Home - Wetenschap - Chemie - Elementen - Renium
Afkorting: Re
Renium is een grijswit overgangsmetaal.
Nucleaire eigenschappen
Atoomnummer: 75
| Schil | Aantal electronen |
|---|---|
| 1 | 2 |
| 2 | 2, 6 |
| 3 | 2, 6, 10 |
| 4 | 2, 6, 10, 14 |
| 5 | 2, 6, 5 |
| 6 | 2 |
Isotopen
| Atoom- gewicht |
Vervaltijd | Verval- vorm |
Vervalproduct |
|---|---|---|---|
| 185 | Stabiel | ||
| 186 | 200000 j | β | 186Os |
| 187 | 4,35×1010 j | β α |
187Os 183Ta |
In de natuur voorkomend renium is een mengsel van het stabiele 185Re en het (zeer licht) radioactieve 187Re met een halveringstijd van ruim 43,5 miljard jaar. Daarnaast zijn er ongeveer 25 andere instabiele isotopen bekend met veel kortere halveringstijden.
Fysische eigenschappen
Kookpunt: 5900 K
Smeltpunt: 3453 K
Dichtheid bij 293 K en 1000 hPA: 21000 kg/m3.
Biologische eigenschappen
Toxicologie en veiligheid
Er is weinig bekend over de toxiciteit van renium. Bij contact met de huid kan het irritaties veroorzaken en het spijsverteringskanaal beschadigen.
Bronnen
In de natuur komt renium niet in ongeboden toestand voor. Reniumverbindingen worden wijdverspreid in de aardkorst aangetroffen, maar de concentraties zijn erg laag in de orde van 0,001 ppm. Commercieel wordt renium voornamelijk verkregen als bijproduct van de winning van molybdeen: als molybdeniet wordt geoxideerd ("geroost") om het zwavel te verwijderen, komt tegelijkertijd het renium vrij als reniumoxide. Door ammoniumperrenaat bij hoge temperatuur te reduceren met waterstof wordt metallisch renium verkregen.