Other than gold, no single substance has had a bigger hand in shaping the history of the western hemisphere than sugar. These videos explore the dark history and modern power of the world's reigning sugar cartels.
Using dramatic reenactments, they reveal how sugar was at the heart of slavery in the West Indies in the 18th century, and continues to be at the heart of a present-day epidemic: consumers who are slaves to a sugar-based diet.
CBC Big Sugar Documentary on the Political History of the Sugar Part 1 - Part 2
Dr. Mercola's Comments: I thought it would be great to juxtapose the stevia article in this issue with the amazing story of big sugar. If you aren't familiar with the story I would strongly encourage you to watch the videos. You will see the incredible human brutality that occurred as a result of the early sugar trade, and in some parts of the world similar injustices are occurring.
So if you have kids, watch this video with them and give them a great history lesson.
Halloween is without question the biggest event of the year for the sugar industry. They sell more treats during this season than nearly all others combined. So you will be barraged with sugar-filled candy advertisements, perhaps more so than at any other time of year. Even toddlers, it seems, are clamoring for their share of sweet treats, and this is not by happenstance.
The sugar industry is a shrewd, savvy, well-oiled machine that will hook your children from the youngest ages if you allow it, and has already hooked the majority of the U.S. population.
These two videos are a fascinating introduction into the incredible power of the sugar industry, and they're filmed in a dramatic way that makes them very interesting to watch.
You all know that the tobacco industry has been pushing its addictive cigarettes on the world's population for decades. When you watch these videos, you'll see the striking similarities between big tobacco and the big sugar industry, which is now echoing many of big tobacco's defense strategies.
Namely, they are denying any connection between their product and the obesity and diabetes epidemics going on in the industrialized world. They also have access to immense power and give generously to both political parties to ensure that their products are protected.
Yet, sugar is one of the biggest enemies you face in your pursuit of a healthy eating program. It appears in nearly ALL processed foods and drinks -- even things you wouldn't think would be sweetened, like canned beans, mayonnaise, and pickles -- making it virtually impossible to avoid.
Sugar Can Destroy Your Health.
It is a proven fact that sugar increases your insulin and leptin levels and decreases receptor sensitivity for both of these vital hormones. This can lead to:
If you read my newsletter regularly, you know that controlling your insulin and leptin levels is one of the most important things you can do to optimize your health and slow the negative effects of aging -- and avoiding sugar is essential to do this.
Sugar has many more negative side effects beyond increasing your insulin levels, and you can read 76 ways sugar can destroy your health now.
One way in which sugar has been linked to the obesity epidemic, for instance, is that when consumed in massive quantities, sugars cause hormonal changes that lead to overeating.
Meanwhile, sugar suppresses your immune system, contributing to allergies, and it is responsible for a host of digestive disorders. It also contributes to depression, and its excess consumption is, in fact, associated with many of the chronic diseases in the United States, including cancer.
The sugar industry, of course, wants to downplay its health risks because there is big money involved.
The average American eats well in excess of 150 pounds of sugar a year, or about 2.5 pounds each week. This is no surprise because the single largest source of calories in the United States is high-fructose corn syrup from sodas.
The sugar industry has had its share of challenges lately, such as a growing artificial sweetener industry that has been stealing more and more attention and market share.
As a result, they're coming on stronger than ever, touting their "natural" sweet treat as a fine part of your diet. Of course, most people don't eat just a dab of sugar a week; they eat over 2 pounds, which is not surprising when you consider that sugar is actually more addictive than cocaine.
If you need help ridding yourself of a sugar addiction, then please consider energy psychology tools. The Emotional Freedom Technique (EFT) is one of the best ways I know to help kick the sugar habit. It includes a marvelous technique called Turbo Tapping that has helped tens of thousands of people kick the soda habit.
Sugar is Better Than Artificial Sweeteners.
Now that I've expressed the dangers of sugar, I have something to say that may shock you:
If you HAVE TO have something sweet it is FAR better to choose the natural, real-deal authentic sugar than its synthetic, no-calorie, artificial sweetener counterparts.
Artificial sweeteners are, hands-down, worse for your health than sugar. And, while it clearly tends to decrease your health, sugar in moderation is likely not going to cause any significant damage. What do I mean by moderation? Well, something on the order of five pounds a year or less.
Another option if you're looking for a safe, natural sweetener (that also has no calories) is to give the sweet herb stevia a try.
De gebruikers ervan kunnen nog zo vaak hun tanden poetsen en ieder halfjaar naar de tandarts gaan; aan de kwalijke gevolgen van suiker is uiteindelijk geen ontsnappen mogelijk.
Lichaam en tanden zijn geen twee verschillende eenheden: de tanden maken volledig deel uit van het lichaam. Men dacht ooit - en vele denken nog - dat tanden 'inaktieve organen' waren en dat tandbederf een plaatselijk proces was dat zich op de oppervlakte der tanden afspelde. Tandartsen hoorden thuis bij haarkappers, acrobaten en marktlui. Als een tandarts tegen een patiënt over iets anders durfde spreken dan gaatjes en welk soort vulling daarin moest, bevond hij zich op het angstvallig bewaakte terrein van de geneesheer. Maar dat is inmiddels al lang voorbij.
Onderzoek heeft uitgewezen dat tanden onderworpen zijn aan dezelfde stofwisselingsprocessen die betrekking hebben op andere lichaamsdelen. Het hele lichaam is één. Maar tandheelkundige vergoedingen zijn desondanks uit het ziekenfonds verdwenen.
Twee onderzoekers van de Loma Linda School of Dentristy in de VS hebben een techniek aangepast die oorspronkelijk ontwikkeld werd om de beweging van een vloeistof te bestuderen in organen als de lever en de nieren. Vastgesteld werd dat subtiele veranderingen in de interne aktiviteit van de tanden, die door suiker veroorzaakt worden, voorloper kunnen zijn van latere verrotting.
In hun verslag van een vergadering voor de IADR (International Association for Dental Research in Chicago wisten de dokters R. E. Steinmann en John Leonora aan te tonen dat de voornaamste verandering, door suiker veroorzaakt, de verandering is van de beweging van de vloeistof binnen de tanden. Hormonale scheikundige stoffen worden van het tandmerg naar het ivoor gevoerd via zeer kleine kanaaltjes in het tandbeen.
Bij de resistentie tegen tandverrotting is de gezondheid van het hele lichaam betrokken. Complexe fysiologische processen spelen een rol bij het behouden en het beschermen van de gezondheid van de tanden.
Vast staat dat:
Maar voor iemand die nog genoeg gezond verstand heeft om zijn lichaam suikervrij te willen houden is het voortdurend opletten geblazen. Vooral als je onderweg bent of met vakantie. Aan bijkans elk voedingsmiddel is tegenwoordig suiker toegevoegd: brood, broodjes, sausjes, ketchup, soep, vleeswaren, pannenkoekenmeel, onbijtgranen, diepgevroren voedsel en al dan niet kant en klaar bereid vers voedsel.
Als je in de supermarkt aan suiker wilt ontsnappen bestaat er maar één goede methode: koop niets waar niet duidelijk en eenvoudig opstaat: bevat geen suiker. Het gebruik van het woord koolhydraten als "wetenschappelijk" woord voor suiker is de gewone verdedigingsstrategie geworden voor de fabrikanten. Als je geen suiker in je eten wil krijg je het zwaar te verduren.
Alleen de niet rokers krijgen wel steun van wet- en regelgeving. Meeroken wordt onmogelijk gemaakt. Een koele onbevlekte bries is inmiddels voor iedere nietroker weggelegd wanneer men het vergelijkt met het lot van een diabeticus, of van iemand die aan hypoglykemie lijdt.
In maart 1974 kwam luitenant Hiro Onada uit de Filipijnse jungle tevoorschijn, waar hij dertig jaar lang een marginaal, gevaarlijk leven had geleid. Onada had de hele tijd gewacht op een rechtstreeks bevel van een hogere officier; anders wou hij zich niet overgeven. Al die jaren had hij geleefd van het voedsel dat de jungle hem te bieden had. Eindelijk wist men hem te overtuigen dat de oorlog nu toch echt voorbij was en vloog hij terug naar Tokyo waar hij als een held werd ontvangen. Na een medisch onderzoek was de meest opmerkelijke conclusie dat hij zijn volledig natuurlijke gebit nog had en zonder gaatjes. En hij had dertig jaar lang zijn tanden niet gepoetst! Geen Prodent of McLeans gezien in de jungle. De afwezigheid van geraffineerde suiker was de redding voor zijn gebit gebleken.
Uit: "Sugarblues" door William Dufty, New York, NY
Theo Jonkhart
Suiker. Suiker is goed voor je. Maar niet te veel. Daarom het waarom. In worst, in soep, in zure haring. In ham, in kaas, in borrelhapjes. Waarom zit overal suiker in? En een vraagje even tussendoor. Hoe maak je suiker van een biet? Dat mogen de verslaggevers van de Keuringsdienst van Waarde niet weten en niet zien. De Nederlandse suikerindustrie verbiedt de televisie toegang tot de bietenvelden en de fabrieken. Maar in het buitenland maken ze ook suiker en schijten ze minder in hun broek van een camera en een prangende vraag: wie heeft de suiker in de erwtensoep gedaan? Tenslotte: vruchtensuiker en bruine suiker zijn beter dan de witte van bieten. O ja? Kijk en weer hebt u een zekerheid minder.
