Rob's web

Breedband-HF-versterker

Ook bij hoogfrekwent versterkers kan men de vervorming reduceren door gebruik te maken van tegenkoppeling. Het is daarbij van belang dat deze tegenkoppeling geen nodeloos verlies oplevert. Dit kan bereikt worden door voor de tegenkoppeling gebruik te maken van een transformatorkoppeling. Dit levert zowel een juiste aanpassing als een laag ruisgetal op. De transformator wordt gewikkeld op een Philips 'varkensneus'-kern met typenummer 4312-020-31521. De aantallen windingen staan vermeld in het schema van figuur 1. Een volgens dit schema gebouwd prototype leverde de volgende meetgegevens op: -3 dB-bandbreedte: 0,11 - 40 MHz; versterking: 11 dB; two tone test: Pout = +10 dBm/tone; derde orde intermodulatievervorming: -40 dB ten opzichte van een outputsignaal. Het ruisgetal bedraagt 15 dB, wat geen extreem goede waarde is. Dit is debet aan de toegepaste transistor. Een beter ruisgetal is te verwachten wanneer men een transistor toepast met een laag ruisgetal bij een relatief grote kollektorstroom. Typen die daaraan voldoen zijn de zg. CATV-transistoren zoals BFW30, BFW16, BFR94, BFR64, BFR65.

Met behulp van vier van de versterkerschakelingen volgens figuur 1 kan men goed een double balanced mixer realiseren. De kenfiguratie van een dergelijke mengschakeling is gegeven in figuur 2; de blokken A1 ... A4 zijn elk een schakeling zoals die van figuur 1. De praktische uitwerking van dit principeschema valt buiten het kader van deze Halfgeleidergids.

Fig 1
Figuur 1.

Fig 2
Figuur 2.

Literatuur

  1. CQ-DL 49-2, februari 1978, p. 64