Voor het zelf bouwen van behuizingen e.d. maakt de hobbyist meestal gebruik van aluminium plaat. Dit materiaal is namelijk heel goed te zagen, te knippen en te buigen. Alleen als men wil gaan solderen ontstaan er problemen: met soldeerbout en soldeertin blijkt dat niet te gaan. De soldeertin voelt zich blijkbaar niet bijzonder aangetrokken tot het aluminium. De heer Wolber heeft echter een manier bedacht waarmee het toch mogelijk is met "normale" soldeertin (60/40) op aluminium te solderen.
Het probleem is dat aluminium met de zuurstof uit de lucht een verbinding vormt. De hele aluminium plaat is daardoor bedekt met een laagje aluminiumoxyde, dat een goede isolator is en verhindert dat de soldeertin zelfs maar in aanraking kan komen met het aluminium. We kunnen wel proberen op de soldeerplaats de oxydelaag weg te schuren, maar de oxydevorming gebeurt zo snel dat er onmiddellijk weer een nieuw laagje op de schoongeschuurde plaats zit.
Om de oxydevorming op de soldeer-plaats te voorkomen, wordt deze plaats met olie of vet ingesmeerd. Dan wordt met een scherp voorwerp de oxydelaag weggekrast onder de olie. De olie verhindert dat er zuurstof bij het schoongekraste aluminium kan komen. Daarna wordt met een hete soldeerbout vloeimiddel op de olie gedruppeld, waardoor de olie verdampt en het vloeimiddel de soldeerplaats bedekt. Nu kan men de soldeertin aanbrengen. Om een hechte verbinding te krijgen moet men de soldeerplaats wel goed heet stoken. Het is aan te bevelen een soldeerbout te nemen van minstens 100 watt. Eventueel kan men de soldeer-plaats boven een gasvlam verhitten om olieresten te verwijderen voordat men gaat solderen.
H.M. Wolber.