Effe schrikken?
In 1957 werd aan Dr. William Coda Marin gevraagd wat het verschil is tussen voedsel en gif. Het antwoord van Dr. Martin was dat medisch gezien onder gif alle substanties worden verstaan die op, in of door het lichaam gemaakt of gebruikt worden welke ziektes veroorzaken. Lichamelijk gezien zijn het alle substanties die de activiteit van een katalysator (omzetter) verstoren of tegengaan in ons lichaam zoals enzymen, hormonen etc. In het woordenboek wordt onder gif verstaan iets dat negatieve werking heeft of tweedracht zaait.
Geraffineerde suiker voldoet al deze bovengenoemde criteria omdat het net zoals we boven bij alcohol – welke voor het grootste deel uit suiker bestaat – gezien hebben alle voedingsstoffen zoals aminozuren, mineralen, vitaminen, enzymen, essentiele olieen etc. uit het lichaam verwijderen, een gigantische zuur producerende werking heeft door de uitscheidings- en afvalstoffen van virussen, bacterien, schimmels, parasieten en prionen welke suiker als hoofdvoedsel kennen, de basis oorzaak van vele van onze gebitsproblemen is, je dik en vet maakt en alles op zijn baan door het lichaam kapotmaakt en vernietigd. Geraffineerde suiker is na elektromagnetische straling en elektrische golven het gevaarlijkste middel dat ooit door de mensheid ontwikkeld is en in nagenoeg al onze voedingsmiddelen (geen levensmiddelen) wordt gebruikt als smaakmaker en conserveringsmiddel. Wij voorspellen dat iedereen die vandaag last heeft van stress, allergie en/of chronisch ziek is zeer snel (binnen 2-6 weken) opknapt wanneer hij VOLLEDIG stopt met het eten of drinken van suiker houdende producten. Gebruik tijdens deze periode ook geen natuurlijke suikers uit fruit welke te snel zijn. Groenten etc. bevatten voldoende natuurlijke suikers om in uw dagelijkse behoefte te voorzien. Na de periode van 2-6 weken kunt u langzamerhand weer fruit toevoegen zolang dit maar goed valt.
Alle bekende ziekten zoals ADHD, Reuma, Kanker, Hart en Vaatziekten, Suikerziekte, Geheugenverlies, Verslavingen etc. etc. etc. hebben fysiek als basis de inname van geraffineerde suiker. Koop eens voor twee tot vier weken alleen produkten bij uw reform of Eko winkel in de buurt. Wanneer u hierbij ook nog eens de 27 geestelijke stress veroorzakers en onverwerkt verleden begint op te lossen dan zult u waarlijk zien dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn. Of je allergisch voor geraffineerde suiker bent kan simpelweg getest worden in het ziekenhuis m.b.v. een glucose tolerantie test. De hele medische 3D wetenschap en voedselindustrie zal net zoals de tabaksindustrie op haar grondvesten schudden wanneer de uitslagen van deze testen in de openbaarheid gebracht worden. Suiker maakt meer slachtoffers per dag dan alle doden en gewonden van oorlogen en ongevallen p/d bij elkaar opgeteld.
In de afgelopen jaren is geraffineerde suiker voor ons het belangrijkste voedingsmiddel geworden. In bijna ieder product dat u tegenwoordig koopt zit geraffineerde (dode) suiker. We zijn opgevoed met de illusie dat suiker snel energie verschaft, gezond en lekker is. Het resultaat is dat bijna de hele wereldbevolking verslaafd is geraakt aan een van de meest giftige chemische stoffen die ons lichaam tot zich kan nemen. Door het massale gebruik van suiker wordt zelfs verondersteld dat de negatieve gevolgen groter zijn dan die van tabak en alcohol samen. De Wereld Gezondheids Organisatie (WGO) ziet tandbederf - een regelrecht gevolg van suikerconsumptie - zelfs als de derde volksziekte na kanker en hart- en vaatziekten. Vooral onze jeugd die al extreem blootgesteld wordt aan de andere stress/allergieveroorzakers is de grootste klant van de suikerindustrie. Gaat er wel eens een dag voorbij dat uw kinderen niet volgestopt worden met alle vormen van suiker die er maar bestaan. Het zal ons dan ook niet verbazen dat niet de ouderen maar de jeugd straks de grootste chronische kostenpost van de gezondheidszorg wordt. Het tempo waarmee onze jeugd gifdepots in het lichaam aan het vormen is, is vele malen hoger dan de vorige generaties.
Ten eerste zorgt het voor tandbederf. Ten tweede is het net zoals tabak, koffie en alcohol uitermate verslavend. Probeer maar eens drie dagen geen suiker te eten. De afkick-verschijnselen zoals stress, trillen, irritatie, zweten etc. voel je door het hele lichaam heen. Dit is trouwens ook het probleem van de meeste dieet. Veel mensen kunnen wel tegen het feit dat ze minder van bepaalde zaken moeten eten maar worden de eerste dagen van het diëten constant geconfronteerd met het feit dat het lichaam om een suiker "shot" vraagt en ontgiftingsverschijnselen gaat vertonen. Deze behoefte neemt vaak pas na 3-7 dagen af. Misschien zou Kava Kava + hier tijdelijk uitkomst kunnen bieden om de vervelende afkick- ofwel herinneringsverschijnselen van vermageren te neutraliseren. Het suiker behoefte geheugen van het lichaam wordt op deze manier tijdelijk stilgelegd. Natuurlijk heeft u geen last van afkick verschijnselen wanneer u de daadwerkelijk oorzaak van uw suiker verslaving oplost middels het neutraliseren van de 27 geestelijke stress veroorzakers en onverwerkte verleden. Wist u trouwens dat wanneer je de innerlijke oorzaak van je suiker, alcohol, koffie, drugs, medicijnen, tabak verslavingen eerst innerlijk oplost je automatisch stopt met het uiterlijke gebruik van deze ziekmakende en vaak dodelijke substanties. Dus zijn er ook geen goede voornemens en wilskracht meer nodig om te stoppen met dergelijke substanties.
Ten derde veroorzaakt suiker hypoglycaemie. Om de werking van hypoglycaemie op uw lichaam te begrijpen leggen we u eerst uit welk oorzakelijk verband er tussen levensmiddelen en hypoglycaemie kan bestaan. Onze organische en anorganische voeding bestaat vooral uit:
Vooral de koolhydraten zorgen voor de problemen. Na het eten van koolhydraten schiet door de productie van glucose - naast de directe primaire energie de belangrijkste indirecte brandstof van uw lichaam - uw bloedsuikerspiegel na ongeveer een half uur omhoog. De alvleesklier zorgt hierna voor de aanmaak van het hormoon insuline waardoor de glucose kan doordringen in ons weefsel waarna de bloedsuikerspiegel weer omlaag gaat. De opgenomen glucose kan nu als energie gebruikt worden. Wanneer er meer insuline door een verstoorde alvleesklier geproduceerd wordt dan nodig is om de glucose te verwerken wordt het in de voeding aanwezige vet opgeslagen als vetreserves.
We kennen twee soorten koolhydraten. Snelle en langzame. Snelle koolhydraten waartoe geraffineerde suiker, honing, fruit glucose en sacharose behoren worden snel door het lichaam opgenomen (snelle energie) en langzame koolhydraten zoals zetmeel welke een verandering moeten ondergaan in het spijsverteringsproces voordat ze omgezet kunnen worden tot enkelvoudige suikers (glucose). Tegenwoordig worden koolhydraten dan ook ingedeeld in een glycemische index hetgeen het vermogen om glucose te produceren en de bloedsuikerspiegel te verhogen aangeeft. Is de glycemische index hoger dan 50 dan praten we over slechte koolhydraten. Is deze lager dan 50, dan spreken we over goede koolhydraten. In de slechte categorie vallen suiker in al haar vormen (dus ook alcohol) en witte zetmeel producten. Vooral wanneer slechte koolhydraten gecombineerd gegeten worden met vetten worden er constant vetreserves opgebouwd.
Wanneer je dus echt dik wilt worden moet je constant combinaties van slechte koolhydraten en vet eten. Voedingsvezels hierintegen, zorgen naast de instandhouding van een gezond maag-darmkanaal dus spijsvertering voor een verlaging van het glucosegehalte in uw bloed. Eiwitten en vetten hebben we het hardst nodig in onze voeding vanwege een aantal aminozuren en vetzuren die ons lichaam niet zelf kan aanmaken. Eiwitten beschermen de spieren tegen cortisone ofwel verzurings aanvallen welke het spier en bindweefsel afbreken. Verkrampte mensen zouden dit tekort dan ook moeten aanvullen met bijvoorbeeld bonen. Koolhydraten zijn van veel minder belang aangezien ons lichaam zelf in staat is uit onze vetreserves glucose aan te maken. Mochten uw reservevetten nu helemaal op zijn en uw lichaam weer op zijn oude gewicht zitten dan maakt het lichaam geheel zelfstandig een minimale reserve voorraad aan op basis van haar overlevings- en compensatie systemen. Deze overlevings en compensatie systemen hebben er tijdens de tweede wereldoorlog voor gezorgd dat mensen in concentratiekampen in staat waren op nog geen 700 calorieën (normaal 2500) per dag jarenlang te overleven.
