen dat alles trilling is en dat deze trillingen feitelijk uit licht bestaan, zoals dat het geval is met de elektronische deeltjes die de materie vormen. Wij gaan ons dus nu achtereenvolgens bezighouden met het fysieke licht, met het psychische licht en tenslotte met het spirituele licht, en hun respectieve invloed op de gezondheid.

Het licht en de endocriene klieren

De zon en het fysieke licht beïnvloeden ook de cyclus van onze endocriene klieren. Isoleringsproefnemingen in een grot brachten de endocriene cycli in de war. Dat werd veroorzaakt doordat de proefpersonen geconfronteerd werden met een verstoring van hun tijdsbeeld. Zij hadden de indruk drie maanden te hebben geleefd, in plaats van de zes maanden die zij werkelijk opgesloten zaten. Op dergelijke experimenten volgt gewoonlijk een depressieve stemming. In het bijzonder worden twee endocriene klieren door de zon beïnvloed: de pijnappelklier en de hypofyse. De pijnappelklier, ook wel het 'derde oog' genoemd, bevindt zich in het midden van de schedel op het snijpunt van twee rechte lijnen; de ene lijn loopt van links naar rechts een beetje boven de top van de oorschelpen, de andere gaat uit van het midden van het voorhoofd. Deze klier bevat cellen die nauw verwant zijn aan die van het oog. Zij is gevoelig voor informatie die van de ogen komt via het neuro-vegetatieve systeem en het eerste sympathische halsganglion (de halszenuwknoop). Zonlicht en zelfs kunstlicht, op voorwaarde dat het een sterkte van 2500 lux overschrijdt, blokkeert de afscheiding van melatonine, het hormoon van de pijnappelklier. Omgekeerd wordt dit hormoon in het donker in toenemende mate afgescheiden. Melatonine brengt een verlaging van de lichaamstemperatuur en van de bloeddruk teweeg. Het vermindert ook de werking van de hypofyse, van het hart en van de bijnieren. Melatonine wordt door de pijnappelklier gebruikt om de fasen van de slaap te beheersen en het bewustzijn uit te schakelen. Zij leidt tot het gevoel van slaap door de gewaarwording van vermoeidheid te verbinden met het geeuwen, dat aan het inslapen voorafgaat. Deze klier ontvangt dus informatie over het fysieke licht. Vanuit metafysisch oogpunt gezien zou zij ook de ontvanger zijn van het psychische licht.

Descartes beschouwde de pijnappelklier als een soort ontvanger van de zielegewaarwordingen in ons bewustzijn. Het is niet onmogelijk dat er psychische instromingen zijn die op het niveau van de pijnappelklier worden veranderd in instromingen van de gevoelszenuwen. De psychische gewaarwordingen zouden als het ware door een 'filter' gaan dat gelijk is aan de fysieke zintuigen, maar dan alleen wanneer de laatste zich in de slaapfase bevinden. De pijnappelklier zou dus als een keuzeschakelaar werken voor het licht en derhalve voor het bewustzijnsniveau. Zij zou vergeleken kunnen worden met een bioscoopprojector van het innerlijke of psychische licht, terwijl het oog een ander, minder scherp projectietoestel is dat op hetzelfde scherm het van buiten komende of fysieke licht projecteert. Men begrijpt dat het uitwendige licht de fijnere gewaarwordingen van het innerlijke licht kan verhinderen. Door de projectie van het licht zijn wij ons bewust van feiten en voorwerpen of van de psychische beelden die uit de ziel komen.

De pijnappelklier is medebepalend bij ziekten, zoals bij de seizoengebonden depressie en sommige vormen van kanker. De seizoengebonden depressie wordt gekenmerkt door stemmingsstoornissen, overdreven slaperigheid gedurende de dag en een buitengewone trek in zoetigheid. De stoornis begint met de herfst, wanneer de duur van de zonnestraling afneemt; ze bereikt een maximum in januari en neemt weer af in de lente. In onze tijd is bewezen dat het gaat om een gebrek aan synchronisatie tussen de pijnappelklier en de zon. Men heeft de lijders aan de stoornis met meer of minder succes voorgesteld in de winter 's ochtends heel vroeg en ook 's avonds twee uur onder lampen van 2500 lux door te brengen. Niettemin is zonlicht vollediger en krachtdadiger dan het gewone fysieke licht. De zon schijnt een bevel te geven om de pijnappelklier opnieuw af te stemmen teneinde de depressie te genezen. Hetzelfde resultaat wordt veel sneller teweeggebracht door oefeningen om het pijnappelcentrum psychisch te ontwikkelen.

