Chroom

Home - Wetenschap - Chemie - Elementen - Chroom

Afkorting: Cr

Chroom of chromium is een zilverkleurig overgangsmetaal.

Nucleaire eigenschappen

Atoomnummer: 24

Schil	Aantal electronen
1	2
2	2, 6
3	2, 6, 5
4	1

Isotopen

Atoom- gewicht	Vervaltijd	Verval- vorm	Vervalproduct
50	1,8*10¹⁷ j	2 Electronen vangst	⁵⁰Ti
51	27,7025 d	Electronen vangst	⁵¹V
52	Stabiel
53	Stabiel
54	Stabiel

In de natuur komen er drie stabiele isotopen van chroom voor. Daarnaast zijn er nog een groot aantal (ongeveer 20) instabiele isotopen bekend waarvan ⁵⁰Cr met een halfwaardetijd van 1,8*10¹⁷ jaar nog steeds voorkomt en zo'n 4% van het totaal uitmaakt. De andere radioactieve isotopen hebben veel kortere halfwaardetijden.

Fysische eigenschappen

Kookpunt: 2963 K
Smeltpunt: 2130 K
Dichtheid bij 293 K en 1000 hPA: 7190 kg/m³.

Biologische eigenschappen

Zie hier.

Toxicologie en veiligheid

Chroom is irriterend voor de ogen en huid en zeswaardige vorm kan bij inwendig gebruik kankerverwekkend zijn door oxidatie van het DNA. Ook kan Cr(VI) door de huid diffunderen, daarom mag het niet met blote handen worden aangeraakt. In 1958 is door de Wereldgezondheidsorganisatie besloten dat in drinkwater de chroomconcentratie maximaal 0,05 mg/liter mag zijn.

Hun potentieel om dermale sensitisatie te veroorzaken is goed gekend door dermatologen. De in vergelijking met dermale relatief zeldzame respiratoire manifestaties kunnen deels verklaard worden door onderdiagnose en onderreporting. Wanneer epidemiologische studies worden uitgevoerd na de ontdekking van een geval van beroepsastma, worden vaak meerdere casussen ontdekt.

Bronnen

De belangrijkste bron van chroom is het mineraal chromiet (FeCr₂O₄) dat voornamelijk in Zuid-Afrika, Kazachstan, India en Turkije wordt gedolven. In 2000 werd er jaarlijks zo'n 15 miljoen ton chromiet uit de grond gehaald, dat ongeveer 4 miljoen ton metallisch chroom oplevert.

Soms wordt metallisch chroom in de aardbodem aangetroffen.