Wanneer een mens dit soort extreem lage hoeveelheden voedsel binnenkrijgt zal het lichaam na verloop van tijd haar behoefte aan calorieën automatisch verlagen. Wanneer je dan opeens weer normaal gaat eten - hetgeen veel voorkomt met mensen die met een dieet stoppen - zal het overlevingssysteem direct vetreserves gaan opbouwen om op de volgende honger periode voorbereid te zijn. U zult nu ook begrijpen dat de meeste diëten niet werken omdat door het steeds opnieuw beginnen en stoppen van een dieet er steeds grotere vetreserves opgebouwd worden door uw lichaam. Dit wordt ook wel de grote calorie valkuil genoemd. Wanneer u dus zou stoppen met het eten van suiker en witte zetmeel producten en tevens geen vetten meer in combinatie met de overige koolhydraten eet is naast uw suiker ook pas uw vetzucht probleem opgelost. Over het algemeen stoppen nu de populaire boekjes die op de glycemische index gebaseerd zijn met hun adviezen. Dat een door de 7 lichamelijke, 27 geestelijke stressveroorzakers en onverwerkt verleden verstoorde alvleesklier wel eens een veel groter probleem kan zijn wordt voor het gemak dan ook bijna altijd vergeten.
Pas wanneer we de 7 + 27 stressveroorzakers en onverwerkt verleden geneutraliseerd hebben zal ook de alvleesklier net zoals de andere organen in staat zijn weer optimaal te functioneren. We pakken op deze manier dan ook de daadwerkelijke oorzaak van teveel suikeropname en dik worden aan en hoeven ons op deze manier veel minder druk te maken over wat we wel en niet mogen eten en drinken. Bij een door de alvleesklier gereguleerde optimale insuline afscheiding worden immers geen vetreserves meer opgebouwd en zullen tevens de overtollige suiker en zetmeel producten keurig door uw lichaam worden uitgescheiden zonder dat ze u lichaam onnodig met deze giftige stoffen zullen bezwaren. Maar wat heeft dit hele verhaal met hypoglycaemie te maken en waarom is dit zo belangrijk. Wanneer door het niet functioneren van de alvleesklier en de constante glucose toevloed een permanente overproductie aan insuline (hyperinsulinisme) ontstaat heeft u steeds een te lage bloedsuikerspiegel. De symptomen van een te lage bloedsuikerspiegel passen weer prachtig in het rijtje van stress symptomen. Geïrriteerdheid, vermoeidheid, angst, hoofdpijn, overmatig zweten, klamme handen, braakneigingen etc. Mensen die aan deze symptomen lijden grijpen dan ook snel naar snoep of alcohol. Middelen die de bloedsuikerspiegel weer snel op peil brengen. Het probleem is echter dat deze mensen in een vicieuze cirkel van hyperinsulinisme en vraatzucht en/of alcoholisme terecht komen waarbij het van kwaad tot erger gaat. In de huidige suiker samenleving is de bloedsuikerspiegel van bijna alle mensen chronisch te laag en is hypoglycaemie een van de grootste volksziekten aan het worden.
De enige oplossing is de 7 + 27 stress en onverwerkt verleden veroorzakers te elimineren en/of ons voedingspatroon te veranderen (geen consumptie van wit producten, geraffineerde suiker, koffie, sterke thee, softdrinks, alcohol en gedroogd fruit) waardoor het lichaam na een paar weken (2-6) het automatisme van insuline overproductie langzaam terug brengt naar een evenwichtige waarde tussen glucose en insuline. Toevallig ontdekte wij ook de connectie tussen hypoglycaemie en ouderdoms stress. Het klink misschien tegenstrijdig maar bij een aantal mensen die ouder (40-45 jaar) worden neemt de overproduktie van insuline door de verminderde hormonen aanmaak en de daaruit resulterende lage bloedsuikerspiegel af. Hierdoor is het mogelijk dat de stress sympthomen vanzelf langzamerhand 5-10 jaar verdwijnen. Deze leeftijd valt trouwens ook samen met overgangsfase 3 van ieder mens. Gedurende deze overgangsfasen zijn al uw regulatiesystemen al flink op hol (bandbreedte migratie) en bent u meer vatbaar voor ziekten. De meeste mensen willen echter niet 5-10 jaar wachten voordat hun lichaam zelf het evenwicht weer gevonden heeft en terecht. Drie maal in je leven 5-10 jaar in absolute lichamelijke chaos te verkeren is soms weleens teveel gevraagd om met opgeheven hoofd te dragen. De wetenschap echter dat dit bij iedereen in meer of mindere mate drie keer zal voorkomen zal de manier waarop we naar ziekte en gezondheid kijken echter drastisch veranderen.
Ten vierde veroorzaakt suiker een tekort aan o.a. vitamine B. Dit komt omdat vitamine B nodig is voor het opnemen van koolhydraten waaruit suikers dus voor het grootste gedeelte bestaan. Aangezien suiker zelf net zoals alle andere geraffineerde zetmeel of "WIT" producten zoals witte pasta’s, witte rijst, witte bloem, witbrood etc. helemaal geen B vitaminen bevatten staat dit dus gelijk op roofbouw op uw zenuwstelsel. De B vitamines zijn naast calcium en magnesium immers van vitaal belang voor het goed functioneren van dit communicatiesysteem. Maar ook aan stress gerelateerde symptomen zoals chronische vermoeidheid, leermoeilijkheden, concentratie en geheugen problemen kunnen door deze tekorten veroorzaakt worden.
Het vijfde en vaak meest onderschatte probleem is de relatie tussen suiker en schimmelvorming, waarbij vooral Candida Albicans een centrale rol speelt. Wordt de balans tussen goede en slechte schimmels al behoorlijk verstoord door het overmatige gebruik van antibiotica, anticonceptie-pillen, amalgaam en straling dan doen we er met suiker nog een behoorlijke schep bovenop. Zoals we al gezien hebben, vermenigvuldigen virussen, bacteriën, schimmels en parasieten zich in hoog tempo wanneer de suikerconsumptie door ons lichaam wordt opgevoerd. Doe de test maar eens als je griep hebt. Eet de ene dag geen suiker (alcohol) en de volgende dag wel. De snotter, keelpijn, zweten, trillen en hoofdpijn symptomen zullen drastisch toenemen als je suiker tijdens de griepperiode gebruikt. Heb je dus al een verstoorde balans en immuunsysteem door de andere stressveroorzakers dan is het net alsof je benzine op het vuur gooit wanneer je suiker eet. Dit komt zoals we in het volgende hoofdstuk zullen zien door de extreme hoeveelheid afvalstoffen (ontlasting en oplosmiddelen) die deze schimmels in uw bloedbaan, zenuwstelsel en lymfensysteem brengen. Virussen, bacteriën, schimmels en parasieten produceren net zoals een mug of vlieg oplosmiddelen waardoor het makkelijker is uw weefsel op te lossen voordat het opgegeten en verteerd kan worden. Nu verschillen schimmels van virussen en bacteriën op een hele speciale manier. Virussen en bacteriën zijn eencellige dierlijke organismen terwijl schimmels tot het plantenrijk behoren. Hier komt nog bij dat schimmels zich gedragen als een soort sprinkhanenkolonie dat maar een doel heeft en dat is het koloniseren en leegvreten van uw lichaam. In hun gedrag verschillen schimmels dus niet veel van mensen in het koloniale tijdperk. Alles wat ook maar enigszins eetbaar is wordt door deze schimmels aangevallen en opgegeten. De afvalstoffen en oplosmiddelen zorgen voor ontstekingen en allergieën in onze organen, gewrichten, weefsels, cellen etc.
Hoewel deze schimmels al sinds mensenheugenis vertoeven in uw maag-darmkanaal hebben ze zich altijd vrij rustig gehouden omdat ons immuunsysteem meestal op tijd kon ingrijpen. De schimmel op zich is dan ook niet zo gevaarlijk als we dit vergelijken met virussen en bacteriën. Het grote gevaar schuilt in het feit dat ze in staat zijn zich explosief te vermenigvuldigen waardoor ze door hun massale aantal gewoon niet meer te remmen zijn bij de kolonisatie van uw lichaam en de daarbij behorende productie van afvalstoffen. Het is net een mierenkolonie die blindelings miljarden soortgenoten opoffert om een rivier over te steken om zo maar het einddoel te behalen. De 7 + 27 stressveroorzakers en onverwerkte verleden waarbij ook de vervalsing van de menselijke geschiedenis in onze geschiedenisboeken bij hoort hebben er echter voor gezorgd dat we deze beer in de afgelopen 100 jaar steeds meer hebben losgelaten in ons lichaam.