Ons lichaam heeft dus cycli die met het fysieke licht verbonden zijn. Onze endocriene klieren, die aan het zonlicht en zijn dag- en nachtcycli onderworpen zijn, scheiden hun hormonen volgens dergelijke cycli af. De afscheidingen van de bijnieren zijn 's morgens tegen 8.00 uur maximaal, die van de pancreas tegen het middaguur, en die van het hart rond 16.00 uur. De temperatuur van het lichaam en de bloeddruk wijzigen eveneens in het kader van het daglicht. Ze worden namelijk gecontroleerd door de hypothalamus, het centrum van het sympathische systeem dat rechtstreeks verbonden is met de hypofyse. De temperatuur is aan het einde van de dag het hoogst en aan het einde van de nacht het laagst. De cycli blijven zelfs na een tijdsverschil doorgaan. Wanneer u zich bijvoorbeeld van Frankrijk naar Amerika begeeft - het tijdsverschil bedraagt 6 uur - is het voor uw endocriene klieren wanneer het 20.00 uur plaatselijke tijd is, reeds 2.00 uur in de ochtend. Het gevoel van vermoeidheid en de temperatuurdaling kunnen dan sterk worden ervaren. Er is gemiddeld een week nodig om zich daarvan te herstellen, behalve indien men ervoor zorgt in de zon of in licht van 2500 lux te gaan zitten. Een zonnebad is voldoende om de cycli weer in harmonie te brengen met de plaats waar u zich op aarde bevindt. Door de afscheidingen van de pijnappelklier te blokkeren en haar inwendige klok te vertragen, zijn 24 uur voldoende om uw ervaring van ruimte en tijd weer samen te brengen.

De pijnappelklier is dus een kompas en een inwendige klok die ons in harmonie brengt met de zonnecyclus. Deze verbinding tussen het licht en de klieren geldt niet alleen voor de pijnappelklier. Er bestaat ook een rechtstreekse verbinding met de hypofyse die, in tegenstelling tot de pijnappelklier, wordt gestimuleerd door de zonnestralen. Een zonnebad van enige minuten is voldoende om haar activiteit te stimuleren en aan het ontwaken van de andere endocriene klieren bij te dragen. De hypofyse ontvangt haar informatie van het oog via de gezichtszenuwen die op het centrum van de hypothalamus inwerken. Op deze plaats veroorzaakt het licht een prikkeling van het orthosympathische stelsel. Daaruit volgt een versterking van de zenuwspanning en een vermeerdering van de hormonale afscheidingen van de hypofyse. Alle andere klieren worden erdoor versterkt: met name de schildklier, de bijnieren en het hart.

Met betrekking tot de seksuele klieren, waarvan de activiteit wordt gestimuleerd door de hypofyse en geremd door de pijnappelklier, heeft men bij dieren opgemerkt dat de periode van het jaar waarin de stimulering het sterkst is, goed overeenkomt met betere klimaatomstandigheden die de voortplanting van de soort begunstigen. De invloed van de zon, het fysieke licht, is dus essentieel voor het fysieke lichaam. Deze invloed stimuleert het lichaam, onze innerlijke kracht, het intellect, het leven en de endocriene klieren. Het Licht wordt ook in het lichaam overgebracht door wat men de hormonen noemt. Mogelijk zijn deze biochemische substanties in staat een deeltje van het uit de psychische centra afkomstige licht over te brengen. Zoals wij zullen zien, ontvangen deze centra hun energie van het psychisch zelf en staan zij ieder in verbinding met een klier of een zenuwnetwerk van het menselijk lichaam. De klieren hebben een rechtstreekse verbinding met de emoties die de vrucht zijn van de invloed van het psychische licht, maar ook met de emoties die uit onze gedachten worden geboren. Wanneer de klieren op het spirituele licht reageren, wordt hun functie goed geregeld en is hun cyclus regelmatig. Een disharmonische emotie daarentegen kan hormonale storingen veroorzaken door de schokken die zo'n emotie in onze endocriene klieren teweegbrengt.

