Niet-inverterende integrator
Een bezwaar van de gebruikelijke integrator-schakeling (figuur 1a) is, dat kondensator C aan een kant aan virtuele massa ligt; de uitgang van de opamp wordt dus kapacitief belast met een kondensator C, hetgeen problemen kan geven t.a.v. de stabiliteit en het groot-signaal-gedrag ('slew rate') van de opamp. Mede omdat het al dan niet inverterende karakter van de integrator in een groot aantal toepassingen van ondergeschikt belang is, kan het alternatief volgens figuur 1b bruikbaar zijn. In tegenstelling tot de schakeling van figuur 1a is de integrator volgens figuur b niet-inverterend. De tijdkonstanten R1C1 en R2C2 dienen aan elkaar gelijk te zijn.
Fig 1.
Indien zowel R1 en C1 als R2 en C2 onderling van plaats worden verwisseld, wordt een niet-inverterende differentiator verkregen. Terwille van de offset-kompensatie dienen R1 en R2 aan elkaar gelijk te zijn.