Wanneer de miljarden schimmelkolonisten niet in het maag-darmkanaal geneutraliseerd worden slaan zij toe in uw hele lichaam en veroorzaken wederom een groot aantal stress/allergie gerelateerde symptomen. Een chronische schimmelinfectie is misschien niet fataal maar kan u extreem ziek maken omdat het zich in uw hele lichaam kan nestelen. De reden waarom schimmels lichamelijke en de hieruit schijnbaar voortvloeiende geestelijke problemen kunnen veroorzaken, is gelegen aan het feit dat ze zich ook massaal in uw hersenen en zenuwstelsel vestigen, waardoor de communicatie verstoord wordt en ook de normale enzymen en hormoon productie van o.a. endorphine achterblijft. Dit hormoon zorgt ervoor dat u zich goed voelt. Dit is anders dan andere stressveroorzakers die over het algemeen alleen de zwakste of de voor hen meest aangename plekken in uw lichaam uitkiezen om zich te nestelen en vermenigvuldigen. Een schimmel is absoluut niet kieskeurig en voedt zich met alles wat hij op zijn weg tegenkomt. Een van de belangrijkste schimmel bestrijders naast geen suiker meer eten is een vriendelijke bacterie die smult van deze voor hen overheerlijke zaken. Lactobacilles Acidophilus (zes soorten) zorgt ervoor nadat u de andere stressveroorzakers geëlimineerd heeft dat de schimmel geen kans meer krijgt om zich ongecontroleerd te vermenigvuldigen en de maag-darmwand te overschrijden.
Wanneer u Lactobacilles Acidophilus wilt aanschaffen volgt u weer het advies dat we ook bij Kava Kava + hebben gegeven. Maar ook verse yoghurt is in staat om dit werk uitstekend te ondersteunen. Zij die echter een allergie hebben voor zuivelproducten hebben dus altijd nog Lactobacilles Acidophilis om het werk te doen. Naast deze vriendelijke bacterie zijn er nog een aantal andere op de natuur gebaseerde producten die de werking van het hierboven genoemde product nog verder kan ondersteunen. In de nieuwsbrieven leest u hier meer over. Tot slot is het natuurlijk veel verstandiger om uw eet- en leefgewoonten te veranderen dan om bovenstaande tijdelijke lapmiddeltjes te gebruiken. U raad het al, voorlopig geen geraffineerde suiker, alcohol, wit, gist, varkens- en kalfsvlees, pinda’s, schimmel houdende en onnatuurlijke producten meer en als u echt slim bent lost u de werkelijke oorzaken achter uw suikerverslaving op. Wist u trouwens dat uw amandelen en appendix een uitermate belangrijke rol spelen bij het bestrijden van deze schimmels. De amandelen zijn een onderdeel van uw immuunsysteem en uw appendix zorgt ervoor dat de darmen gesmeerd blijven tijdens de vertering en opname van uw voedsel.
Tijdens de kruistochten werden de Europeanen in het Midden-Oosten pas voor het eerst met suiker geconfronteerd in de vorm van suikerriet. Pas nadat de Spanjaarden en Fransen dit genotmiddel meenamen naar huis begon in de achttiende eeuw de suikercultuur zoals we die vandaag kennen. Suiker was net als kruidnagelen, peper en zout goud waard en werd dan ook tot statussymbool verheven. Pas wanneer je suiker kon betalen hoorde je er in die tijd pas echt bij. Omdat de vraag het aanbod verre overtrof besloot Napoleon om de productie van suikerbieten te verhogen waardoor de oorlogskas steeds kon worden aangevuld en de soldaten volledig afhankelijk werden van deze drug.
Na de ontdekking van het suiker extractie-procede in 1812 door Benjamin Delessert kwam de massaproductie echter pas goed op gang. De prijs van suiker ging al snel omlaag maar het gevoel van rijkdom is tot de dag van vandaag gebleven. Het resultaat is dat de suikerconsumptie in de afgelopen 200 jaar van 1 kilo naar bijna 50 kilo per persoon per jaar is gestegen. Hierbij tellen we dan nog niet eens het indirecte suikergebruik in kant-en-klaar maaltijden, dranken, ijs, fastfood, snoepgoed en conserven. Hoewel er tegenwoordig succesvol campagne wordt gevoerd tegen het directe gebruik van suiker neemt de consumptie van de indirecte suikers tot op de dag van vandaag nog steeds toe. Een glas frisdrank bevat al snel 4-5 klontjes suiker. Allemaal zaken die vooral door de jeugd in steeds grotere hoeveelheden genuttigd worden.
De grote voedingsmultinationals hebben de gezondheidsorganisaties van de Verenigde Naties de oorlog verklaard. Als de World Health Organisation (W.H.O.) en de wereldorganisatie FAO blijven verkondigen dat teveel suiker de gezondheid schaadt, dan zal de industrie ervoor zorgen dat de Amerikaanse regering de betalingen aan de gezondheidsorganisaties stopzet. De maatregel zal zolang duren totdat de WHO en de FAO door de knieën gaan.
De stichting heeft ten doel onafhankelijke informatie te verstrekken over zoetstoffen en gezondheid.
De stichting tracht haar doel onder meer te verwezenlijken door: - Het publiek te informeren over de aard en (bij-) werkingen van zoetstoffen; - Bedrijven en instanties te informeren over een verstandig beleid met betrekking tot het gebruik van zoetstoffen; - en voorts al het overige te doen dat met het bereiken van de doelstelling in de ruimste zin verband houdt of daartoe bevorderlijk kan zijn, dit alles binnen de grenzen gesteld door de wet.
De Voorzitter Arend Jan Weijand en initiatiefnemer van deze stichting besloot in November 2003 te stoppen met suiker om in betere balans te komen. Werkzaam als Business Analist bij een bank en stille getuige van alle slechte informatie op het gebied van zoetstoffen, voornamelijk informatie afkomstig van de suikerindustrie en omdat er geen onafhankelijke informatie beschikbaar is wordt deze slechte en vaak misleidende informatie gebruikt door bijvoorbeeld het voedingscentrum en kennisnet.
Een recente studie door onderzoekers van de Harvard Medical school laat zien dat kankercellen die normaal afhankelijk zijn van zuurstof via bloedvaten in staat zijn om ipv zuurstof direct energie te halen uit het "glycolytic kanaal". Door het enzym LDHA te blokkeren kon men bij muizen het "glycolysis" proces in de kankercellen stopzetten.
Resultaat: na 4 maanden leefden nog 80% vd muizen waar dit enzym geblokkeerd was terwijl de niet behandelde muizen binnen 10 weken waren overleden.
http://www.sciencedaily.com/releases/2006/06/060630094933.htm
https://www.cell.com/cancer-cell/fulltext/S1535-6108(06)00145-0
Via Google kwam ik op de onderstaande pagina waarin een Mexicaanse kliniek het middel methylglyoxal gebruikte om ook dit "glycolysis" proces te saboteren en zo de kankercellen te doden:
https://kanker-actueel.nl/show.php?lang=NL&slug=index
Verzadigd vet krijgt de schuld van overgewicht, diabetes en hart- en vaatziekten. Epidemiologische gegevens laten echter glashelder zien dat overal waar de vetconsumptie daalt, de bevolking dikker en ongezonder wordt. De WHO signaleert dat er iets heel erg niet klopt. Sinds 23 mei 2005 jaar waarschuwt de organisatie extra krachtig voor een verdachte die zijn handen al honderd jaar in onschuld wast. Suiker.
"Overgewicht. Suiker is de grote boosdoener!" Dat is niet waar, wij weten nu wel beter. Je wordt dik omdat je meer energie eet dan je verbruikt. Als je probeert om minder vet te eten, gebruik je ongemerkt ook meer suiker. Maar dat is niet erg. Met meer suiker houdt je je gewicht gemakkelijker op peil.
Dit is geen parodie. Het is bloedserieuze voorlichting op de website van de Suikerstichting, het 'bureau voor wetenschappelijk onderzoek, voorlichting en belangenbehartiging van de Nederlandse suikerindustrie'. Een instantie die onder andere lespakketten uitdeelt op basisscholen en kinderen vertelt dat het 'cool' is om suikerstroop en karamel te eten.
Dat verhaal van 'calorieën in versus calorieën uit' klopt natuurlijk als een bus. Maar het advies om meer suiker te gebruiken als je een gezond gewicht wilt handhaven, jaagt zelfs de conservatiefste voedingsfysiologen de stuipen op het lijf. Natuurlijk, iedere branche heeft het recht zijn waren aan te prijzen en daarbij een beetje te overdrijven. Maar: 'beweren dat je met suiker lekker slank blijft, is net zoiets als zeggen dat roken beschermt tegen longkanker', zegt dr. Marion Nestle in haar boek Food Politics, how the food industry influences nutrition and health.
Volgens cijfers van de VAI, de overkoepelende organisatie van levensmiddelenproducenten, geeft de Nederlandse voedingsmiddelenindustrie jaarlijks zowat een miljard euro uit aan reclame. Ruim zeventig procent van dat gigantische budget wordt gebruikt voor het promoten van suikerbommen als fastfood, snoep, koek, gezoete zuiveldrankjes, zoet broodbeleg, gesuikerde ontbijtgranen, zoete toetjes en frisdrank. Deze producten hebben één ding gemeen: ze leveren veel energie en nauwelijks voedingsstoffen. Steeds vaker worden dit soort waren bovendien gepresenteerd als het summum van gezond voedsel, terwijl het in wezen om junkfood gaat. Reclamemakers doen niets liever dan refereren aan de goede eigenschappen van één enkel ingrediënt, zoals vitamine C of 'gunstige' bacteriën.