Licht en kleur

Het fysieke licht beïnvloedt ons ook op een indirecte manier door de pigmenten (kleurstoffen) die in de natuur - aan de basis van het leven, op het vlak van de stofwisseling - het licht in de moleculen van onze cellen opvangen en opslaan. Deze pigmenten zijn trouwens voor het grootste deel vitaminen. Vitaminen zijn uit de aard van de zaak de levens- en dus de lichtdragers. Van de vitaminen kan men noemen: caroteen of plantaardige vitamine A, een oranjekleurig anti-degeneratiemiddel; vitamine C, een oranjerood versterkend en opwekkend middel; en vitamine B, een geelkleurig middel dat de levenskracht in de cellen helpt overbrengen en daardoor de groei van de cellen bevordert.

In de natuur begint men de geneeskrachtige rol te ontdekken van talrijke andere pigmenten die niet als vitaminen worden beschouwd, maar daarvan toch de uitwerking hebben. Sommige zijn reeds vanaf de Oudheid in gebruik, zoals bijvoorbeeld kurkuma, de kleurstof van de geelwortel, die haar gele kleur aan de kerrie geeft. Kurkuma is een kankerwerend middel dat de spijsvertering helpt te bevorderen en de lever helpt, gal te lozen. De blauwviolette antocyanen gaan aderontstekingen tegen en voorkomen beschadiging door vaatwandontstekingen. De blauwgroene zeewieren zijn eveneens ontstekingremmende middelen, maar dan voor de huid. Het is interessant in aanmerking te nemen dat de groene of blauwe pigmenten eerder ontstekingremmend zijn, terwijl de pigmenten die naar het rood of oranje zwemen meer vernieuwend en stimulerend zijn. De eerste staan in verbinding met de negatieve polariteit en de tweede met de positieve polariteit van de levenskracht. Dit brengt ons ertoe de rol van de kleuren in verband met de genezende eigenschappen van het licht en in relatie met de Rozekruisers-behandelingsmethoden te beschouwen. Dit onderwerp is moeilijk, want alle pro's en contra's zijn reeds beschreven. Toch hebben onze onderzoekingen aan de International Rose-Croix University (URCI) enige beschouwingen mogelijk gemaakt.

In feite is in de natuur de projectie van haar psychische en spirituele complement zichtbaar. Op het materiële vlak ontvangt een voorwerp zichtbare straling, maar absorbeert het in werkelijkheid als het ware het complement van dat wat het terugkaatst; door deze terugkaatsing wordt het zichtbaar. Het voorwerp neemt dus de kleur aan van dat wat het niet absorbeert. Om een voorbeeld te nemen: een rode appel is rood want hij kaatst de rode straling terug, terwijl hij het complement, het groen, absorbeert. Dit is hetzelfde voor de pigmenten; hemoglobine is rood omdat zij feitelijk groen en blauw absorbeert, plantensap is daarentegen groen omdat het rood en oranje absorbeert. Vanuit therapeutisch oogpunt is men het erover eens geworden dat de eigenschappen van rood, oranje of geel gekleurde dingen (zoals bloed en rode of oranje pigmenten) te beschouwen zijn als stimulerende, helende, herstellende en vernieuwende eigenschappen, overeenkomstig de positieve polariteit van de levenskracht. Dit berust op het feit dat deze pigmenten een reserve van de positieve polariteit van de levenskracht, getransformeerd in fysieke energie, met zich mee dragen. Zo beschouwt men alles wat rood, oranje of oranjegeel is als van positieve, opwekkende en versterkende aard. Omgekeerd schijnen geelgroene planten, naar blauw zwemende pigmenten en voedsel dat groene pigmenten bevat, meer ontstekingremmende eigenschappen te bezitten, zoals dat het geval is bij de negatieve polariteit.

