Rob's web

Kobalt

Home - Wetenschap - Chemie - Elementen - Kobalt


Kobalt

Afkorting: Co

Kobalt is een zilverkleurig overgangsmetaal.

Het woord kobalt komt van het Duitse kobold (kabouter). Kobalterts werd vaak verward met ertsen van de metalen die men wilde delven, waardoor de teleurstelling groot was als men het ongewenste kobalt verkreeg. Kobalt trekt het giftige arsenicum aan en joeg daarom angst aan bij de mijnwerkers. Men geloofde dus dat kobolden uit kwaadaardigheid dit metaal in de mijnen legden.

Nucleaire eigenschappen

Atoomnummer: 27

Schil Aantal
electronen
1 2
2 2, 6
3 2, 6, 7
4 2

Isotopen

Atoom-
gewicht
Vervaltijd Verval-
vorm
Vervalproduct
56 77,27 d Electronen vangst 56Fe
57 271,79 d Electronen vangst 57Fe
58 70,86 d Electronen vangst 58Fe
59 Stabiel
60 1925,1 d β 60Ni

In de natuur komt één stabiele isotoop (59Co) voor en een groot aantal (ruim 20) radioactieve, waarvan 60Co de langste halveringstijd heeft. Het vervallen van kobalt-60 naar het stabiele nikkel-60 is de belangrijkste reden om na uitgebruikname zo'n 20 tot 150 jaar te laten afkoelen alvorens te beginnen met de ontmanteling van een kerncentrale.

Fysische eigenschappen

Kookpunt: 3373 K
Smeltpunt: 1768 K
Dichtheid bij 293 K en 1000 hPA: 8900 kg/m3.

Biologische eigenschappen

Het komt ook voor in het menselijk lichaam als bestanddeel van vitamine B12, in het lichaam van een volwassene komt 1 à 2 gram kobalt voor.

Zie hier.

Toxicologie en veiligheid

In poedervorm is kobalt brandbaar. Op een paar uitzonderingen na zijn kobaltverbindingen matig giftig. 60Co is een krachtige Γ straler en kan daardoor kankerverwekkend zijn. Kobalt (chloride) kan allergische reacties veroorzaken (kobaltallergie).

Bronnen

In de aardkorst komt kobalt voor als cobaltiet, erythriet, skutterudiet en andere mineralen. De grootste hoeveelheden kobalterts worden gedolven in China, Zambia, Rusland en Australië. Vroeger werd het erts in Europa gedolven, vooral in Saksen.