Doorzichtige opschepperij als 'Spaart de eetlust' (Milkyway in de jaren '70), is vervangen door minder makkelijk te ontzenuwen, vaak met een pseudo-wetenschappelijk sausje overgoten pretenties als 'Draagt bij aan een gezonde darmflora'. Nog geen vijf procent van de reclamepenningen wordt besteed aan het aan de man brengen van normaal eten, zoals groenten en fruit, brood, bonen, vlees en vis. Supermarkten maken groenten, fruit en vlees bovendien extra duur, zodat ze de winstmarge op 'impulsproducten' als snoep en frisdrank kunstmatig laag kunnen houden. Bewust levende consumenten betalen dus onbewust mee aan de instandhouding van de zwaarlijvigheidsproblematiek.
Nog zorgwekkender is het dat het Voedingscentrum - het door het Ministerie van LNV betaalde instituut dat ons vertelt wat we het best kunnen eten - de indruk wekt indirect te worden bestierd door de industrie. Veelzeggend is de Jaarprijs Goede Voeding, een initiatief dat is bedoeld om fabrikanten en detaillisten aan te sporen gezonde waar aan de man te brengen. Het lijstje winnaars van de afgelopen jaren suggereert een weinig onafhankelijke positie: Honig Merkartikelen met Wake Up, General Biscuits met Vita Linea van LU, Mona met Optimel, Honig Merkartikelen met Honig World Wide Wrap en IgloMora met Iglo zelfmaakgerechten. Uitsluitend waren van de grote multinationals en merendeels gekunstelde noviteiten met een twijfelachtige verhouding tussen de hoeveelheid energie en de hoeveelheid micronutrienten.
Ze bevatten veel suiker, transvetzuren en zijn arm aan vitaminen en mineralen. Alsof de keuzes van de 'onafhankelijke jury' nog niet voldoende argwaan wekken, werd de laatste Jaarprijs Goede Voeding uitgereikt op een door de voedingsindustrie georganiseerd congres over zintuigmarketing; dat is de kunst om voedingsmiddelen extra begerenswaardig te maken door de zintuigen van de consument om te tuin te leiden.
Waarom krijgt groentenboer Klaas Knol uit Amersfoort nooit zo'n jaarprijs voor zijn gemengde salade met olijven en walnoten? Of voor zijn 'winterpakketten' die hij samenstelt uit groenten van lokale telers?
Woordvoerster Patricia Schutte: "Omdat Klaas Knol zich niet heeft ingeschreven."
Een aanzwellende stroom studies brengt onze recordhoge suikerconsumptie in verband met de opkomst van onder meer overgewicht en diabetes type 2, ook wel (ten onrechte) ouderdomssuiker genoemd. Wetenschappers van naam zeggen openlijk dat het huidige suikergebruik aan de basis ligt van het 'nieuwe' gezondheidsleed. In Nederland worden jaarlijks 60.000 nieuwe gevallen van ouderdomssuiker ontdekt.
Allemaal oudjes? Helaas. Behalve het Kenniscentrum Obesitas (zwaarlijvigheid) van de Vrije Universiteit, signaleren vele andere onderzoekscentra in Europa dat deze ziekte steeds vaker jonge mensen treft. Een deel van hen, zo meldden Britse wetenschappers onlangs, zal door hun ouders worden overleefd.
Twee Zweedse cardiologen schreven vorig jaar in een open brandbrief aan hun regering dat ze pubers tegenkomen die rondwaggelen met het hart en bloedvatstelsel van een bejaarde. Opmerkelijk genoeg identificeerden de artsen niet het gedoodverfde vet, maar 'de versuikering van onze eetcultuur' als kern van het probleem. Schotse onderzoekers legden de afgelopen jaren bloot hoe overmatig suikergebruik tot diabetes leidt. Wat door het Voedingscentrum nog sussend wordt afgedaan als bakerpraat, wordt in een ongesponsord lab ijskoud bewezen.
Waarom legt de wetenschap dit soort links nu pas? 'Het besef dat suiker meer kapot maakt dan je tanden bestaat al een halve eeuw', luidt het droge antwoord van emeritus hoogleraar tandheelkundige epidemiologie James Shaw van Harvard. Hij was in de jaren '40 en '50 betrokken bij een aantal grote onderzoeken naar de schadelijke effecten van suiker en zag dat tandbederf het topje van een ijsberg was, een rode vlag. 'In 1950 wisten we in grote lijnen hoe de vork in de steel zat. In wetenschappelijke kringen ontstond consensus dat suiker een grote rol speelt in de opkomst van hartproblemen, overgewicht en diabetes. Het onderzoek waarop we ons baseerden, werd echter uitgevoerd met geld van de suikerindustrie. En die wist publicatie te voorkomen.'
In haar in mei dit jaar gepubliceerde rapport Dieet, Voeding en de Preventie van Chronische Ziekte onderstreept de Wereld Gezondheid Organisatie (WHO) dat suiker in een verantwoord menu niet meer dan tien procent van de energie mag leveren. Directeur Generaal Gro Harlem Brundtland was voorbereid op een pittige discussie. De suikerbranche vindt een bovengrens van 25 procent streng genoeg. Dat getal is afkomstig van het International Life Sciences Institute - een 'onafhankelijke' onderzoeksinstelling die wordt betaald door Coca Cola, Pepsi Cola, General Foods, Kraft en Procter & Gamble. Tot Brundtlands verbazing kwam er geen discussie.
Ze kreeg een ijlbrief. Van de Amerikaanse Suiker Associatie. Met een bevel. 'Schrap die belachelijke passage over suiker onmiddellijk of we zorgen dat u de Amerikaanse overheidssteun van 406 miljoen dollar per jaar kwijtraakt'. Brundtland toonde zich ongevoelig voor de chantage. Waarop de suikerbranche Washingtons duurste lobbybureau inhuurde om belangrijke congresleden ervan te overtuigen dat de WHO zich baseert op flauwekul-studies en dus in het vervolg geen cent steun meer verdient. Het klinkt zo maffioos dat het nauwelijks is te geloven, maar volgens deskundigen is de suikerindustrie werkelijk in staat democratische processen naar zijn hand te zetten.
'De suikerjongens zijn dikke maatjes met de Bush-clan, dus hun dreigement is niet zonder substantie', zegt de Britse professor Phillip James, voorzitter van de International Obesity Taskforce en mede-auteur van veel eerdere WHO-rapporten over voeding.
Toch doen de mannen aan de top van de grote suikerverwerkende bedrijven alsof ze zich niet echt druk maken over een eventuele omzetdaling. Sir Saxon Tate, baas van de Britse suikergigant Tate & Lyle, zei in mei in The Guardian: 'Face it, mensen zijn stapelgek op suiker. Als ze het één keer hebben gegeten, zijn ze verkocht. De suikerconsumptie stijgt al een eeuw en zal blijven stijgen, hoe luid die hysterische gezondheidsfreaks bij de WHO ook snateren.'
Bluf? Vetzucht-deskundige Phillip James in een commentaar op Saxon Tate: 'Voorlopig zullen de suikerbaronnen rookgordijnen optrekken, wetenschapsprojecten opkopen en de verwoestende effecten van hun producten met geweld ontkennen. Ze kunnen dat nog beter dan de tabaksindustrie. Ook allerlei zogenaamd onafhankelijke voorlichtingsinstanties zullen zich aangaande het 10 procents advies in nevelen hullen, omdat ze financieel tot aan hun elleboog in het achterwerk van de industrie zitten.'
Maar er is volgens James één lichtpuntje: 'Zelfs in de raden van bestuur zitten verstandige mensen die inzien dat de bakens uiteindelijk verzet zullen moeten worden. Vetzucht is een epidemie aan het worden. Kinderen ontwikkelen vernauwingen in hun kransslagaderen. De link met de huidige suikerconsumptie is wetenschappelijk gezien zo klaar als een klontje en de bewijslast groeit met de dag. Als de vergaarde kennis in zijn volle naaktheid doordringt tot het grote publiek is de beer los. De suikerbaronnen worden al gewaarschuwd door marktanalisten en investeerders.'
Wil jij wachten op de industrie? Men's Health licht het doopceel van een voedingsmiddel dat in krap een eeuw tijd is verworden van een zeldzame luxe tot een dumpproduct dat zwaar gesubsidieerd de markt overspoelt, (de EU garandeert 650 euro per ton, het dubbele van de marktprijs) en letterlijk overal aan wordt toegevoegd. Geproduceerd door een industrie met zo weinig scrupules dat ze zelfs diabeten oproept om net zo veel zoetigheid te nuttigen als Nederlanders wier glucosemetabolisme nog niet is verwoest (zie onder meer de website van de Suikerstichting).