Op het fysieke vlak is de rode kleur dus positief en de groene kleur negatief. Men spreekt trouwens van een warme en een koude kleur, maar dit wil niet zeggen dat dit voor de uit zonnestraling afkomstige kleuren geldt. Integendeel, want het is vooral de directe blauwgroene straling die stimuleert en heelt, terwijl de rode straling veeleer ontstekingremmend werkt. In het geval van ischias - een ontstekingsziekte, zoals men thans weet, waarbij een negatieve Rozekruisers-behandeling gerechtvaardigd is - werd door Hippocrates aanbevolen, de rug aan de warmte van een haardvuur bloot te stellen. Fysiek vuur is vooral rijk aan infrarode stralen. Bovendien is het van een negatieve polariteit.

Vanuit diagnostisch oogpunt beschouwd, zijn wij bij de Rozekruisers behandelingsmethoden van mening dat indien iemand gebrek heeft aan positieve polariteit, er altijd psychisch een rode kleur wordt waargenomen omdat deze kleur een aanwijzing is van een overdaad aan negatieve polariteit. Dit komt overeen met het feit dat rood een kleur van negatieve polariteit is. Bovendien bevindt deze kleur zich aan de basis van het zichtbare spectrum en dus dichter bij de materie, dat wil zeggen, zij is negatiever van aard. Omgekeerd geeft groen een gebrek aan negatieve polariteit aan, omdat dit een kleur is van positieve polariteit. In ruimere zin kan men in aanmerking nemen dat zonlicht het water in het lichaam en ook buiten het lichaam kan beïnvloeden. Men kan de volgende proef nemen, die bestaat uit het bekijken van de genezende eigenschappen van water dat in een rood glas in de stralen van de zon is geplaatst. Dit water neemt hoedanigheden aan, die eigen zijn aan een negatieve behandeling, want de straling van de rode kleur zal het water negatief laden. Omgekeerd zal het het water in een groen glas veeleer positief laden. Men kan dit experiment vervolgen met de gekleurde filters die gebruikt worden voor de toepassing van gekleurde straling op acupunctuurpunten.

Men weet dat er contactpunten bestaan die een directe verbinding vormen met onze organen. Men kan een rode of groene kleur op hen toepassen en, naargelang de behoefte, respectievelijk energie verspreiden door een negatieve behandeling, of energie stimuleren, door een positieve behandeling. Aan weerskanten van de ruggegraat en ook op de ledematen bevinden zich bepaalde acupunctuurpunten. Sommige punten dienen ter versterking, andere om energie te verspreiden. Men kan echter niet zeggen dat de acupunctuur volkomen gelijk is aan de Rozekruisers-behandelingsmethoden. Bij de Rozekruisers-behandeling ligt psychische energie van spirituele aard aan de basis van de behandeling. De handeling van de genezer is hier beslissend, doordat hij visualisatie toepast. In de acupunctuur oefent men krachten uit op de fysieke ondergrond van deze psychische energie; de levenskracht moet echter wel aanwezig zijn. Die wordt niet toegevoegd en ook niet aan het lichaam onttrokken; in de acupunctuur laat men de levenskracht slechts circuleren. Men verspreidt haar alleen waar zij zich te veel samentrekt, zich vastzet en een opeenhoping veroorzaakt; of men versterkt haar, dat wil zeggen, men concentreert haar op de plek waar zij ontbreekt. Zo wordt het functioneren van een orgaan bevordert. In deze zin volgt de Rozekruisers-behandeling op de acupunctuurbehandeling. Maar het is een feit dat de genezer, door als kanaal voor de psychische en spirituele energie te dienen, behalve versterking of verspreiding ook een surplus aan psychische levenskracht kan doorgeven.

Het psychische licht

Dit brengt ons er toe het psychische licht te beschouwen, dat zijn oorsprong heeft in de levenskracht. De levenskracht ligt aan de basis van het leven en is afhankelijk van het spirituele licht dat in ons is. Dit licht bestuurt de levensfuncties van het lichaam, en het sympathische stelsel is er de drager van. Hoewel er op dit niveau eigenlijk niet over kleur gesproken kan worden, kan het psychische licht, wanneer het uitgaande van de pijnappelklier in de omgeving van het gezicht geprojecteerd wordt, ook de vorm van psychische kleuren aannemen.

