Wienbrugoscillator met hoge stabiliteit
De Wienbrug-oscillator wordt veel toegepast en dat is niet zo verwonderlijk, want deze oscillatorschakeling heeft een minimale vervorming en de resonantiefrekwentie is gemakkelijk in te stellen. Die frekwentie wordt bepaald door een tweetal weerstanden (R1 + P1 en R2 + P2) en enkele kondensatoren (C1 ... C6). De frekwentie wordt berekend met de formule: 1 / 2πRC.
In de hier geïllustreerde schakeling bestaat R uit R1 + P1a (of R2 + P1b) en C is een van de met S1 gekozen kondensatoren. De kern van de oscillator wordt gevormd door IC1 en IC2. Het uitgangssignaal van IC2 wordt door D2 enkelzijdig gelijkgericht en daarna door IC3 geintegreerd. Het uitgangssignaal van IC3 stuurt de FET T1 meer of minder ver open. Aangezien de FET in de tegenkoppellus van IC2 is opgenomen, wordt op deze wijze de versterking van IC2 geregeld. Met behulp van P2 kan de versterking worden geregeld. Deze moet zo worden ingesteld dat de schakeling stabiel oscilleert. Het frekwentiebereik van de oscillator loopt van 20 Hz tot 22,5 kHz (met de in het schema gegeven komponentenwaarden) en de vervorming bedraagt minder dan 2%.
De "symmetrische" voeding wordt met behulp van IC4 gemaakt van een enkele 9 V-voeding, zodat de hele schakeling uit een 9 V-batterij kan worden gevoed.
B.G. Lindsay.