Kristalsuiker of sucrose - een disacharide - bestaat uit gelijke delen glucose en fructose. Het is vooral de fructosecomponent die wetenschappers zorgen baart. Onderzoeksteams van universiteiten in Canada, Amerika en Schotland ontdekten de afgelopen drie jaar onafhankelijk van elkaar dat regelmatige consumptie van 'onnatuurlijke' hoeveelheden fructose onze cellen minder gevoelig maakt voor het hormoon insuline. Een onvoordelige situatie, waarin het lichaam de glucose uit de voeding, nodig voor tal van vitale processen, niet optimaal kan benutten. Op den duur kan insulineresistentie leiden tot ogenschijnlijk niet verwante aandoeningen als suikerziekte, kanker, hoge bloeddruk, hartproblemen en zelfs bijziendheid.
Wie geen bewerkte levensmiddelen gebruikt - een hypothetische zonderling op Rottumeroog die leeft van wat de natuur hem brengt - krijgt dagelijks hooguit 30 gram aan suiker binnen, wat gelijk staat aan 15 gram fructose. Dat is volgens de meeste deskundigen de dagdosis waaraan het menselijk lichaam zich gedurende honderdduizenden jaren evolutie heeft aangepast. Zelfs een aap incasseert niet meer, omdat fruit slechts kleine hoeveelheden fructose en verder vooral glucose (en grote hoeveelheden oplosbare vezels) bevat. Je hoeft geen rekenwonder te zijn om te constateren dat de gemiddelde Nederlander - met zijn 110 gram suiker per dag - bijna vier keer meer fructose voor zijn kiezen krijgt dan goed voor hem is. Die 55 gram fructose is een conservatief getal. Voor de meesten van ons is het de normaalste zaak van de wereld om op een dorstig moment een paar blikjes frisdrank achterover te klokken. In nog geen vijf minuten tijd belast je je gestel met 50 gram suiker en dus met 25 gram fructose. Tweehonderd kilocalorieën waar je niets van merkt en die je er niet van zullen weerhouden een uurtje later een suikerrijke snack te nemen.
En is er nog een nauwelijks te ontwijken bron van fructose: High Fructose Corn Syrup (HFCS). Een uit gemodificeerde mais gemaakt zoetmiddel dat barst van de fructose, nog goedkoper is dan suiker en dus aan allerlei levensmiddelen wordt toegevoegd. Als je de HFCS-consumptie meerekent, kom je uit op een gemiddeld dagelijks fructosegebruik van rond de 75 gram. 'Dat is een catastrofale hoeveelheid', meent dr. Victor Zammit, biochemicus aan het Hannah Research Institute in het Schotse Ayr. 'Voed ratten en hamsters een dieet met meer dan tien procent kristalsuiker en ze worden binnen twee weken insulineresistent, zelfs als ze slank blijven. Je kunt je voorstellen wat er gebeurt als je de hele dag door suikerrijke snacks neemt.'
Voedingsfysioloog John Bantle van de universiteit van Minnesota ontnam ons onlangs de hoop dat het menselijk metabolisme wel met veel fructose uit de voeten kan. Zijn proefpersonen ontwikkelden op een dieet met kristalsuiker (en dus fructose) 32 procent hogere triglyceridewaarden dan op een dieet met eenzelfde hoeveelheid pure glucose. Hoge triglyceridenwaarden direct na de maaltijd zijn een sterke, onafhankelijke risicofactor voor een hartinfarct. 'Vooral bij mannen zie je direct na een suikerrijke maaltijd een verontrustende triglyceridenpiek', zegt Bantle. 'En ook zij worden insulineresistent.'
Victor Zammit noemt deze recente bevindingen een 'laatste wake-up call' voor de voedingsmiddelenindustrie. In Science Magazine zei hij onlangs: 'De industrie spoort mensen aan vetarme producten te kopen, zonder erbij te vertellen dat die vaak meer dan vijftien procent fructose bevatten en dus aanzienlijk ongezonder zijn. Frisdrank, in feite niets anders dan hooggeconcentreerd suikerwater, is waarschijnlijk het zorgwekkendste element in de hedendaagse voeding. Een klassiek voorbeeld van een wolf in schaapskleren.'
Het is nogal een bewering. Je hebt altijd geleerd dat dat onzin is, en nou blijkt het toch waar te zijn. Er is een glashard oorzakelijk verband tussen langdurige suikerconsumptie en het ontstaan van diabetes type 2. 'De fructose in kristalsuiker haalt een metabole truc uit met onze lever', zegt dr. Victor Zammit. 'Dit orgaan verandert na een suikerbelasting tijdelijk in een op hol geslagen vetfabriek. Hij begint triglyceriden in de bloedbaan te pompen, iets wat hij na een maaltijd met natuurlijke voedingsmiddelen juist niet doet. Van een vaak terugkerende vloed triglyceriden word je al snel insulineresistent. De lichaamscellen kunnen dan niet goed meer overweg met de suikers uit de voeding. Dat leidt op den duur tot velerlei klachten, maar vooral tot diabetes type 2.'
Onze overgrootmoeders wisten al dat suikerrijke voedingsmiddelen vaak slecht vullen. Dat je er gemakkelijk veel meer van eet of drinkt dan je bedoeling was, omdat er nauwelijks verzadiging optreedt. En dat je na een korte energiekick onherroepelijk 'crasht' en dus opnieuw moet eten. Doktoren van het Children's Hospital in Boston hebben deze waarneming onlangs in een onderzoek bevestigd. Ze volgden 548 kinderen van elf jaar gedurende 19 maanden. Al snel werd duidelijk dat frisdrankgebruik de bepalende factor was voor de dagelijkse suikerconsumptie, dus frisdrank-inname werd als surrogaat graadmeter gekozen. De link was sterker en progressiever dan de onderzoekers vermoedden. Frisdrank-drinkende kinderen waren van meet af aan dikker en kwamen tijdens de observatieperiode aanzienlijk meer aan. Het verband bleef overeind als werd gecorrigeerd voor overige eetgewoonten, lichamelijke activiteit en welstandsklasse, factoren die eveneens van grote invloed zijn op conditie en lichaamsgewicht. Met ieder glas frisdrank dat een kind per dag dronk, nam zijn of haar risico op overgewicht met zestig procent toe. Een recent afgerond Deens onderzoek met volwassenen gaf een nog verontrustender beeld.
'Het gaat om elementaire endocrinologie, om mechanismen die medisch studenten tijdens hun propedeuse leren', zegt een weinig verbaasde David Ludwig, endocrinoloog en hoofd van de kliniek voor dikke kinderen in het Children's Hospital. 'Suikerrijke producten vormen een aanslag op het metabolisme. Mensen zijn geëvolueerd op een dieet met weinig geraffineerde koolhydraten. Wie veel zoetigheid eet en drinkt, maakt ter compensatie erg veel insuline aan. Dit hormoon zorgt ervoor dat de suiker uit het bloed de overige weefsels in kan of wordt opgeslagen als vet. Het onnatuurlijke insuline-shot dat je met een suikerrijke hap provoceert, zorgt na korte tijd voor een onbedwingbare honger. Je houdt het lijf als het ware voor de gek.'
Dikke kinderen leren in Ludwigs kliniek dat boter, kaas, eieren, vlees, vis, groenten en fruit voedingsmiddelen zijn en dat een kadetje met hagelslag in de categorie snoep valt. Zodra de donut en de cola worden vervangen door ouderwets eten met een glas melk, water of thee, verdwijnen de vetrollen en tieten. De kliniek heeft een wachttijd van bijna een jaar.
Veel krachtiger zelfs dan verzadigd vet, dat of neutraal is, of tegelijkertijd het gunstige HDL verhoogt en altijd het 'hartinfarctcholesterol' Lp(a) omlaag blijkt te brengen. Het cholesterolverhogende effect van kristalsuiker is al vijftig jaar bekend en goed gedocumenteerd. Ook hier lijkt de fructosecomponent de kwaaie pier te zijn. Ter illustratie een studie die in 2000 werd gepubliceerd in het American Journal of Clinical Nutrition. Achttien gezonde jonge mannen met een gemiddeld cholesterolgehalte van 5,8 mmol/l kregen gedurende twee maanden onder strikt gecontroleerde omstandigheden te eten. Gedurende de eerste vier weken werden de koolhydraten in hun dieet geleverd in de vorm van glucose. In die periode zakte hun cholesterolspiegel naar 4,1 mmol/l. Vervolgens werd een kwart van de glucose vervangen door sucrose (kristalsuiker), waarmee één achtste van hun koolhydraten uit fructose bestond. Na twee weken was het cholesterolgehalte gestegen naar 6,3 mmol/l, terwijl de verhouding tussen HDL en LDL nadelig was veranderd. Toen de onderzoekers de sucrose tenslotte weer vervingen door glucose, bereikten de mannen binnen twee weken een cholesterolspiegel van 3,8 mmol/l en een gunstige HDL/LDL ratio. De uitkomst ontlokte een van de onderzoekers de uitspraak: 'Dit krijg je zelfs met transvetzuren niet voor elkaar.' Overigens worden afwijkende cholesterolwaarden steeds minder beschouwd als oorzaak van hart- en vaatziekten, maar meer als symptoom van een onderliggend probleem, bijvoorbeeld insulineresistentie.