Het psychische licht is een lichtbeweging, een kracht van spirituele aard. Het openbaart zich op onafhankelijke wijze bij de eerste levensadem. Wanneer onze zielepersoonlijkheid bij de geboorte binnendringt in ons fysieke lichaam - dat de tempel van onze ziel zal zijn -, wordt zij vergezeld van haar eigen spirituele licht. Het neemt dit licht over van het psychische licht dat van de moeder afkomstig is, en in het lichaam van de baby aanwezig was. Men dien verstande dat het van de foetus afkomstige licht zonder persoonlijkheid is, omdat de moeder de foetus voedt, zoals zij een van haar eigen organen zou voeden.

In dit aan de geboorte voorafgaande stadium is het spirituele licht van de ziel eveneens onpersoonlijk zolang het kind geen kennis heeft gemaakt met zijn eigen Ik. Bij de eerste inademing dringt de levensadem, en daarmee de levenskracht, binnen: het kind wordt een levende zielepersoonlijkheid. Vervolgens projecteert het zijn spirituele licht met behulp van zijn vijf zintuigen naar de fysieke wereld. Daardoor begint het zijn bestaan waar te nemen als afgescheiden van de rest van de schepping, waarvan het de weerkaatsing waarneemt. Deze projectie door de poorten van de vijf zintuigen brengt de bewustwording voort van zijn onafhankelijkheid en dus van zijn zielepersoonlijkheid. Bij de geboorte wordt het spirituele licht eerst geconcentreerd in het psychisch centrum van de thymus. Vandaar bereikt het het hart en gaat het via het sympathisch zenuwstelsel naar de hogere centra.

Terwijl het spirituele licht vervolgens het systeem van het ruggenmerg en de hersenen bereikt, geven de centra de endocriene klieren hun cyclus. In dezelfde tijd wordt de ziel zich bewust van de hogere emoties die het kind ontwikkelt bij zijn ouders en bij de andere wezens met wie het omgaat. Het ontwikkelt ze ook in zijn eigen verbeeldingswereld en op psychische wijze in de onzichtbare wereld waarmee hij zeer lang verbonden blijft. Deze gevoelens zijn die van de universele vaderlijke en moederlijke liefde. Daarna wordt het wezen zich geleidelijk van zichzelf bewust, dat wil zeggen dat het de hoedanigheden van zijn ziel ontwikkelt. Het manifesteert de meest markante karaktertrekken, die van het licht van zijn psychisch zelf: mededogen, vrede, vreugde, spirituele kalmte, et cetera. In normale omstandigheden zou dit althans in de loop van de eerste tijd van de incarnatie moeten gebeuren. Helaas scheppen de invloed van de materiële wereld, de stress en de weigering om tijdens de opvoeding het bestaan van metafysische verschijnselen te erkennen, disharmonische gedachten die uit het denken en uit het objectieve bewustzijn voortkomen. Deze gedachten geven de psychische lichtenergie een andere wending en beperken haar tot subjectieve gedachten. Dergelijke gedachten veranderen dikwijls in onwrikbare opvattingen en verduisteren daardoor het innerlijke licht. Zo beperken zij de positieve invloed op het innerlijke licht in het psychisch lichaam. Dit heeft zijn weerslag op de psychische centra waarvan de werkzaamheid minder wordt en vervolgens op de endocriene klieren waarmee deze centra in verbinding staan.

De waarneming van het Groter Licht in onszelf hangt af van deze energie die door de eerste adem en vervolgens bij iedere verdere ademhaling wordt opgevangen. Het is de psychische energie van de ademhaling die de mens zijn volle bewustzijn geeft en de positieve polariteit van de levenskracht vormt. Vanaf onze psychische centra straalt deze energie door de sympathische zenuwvlechten die, om zo te zeggen, transformatoren zijn die psychische energie in magnetische en elektrische energie omzetten. De sympathische zenuwenergie brengt de psychische energie naar het hele sympathische systeem over, waar deze energie zich in de sympathische ganglia verdicht en verder gaat in de sympathische zenuwvezels, met name de handen. Het is het geheel van deze energiecirculatie dat men de levenskracht noemt.