Onderzoekers van het Department of Preventive Medicine in Chicago vonden in 1998 tijdens een onderzoek ionder ruim 4000 mannen en vrouwen een omgekeerd verband tussen suikerconsumptie en het HDL2b gehalte, de cholesterolfractie die lijkt te beschermen tegen hart- en vaatziekten. Hoe meer kristalsuiker de mensen gebruikten, hoe minder HDL2b hun lever produceerde. De onderzoekers hielden rekening met factoren als leeftijd, rookgedrag, fysieke activiteit en alcohol-inname.
Hoe groter het aandeel suiker in je voeding, hoe minder essentiële voedingsstoffen je binnenkrijgt. Wie een Mars-reep eet, laat immers al snel vier appels liggen. Op den duur kan chronische overconsumptie van suiker zo indirect leiden tot een verzwakt immuunsysteem. Maar sucrose maakt het lichaam ook direct ontvankelijker voor ziektekiemen. Duitse onderzoekers stelden vast dat het vermogen van onze witte bloedlichaampjes om indringers te ontmantelen na inname van een halve liter frisdrank (45 gram suiker) meer dan vijf uur lang tot de helft wordt gereduceerd. De inname van een calorisch gelijkwaardige hoeveelheid zetmeel - dat in de het spijsverteringskanaal snel wordt omgezet in glucose - had geen noemenswaardige invloed op de afweer.
En niet alleen door kruidenvrouwtjes uit Zalk. Toen onderzoekers van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieuhygiëne (RIVM) in Bilthoven meer dan honderd patiënten met galblaaskanker vergeleken met gezonde controlepersonen, bleek dat de zieken consequent aanzienlijk meer suiker gebruikten. De Britse arts-onderzoeker John Yudkin, die in de jaren '50 vergeefs aandacht vroeg voor het in zijn ogen 'onmiskenbare' oorzakelijke verband tussen suikerconsumptie en hart- en vaatziekten, presenteerde destijds ook epidemiologische gegevens die een verband suggereerden tussen suikergebruik en darmkanker, borstkanker en leukemie. In het boek Sweet but Dangerous; the sugar-cancer link, gaan oncologen in op mogelijke mechanismen. Bewezen is dat een hoge insulinespiegel de groei van kankercellen bevordert.
Een blikje frisdrank lest de dorst, maar zorgt in je bloed voor een heksenketel. Suiker veroorzaakt direct na consumptie een storm van vrije zuurstofradicalen. Dat constateerden onderzoekers van de State University van New York in een experiment met twintig gezonde proefpersonen. Het drinken van een suikeroplossing verhoogde de concentratie van zogenaamde vrije radicalen met 250 procent. Vrije radicalen veroorzaken in grote hoeveelheden schade aan het DNA en spelen een grote rol bij het ontstaan van hart- en vaatziekten en kanker. Een deel van de schade kan worden voorkomen door het eten van voedingsmiddelen met veel antioxidanten en door te sporten.
Frequente, overmatige suikerconsumptie kan bijdragen aan de langzame desintegratie van al je organen. Een deel van de glucose- en fructosemoleculen verliest tijdens de race door het lichaam spontaan zijn integriteit. Deze moleculen worden uiterst reactief en klampen zich vast aan elke eiwitstructuur die ze tegenkomen, zoals bloedcellen, collageen, het kristalline van de ooglens, lipoproteïnen (cholesterol) en zelfs aan ons DNA. In eerste instantie is dit zogenoemde glycatieproces redelijk omkeerbaar: zodra de suikerconcentratie van het bloed weer zakt en een poosje laag blijft, worden de verbindingen netjes verbroken. Geef je je lichaam echter nooit de tijd om een bloedsuikerpiek omlaag te brengen - bijvoorbeeld doordat je de hele dag door snoept - dan worden die suiker-eiwit bruggen steeds complexer, tot ze na enkele dagen 'onverwoestbaar' zijn.
Deze Advanced Glycation Endproducts (AGE's) hechten zich onder andere aan de vaatwanden, veroorzaken daar een constante ontstekingsreactie en 'bezetten' allerlei receptoren, zodat bijvoorbeeld cholesterol en insuline niet meer gebruikt kunnen worden en zich opstapelen. Uiteindelijk veranderen AGE's ons slagaderstelsel van een flexibel, uiterst alert orgaan in een netwerk van stijve, halfdode pijpen. 'Als je lang gezond en fit wilt blijven, moet je weinig suiker gebruiken, matig en niet te vaak achter elkaar eten, je voedsel niet te lang verhitten en als het kan veel bewegen', zegt dr. Y.C. Chee, een vooraanstaand AGE-deskundige uit Singapore. Gezien de narigheid die je kunt voorkomen, lijkt dat ons niet te veel gevraagd.
Ja, en van masturbatie krijg je rood haar… Nee, wacht even, dit is waarschijnlijk geen bakerpraat. In Azië is meer dan tachtig procent van de tieners bijziend, meldt het vakblad Vision Research. En niet zo'n beetje ook. Bij een onrustbarend aantal kinderen schiet de zogenaamde 'schoolbijziendheid' door naar ernstige bijziendheid van min zes of meer. Dat geeft extra risico op complicaties als staar en netvliesloslating. Ook in Europa neemt het probleem epidemische vormen aan. Vanwaar die visuele aftakeling, vraagt iedereen zich af. 'Onze voeding bestaat voor een steeds groter deel uit geraffineerde granen en suiker', luidt het onverwachte antwoord van dr. Loren Cordain, inspanningsfysioloog en hoogleraar evolutiegeneeskunde aan de Colorado State University. 'Bij traditionele volken die leven op vlees, vis, knollen, groenten, noten en fruit, wordt één op de duizend mensen licht bijziend. Zodra ze onze eetgewoonten overnemen, wordt meer dan vijftig procent ernstig bijziend. Of ze nou tegelijkertijd gaan lezen en schrijven of niet. En het gebeurt in de loop van één generatie, dus genetische factoren spelen een ondergeschikte rol.'
Cordains verklaring is elegant. 'Hoe meer suikers een mens naar binnen werkt, des te meer meer insuline het lichaam moet maken om die suikers te kunnen gebruiken. Als er tijdens de groei ongezond veel insuline in het lichaam circuleert, gaat er gemakkelijk iets mis met de groeifactoren die de vorming van de oogbol regisseren. Die wordt dan te groot, met als gevolg dat het invallende licht voor het netvlies wordt geprojecteerd, in plaats van er op.' Cordains hypothese is getest op kippen en apen en blijkt in deze diermodellen op te gaan. Insuline is echter niet de enige factor. Ook het ontbreken van volstrekte duisternis tijdens de slaap maakt jonge ogen bijziend.
Eten wij Nederlanders eigenlijk wel méér suiker dan de WHO aanbeveelt? Is de boodschap niet in de eerste plaats bedoeld voor uit hun voegen barstende Amerikanen? Cijfers van de Europese Unie helpen ons uit de droom. We consumeren rond de veertig kilo kristalsuiker per persoon per jaar. Dat is iets minder dan 110 gram per dag, een hoeveelheid die bijna twintig procent van onze dagelijkse energiebehoefte dekt. Kinderen krijgen in verhouding nog veel meer binnen. Kellog's stopt in zijn speciale kindercornflakes bijvoorbeeld vijf keer zoveel suiker als in de gewone cornflakes, volgens een diëtiste van de fabrikant omdat kinderen 'nu eenmaal een zoetere smaak hebben'.
Met stip de grootste suikerleverancier is frisdrank. Een blikje van 33 cl levert ruim 25 gram, ofwel bijna tien theelepels. Zeventig procent van de Nederlandse huishoudens drinkt dagelijks frisdrank, stelt de Nederlandse Frisdrank Industrie (NFI) verheugd vast. Statistiek van deze overkoepelende organisatie schetst een explosieve trend: In 1940 dronk de Nederlander 4 liter frisdrank per jaar. In 1980 wist hij raad met 59 liter. In 2001 gulpten we bijna 100 liter per persoon naar binnen. Ten opzichte van de jaren '80 is de afzet dus bijna verdubbeld. Is het toeval dat de statistici van het CBS het aantal zwaarlijvigen in diezelfde periode met een factor vijf zagen groeien?
'Natuurlijk niet,' zegt voedingswetenschapper Tim Lang van de City University in Londen. 'De industrie is veel machtiger dan zelfs doorgewinterde politici vermoeden en heeft achter de schermen zeker drie decennia intensief gelobbied om wat nu naar buiten spijpelt binnenskamers te houden. Veel wetenschappers zijn er oprecht van overtuigd dat suiker tot 25 procent van de totale energie-inname volstrekt onschuldig is. 'Gekochte' collega's hebben dat immers tot vervelens toe in keurige vakbladen gepubliceerd.' Uit een afgelopen voorjaar uitgelekt rapport van de Amerikaanse gezondheidswetenschapper Norbert Hirschhorn blijkt dat levensmiddelengiganten als Kraft (onderdeel van Philip Morris) en Procter & Gamble jarenlang de besluitvorming binnen de WHO hebben gesaboteerd. Precies zoals de tabaksindustrie dat ooit deed. Het International Life Sciences Institute wist de '10 procent limiet' steevast uit de jaarlijkse adviezen te houden. Tim Lang: 'Pas nu de emmer overloopt - de gezondheid van de wereldbevolking op het spel staat - waagt de WHO het weerstand te bieden. Daarmee begeeft ze zich wel in een oorlog.'