Om zich te manifesteren heeft levenskracht dus twee aanvullende energieën nodig: de ene wordt opgevangen door de ademhaling; dit is de psychische en positieve polariteit van de levenskracht. De andere wordt verkregen door de voeding en door de werking van het contact met de aarde in verband met de aardse magnetische polariteit; deze energie is van negatieve aard. Ons psychische wezen blijft altijd verbonden met zijn kosmische bron, met name door de tussenkomst van de zon en haar licht, dat in ons wezen verheven gedachten, emoties en moed opwekt. Dit vermeerdert de psychische veerkracht en de morele sterkte.

Het spirituele licht

Om te besluiten zullen wij het spirituele licht bespreken. Ons wezen baadt in een oceaan van licht die wacht om zich te manifesteren wanneer wij ons ermee in harmonie brengen. De essentie ervan openbaart zich door de vier beginselen of zijnstoestanden van zijn energie: water, lucht, aarde en vuur. Aan deze vier beginselen ontlenen wij zowel fysiek als psychisch ons eigen bestaan, want zij zijn de manifestatie van het leven zelf. Maar de vier beginselen zijn niet dat wat wij door onze zintuigen waarnemen. Om een beroep op hen te doen, moeten wij ze ons psychisch bewustzijn laten binnendringen en onszelf met hen in harmonieuze eenheid brengen. Het spirituele licht brengt in ons wezen het spirituele bewustzijn voort, op voorwaarde dat wij ons ernaar wenden. Wij merken het dankzij meditatie op, en meditatie wordt dan zowel psychisch als fysiek een oefening in regeneratie. Meditatie stelt ons in staat de stroom van de levenskracht te stimuleren. Ons wezen gedraagt zich dus als een soort transformator, die in staat is zich met deze energie, dit Licht en deze kracht op te laden, voor onszelf of voor iemand anders.

(Lezing gehouden tijdens het Convent van de Franstalige Jurisdictie van de Rozekruisers Orde A.M.O.R.C. te Montreux, Zwitserland)

Jetlag bij sporters oplossen verkozen tot beste idee Congres Sport & Technologie

Door middel van lichttherapie jetlags bij sporters voorkomen. Dit voorstel van Toine Schoutens is op het congres Sport & Technologie in Eindhoven tot beste idee verkozen. De jury kwam tot dit besluit omdat de oplossing voor alle sporten gebruikt kan worden, op korte termijn te realiseren is en ook buiten de sport toepasbaar is. Toine Schoutens is directeur van Stichting Onderzoek Licht en Gezondheid SOLG, een organisatie die onderzoek doet naar de relatie tussen licht, functioneren, welzijn en gezondheid. Jetlag is een probleem waarbij door het intercontinentaal reizen een ontregeling ontstaat in het slaap/waakritme. Het gevolg is dat mensen die hier gevoelig voor zijn, gedurende een aantal dagen tot zelfs weken minder in staat zijn om (top)prestaties te leveren. Schoutens: "Met behulp van een nieuw te ontwikkelen jetlag-programma dat gebruik maakt van het getimed toedienen van licht en donker, kan het slaap/waakritme al voor de reis worden verschoven en het gevolg is dat er geen jetlag optreedt. Dit programma kan het verschil uitmaken tussen zilver en goud."

Zonlicht neemt in kracht af

Global Dimming of beter solar dimming is de vermindering van de hoeveelheid zonlicht aan het aardoppervlak. Metingen van zonnestraling aan het aardoppervlak wijzen uit dat deze met gemiddeld 1 tot 2 procent per decennium sinds 1950 boven de continentale gebieden van het noordelijk halfrond is gedaald. Regionaal zijn sterkere dalende trends gevonden: zo is in Israël sinds 1950 een afname van 22% geconstateerd. Tevens is in enkele gebieden een afname van de verdamping gemeten. Waarschijnlijk is er een samenhang tussen de verminderde instraling aan de grond en de afname in verdamping.

Optimale vitamine D-spiegels veel belangrijker dan gedacht

Zoek de zon op!

Toen de Deense arts Niels Finsen in 1896 aantoonde dat zonlicht tuberculose geneest, werd hij aanvankelijk weggehoond. Maar de waarneming was zo consistent dat de moedige arts er zeven jaar later alsnog een Nobelprijs voor kreeg. In 1906 ontdekte de Duitser Findau dat de UV-B straling in zonlicht cholesterol in de huid omzet in vitamine D, calciferol. Vitamine D is een prohormoon dat vervolgens door de nieren wordt omgezet in een hormoon dat overal in het lichaam talloze processen regelt of ondersteunt. De mens evolueerde onder de blote hemel met plenty zonneschijn. Op de hogere breedtes kon hij uitsluitend overleven door een blanke huid te ontwikkelen en 's winters veel vis en orgaanvlees te consumeren. Hoe zit dat nu? Ben jij van de lente tot de hersft dagelijks buiten? Eet je 's winters vette vis en lever? Zoniet, dan kom je hoogstwaarschijnlijk tekort!

Nieuwe ideeën, hoe voor de hand liggend ook, hebben tijd nodig om door het establishment te worden geaccepteerd. Vorig jaar werd de Amerikaanse hoogleraar dermatologie Dr Michael Holick door zijn universiteit ontslagen omdat hij in zijn boek 'The UV Advantage' stelde dat het huidig advies om extreem voorzichtig te zijn met zonnebaden kanker in de hand werkt, in plaats van voorkomt. De Rotterdamse internist Bert Verhage overkwam min of meer hetzelfde, toen hij waagde vast te stellen dat mensen met botontkalking meestal een onaanvaardbaar gebrek aan vitamine D hebben. Maar in tegenstelling tot Finsen hoefden deze lucide dokters niet lang te wachten op rehabilitatie.

In het decembernummer van het toonaangevende tijdschrift 'The American Journal of Clinical Nutrition' zwakken topwetenschappers het vrijwel wereldwijde advies om zonnestraling zo veel mogelijk te mijden aanzienlijk af. Ook stellen ze dat de inname van vitamine D uit voedsel in de meeste ontwikkelde landen fors omhoog moet: van de huidige aanbevolen 200 Internationale Eenheden (IE) naar minimaal 2000 IE. De actieve, door de nieren gemaakte eindvorm van vitamine D, geeft steeds meer geheimen prijs. Circuleert er te weinig van het hormoon dan krijgen auto-immuunziekten als diabetes type 1 en multiple sclerose, maar ook atherosclerose en tal van kankervormen, vrij spel. Men's Health Vrouw scheidt feiten en fictie over zonlicht.

Misverstand: Onbeschermd zonnen is ongezond.

De feiten: Onbeschermd uren achtereen liggen bakken is ongezond. Geregelde blootstelling van de onbeschermde huid aan een verstandige dosis zonnestraling is volgens de jongste inzichten noodzakelijk voor een optimale gezondheid. Uit recente onderzoeken blijkt dat de verhoogde onderhuidse productie van vitamine D onder invloed van UVB-straling een aantal veelvoorkomende, ernstige kwalen kan voorkomen. Niet alleen botontkalking, ook darmkanker, borstkanker, hoge bloeddruk, atherosclerose, depressie, diabetes type 1 en multiple sclerose vinden hun oorzaak tenminste deels in een chronisch gebrek aan vitamine D. Holick: "Het advies om de zon te mijden is achterhaald. Geniet ervan. Voorkom wel te allen tijde dat je verbandt! Drie keer in de week 15 à 20 minuten in de zon met je gezicht en blote armen en benen is genoeg. Dat lijkt weinig, maar veel vrouwen halen dat niet." Langer zonnen leidt volgens sommige onderzoeken – niet alle – tot vervroegde veroudering van de huid.

Misverstand: Een evenwichtige voeding levert voldoende vitamine D.

De feiten: Deze sussende boodschap heeft volgens de recente vitamine D special van het 'American Journal of Clinical Nutrition' potentieel dodelijke consequenties. Specialisten komen unaniem tot de conclusie dat de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid moet worden verhoogd van de huidige 200 IE naar tenminste 2000 IE (vanaf 50.000 IE is vitamine D na verloop van tijd giftig). Tenzij je dagelijks een flinke portie vette vis eet, haal je die 2000 IE niet. Goeie ouwe levertraan is een uitkomst, maar pas op met de eveneens grote hoeveelheid vitamine A (retinol) in dit product. Retinol kan in hoge doses toxisch zijn.

Misverstand: Je produceert ook 's winters vitamine D.