Snoep- en frisdrankproducenten kunnen de schadeclaims van vette, suikerzieke hartpatiënten tegemoet zien nu de wetenschap haarfijn uitlegt hoe langdurige en overvloedige consumptie van hun waren dergelijke misere veroorzaakt. Nederlandse letselschadeadvocaten menen vooralsnog dat de fabrikanten niets hoeven te vrezen. Immers, het cruciale verslavingsaspect ontbreekt en agressieve of doortrapte marketing is geen geldig juridisch argument. Tabaksproducenten moesten uiteindelijk schuiven omdat ze het nicotinegehalte van hun rookwaar opvoerden zonder de consument van de verslavende eigenschappen op de hoogte te brengen.
Het is echter nog maar de vraag of suiker, bij de onmatige consumptie waartoe de reclame vooral kinderen verleidt, niet fysiek verslavend is. In een opmerkelijke studie in het American Journal of Psychiatry constateerde psychiater en alcoholvorser Boris Kampov-Polevoy in 1997 dat kristalsuiker in de hersenen soortgelijke biochemische processen op gang brengt als alcohol en opiaten. Kampov-Polevoys nieuwsgierigheid werd gewekt toen hij zag dat alcoholisten en junks vrijwel altijd enorme hoeveelheden suiker in hun koffie doen. 'Suikerconsumptie zorgt bij iedereen voor het vrijkomen van 'geluksstofjes' in de hersenen', zegt voedingsfysiologe Nancy Appleton, werkzaam aan Berkeley Medical School en auteur van het boek Lick the sugar habit.
'Onder meer met MRI-diagnostiek is vastgesteld dat sommige mensen extreem suikergevoelig zijn. Suikergebruik wekt bij hen een overdreven endorfine-respons op. Endorfinen zijn neurotransmitters die een gevoel van welbehagen teweeg brengen. Tegelijk bevinden zich in hun brein meer endorfinereceptoren, waardoor hun basis endorfinen-niveau juist te laag is. Na een paar mars-repen of een liter cola voelen ze zich tijdelijk fantastisch, maar ze hebben telkens grotere hoeveelheden suiker nodig om in een draaglijke gemoedstoestand te blijven. Onthouding kan tot despressie en onvervalste ontwenningsverschijnselen leiden.'
Het eventuele verslavende effect van suiker wordt momenteel intensief bestudeerd door onder anderen neurowetenschapper Nora Volkow van het Brookhaven Institute in New York. Een opmerkelijke vondst is dat negroïde mensen door suikerconsumptie sterker worden geconditioneerd dan blanken.
Slechts een fractie van de 110 gram suiker die we dagelijks verorberen, lepelen we rechtstreeks uit de suikerpot. Het leeuwendeel zit verborgen in allerlei bewerkte levensmiddelen. Frisdrank is voor velen hoofdleverancier, maar zelfs hartige waren als leverworst en ketchup kunnen aardig aantikken. Als je je suikerconsumptie serieus omlaag wilt brengen, moet je volgens een woordvoerster van het Voedingscentrum etiketten gaan lezen. Een rondgang door de supermarkt leert dat kant- en klaarmaaltijden nogal eens suikerbommen zijn. Doe je boodschappen als het even kan bij de gespecialiseerde winkelier, zoals de slager en de groentenman. Vraag wat er in zit. Ga voor 'hele' producten. En probeer je zoete smaak langzaam af te leren.
De fysiologen Christina Koutsari en Adrianne Hardman van de universiteit van het Schotse Loughborough herhaalden het onderzoek van John Bantle (zie kader 'Een wolf in schaapskleren'), maar bouwden enkele weken met een stevig trainingsprogramma in. Ook bij deze mannen schoot de triglyceridenspiegel na invoering van kristalsuiker omhoog, om weer scherp te dalen als de koolhydraten geheel in de vorm van glucose werden geleverd. De verrassing kwam toen de heren dagelijks ongeveer tien kilometer gingen hardlopen. In deze fase had de kristalsuiker geen noemenswaardig effect op de vetuitstoot van de lever. Hun spiercellen bleven tijdens die actieve periode erg gevoelig voor insuline, 'ondanks' de sucrose. Koutsari en Hardman ontsluierden hiermee de zoveelste verklaring voor het beschermende effect van geregelde fysieke inspanning. En leverden een mooi alibi om na het sporten onbekommerd te genieten van een mooie rondo, een fijne kano of een pannenkoek met stroop, beproefde kost om de glycogeenvoorraad aan te vullen.
Veel van de negatieve aspecten van stevig kristalsuikergebruik komen voor rekening van de fructose die er in zit. Als je suiker wilt gebruiken als snelle energiebron, dan kun je voor druivensuiker kiezen, pure glucose. Dat geeft net zo veel energie en wordt bovendien sneller opgenomen. Gaat het je vooral om de smaak dan is druivensuiker misschien een teleurstelling, want het is aanzienlijk minder zoet dan kristalsuiker. In dat geval kun je het gebruik van synthetische zoetmiddelen als aspartaam overwegen.
Probleem is dat ook die bij dagelijks gebruik misschien nadelen hebben. Aspartaam wordt bijvoorbeeld in verband gebracht met een waslijst aan kwalen, terwijl een matig gebruik van kristalsuiker volstrekt veilig is. Gelukkig is er voor de zoetekauw die z'n koffie pas drinkbaar vindt met twee eetlepels suiker een ideaal alternatief: stevia. Dit extract van de plant Stevia rebaudiana smaakt zo'n tweehonderd keer zoeter dan sucrose, levert geen calorieën en heeft in talloze onderzoeken bewezen veilig te zijn.
Sterker nog, er zijn aanwijzingen dat het gebruik van stevia de spiercellen gevoeliger maakt voor insuline en dat het groene thee qua gunstige eigenschappen naar de kroon steekt. In Japan overheerst stevia de zoetstoffenmarkt en zit het al jaren in vrijwel alle light-producten. Japanse Cola Light - niet van gewone Coke te onderscheiden - is goed voor je gezondheid! Om onduidelijke, maar waarschijnlijk economische redenen (bescherming van de uiterst winstgevende suiker- en synthetische zoetmiddelen-industrie?) is Stevia in de Verenigde staten en Europa als zoetmiddel in levensmiddelen verboden. Het is echter wel los verkrijgbaar bij reformzaken, en ook via internet te bestellen. Meer informatie: www.stevia.net
Vrijwel alles wat uit een suikerfabriek komt, is sucrose. Bruine suiker, kandij, basterdsuiker, rietsuiker, poedersuiker, stroop, het betreft steeds dezelfde verbinding van glucose en fructose. Het heeft dus geen enkele zin gewone witte suiker te vervangen door duurdere goudbruine rietsuiker uit de reformzaak. Honing bevat over het algemeen voornamelijk glucose en bovendien niet onaanzienlijke hoveelheden anti-oxidanten. Enkele soorten honing zijn juist extreem rijk aan fructose. Vraag je imker! Synthetische zoetstoffen worden door de fabrikant toegevoegd aan met name light-producten. Sommige zijn op recept verkrijgbaar bij de apotheek, maar de bijwerkingen zijn vaak zodanig dat zelf experimenteren niet is aan te raden.
Zoetkracht: 200 maal zoeter dan suiker
Aanvaardbare Dagelijkse Inname (ADI): 40 mg/kilo lichaamsgewicht
Bijwerkingen: Aspartaam is een methanolverbinding. Methanol wordt door het lichaam omgezet in het giftige mierenzuur. Doordat slechts minimale doses worden gebruikt, blijven eventuele bijwerkingen beperkt tot hoofdpijn en epileptische aanvallen.
Zoetkracht: 300-500 maal zoeter dan suiker
ADI: 5 mg/kilo lichaamsgewicht
Bijwerkingen: Lichtschuwheid, blaastumoren bij ratten
Zoetkracht: 20-40 maal zoeter dan suiker
ADI: 11 mg/kilo lichaamsgewicht
Bijwerkingen: Lichtschuwheid, diarree
Zoetkracht: 200 maal zoeter dan suiker
ADI: 15mg/kilo lichaamsgewicht
Bijwerkingen: Geen. Wordt onveranderd door de nieren uitgescheiden.
Zoetkracht: half zo zoet als suiker
ADI: 50 mg/kilo lichaamsgewicht
Bijwerkingen: diarree, flatulentie, darmslijmafscheiding, veel plassen. Sorbitol wordt omgezet in fructose en draagt dus in theorie bij aan insulineresistentie!
Zoetkracht: half zo zoet als suiker
ADI: 50 mg/kilo lichaamsgewicht
Bijwerkingen: hoofdpijn, verwardheid, droge mond, misselijkheid, wazig zien, pijn op de borst, bloeddruksschommelingen en hartkloppingen. Wordt deels omgezet in waterstofgas, waardoor bij hoge doses risico op darmexplosie ontstaat.