De feiten: Zodra je huid géén zonlicht ontvangt, maak je géén vitamine D. Internist en osteoporosedeskundige Dr Bert Verhage constateerde enige tijd geleden dat veel van de mensen die in het Rotterdamse Dijkzigt ziekenhuis voor botontkalking werden behandeld een ernstig vitamine D-tekort hadden. Zijn voorzichtige voorstel om die mensen eerst eens wat extra zon en vitamine D te geven in plaats van dure medicijnen, stuitte op zoveel weerstand bij zijn superieuren, dat Verhage het veld moest ruimen. Inmiddels geeft internationaal onderzoek hem dubbel en dwars gelijk. Volgens het American Journal of Clinical Nutrition kampt vrijwel iedereen op gematigde en hogere breedtes vrijwel het gehele jaar met een 'subklinisch' vitamine D-gebrek. Dr Oliver Gillie, auteur van het boek 'Sunlight Robbery': "Door in de lente, zomer en herfst veel buiten te zijn en dan meer dan alleen het gezicht aan de zon bloot te stellen, kun je tot op zekere hoogte een 'wintervoorraad' opbouwen in het onderhuidse vetweefsel. Maar het verdient aanbeveling om in de donkere dagen met enige regelmaat een zonnebankje te pakken bij een ondernemer die verstand van zaken heeft."

Misverstand: Zonnecremes hinderen de vitamine D-productie niet.

De feiten: Zonnecremes blokkeren UV-B straling en dus ook de omzetting van onderhuids cholesterol in vitamine D. Hoe hoger de beschermingingsfactor, hoe groter de blokkade. Aan de andere kant is er geen bewijs dat het gebruik van zonnecreme beschermt. Het onderzoek naar de preventieve werking van zonnecremes op het ontstaan van huidkanker is niet eensluidend. De meeste studies laten geen effect zien, terwijl insmeren in een aantal onderzoeken juist tot méér huidkanker leidde (uiteraard bij gelijke exponering).

Misverstand: Een 'gezonde teint' bestaat niet.

De feiten: Pigmentatie van de huid onder invloed van zonlicht is een volstrekt normale fysiologische reactie en beschermt tegen het mitogene (celkernbeschadigende) effect van te veel UV-straling. De dynamische 'flow' van vitamine D die als gevolg geregelde blootstelling aan de zon ontstaat, gaat het ontstaan van bijvoorbeeld borstkanker tegen. Holick: "Voor ieder geval van huidkanker dat door het advies niet te zonnen eventueel wordt voorkomen, krijg je honderden gevallen van borstkanker. Dat is een te hoge prijs." Zolang je zorgt dat je niet verbrandt, is die gezonde teint dus inderdaad: héél gezond!

Misverstand: Babies krijgen voldoende vitamine D met de moedermelk.

De feiten: Dat is volledig afhankelijk van jouw vitamine D status. Als jij het prohormoon niet aanmaakt omdat je overdag meestal binnen bent, kun je het ook niet doorgeven aan je spruit. Een normale voeding is volgens de laatste inzichten volstrekt ontoereikend. Daarmee geef je het kleine wurm een valse start. Zijn of haar risico op auto-immuunziekten als diabetes type 1 en multiple sclerose gaat dan fors omhoog, zeker als zulke aandoeningen in de familie zitten. Holick raadt zogende moeders aan geregeld verstandig van de zon te genieten en ook het kroost voorzichtig van de 'levensbrengende stralen' te laten profiteren.

Misverstand: De zonnebank dient uitsluitend een cosmetisch doel.

De feiten: Dagelijkse blootstelling van de huid aan UV-B licht is de natuurlijkste vorm van vitamine D 'suppletie'. Of dat licht nu van de zon komt of van een Philips, maakt fysiologisch geen verschil. Paradoxaal genoeg doen vooral zwarte vrouwen er goed aan 's winters een paar keer per week onder een kunstzon te duiken (en s' zomers zo vaak mogelijk buiten te zijn). Dokter Holick: "Een donkere huid is een aanpassing aan tropische omstandigheden, met extreem intensieve zonnestraling. Een blanke huid is een aanpassing aan weinig zonnestraling. De blanke huid melkt elk schaars zonnestraaltje uit om er vitamine D van te maken. Donkere mensen hebben vier à vijf keer zoveel zon nodig om een normale vitamine D status te houden dan blanke mensen."