Home - Wetenschap - Chemie - Elementen - Technetium
Afkorting: Tc
Technetium is een zilvergrijs overgangsmetaal.
Nucleaire eigenschappen
Atoomnummer: 43
| Schil | Aantal electronen |
|---|---|
| 1 | 2 |
| 2 | 2, 6 |
| 3 | 2, 6, 10 |
| 4 | 2, 6, 5 |
| 5 | 2 |
Isotopen
| Atoom- gewicht |
Vervaltijd | Verval- vorm |
Vervalproduct |
|---|---|---|---|
| 97 | 2,6*106 j | Electronen vangst | 97Mo |
| 98 | 4,2*106 j | β | 98Ru |
| 99 | 2,111*105 j | β | 99Ru |
De stabielste radio-isotopen van technetium zijn 98Tc, 97Tc en 99Tc. In totaal zijn er ongeveer 25 verschillende technetiumisotopen geproduceerd met halveringstijden variërend van enkele uren tot miljoenen jaren.
Fysische eigenschappen
Kookpunt: 4840 K
Smeltpunt: 2445 K
Dichtheid bij 293 K en 1000 hPA: 11500 kg/m3.
Biologische eigenschappen
Toxicologie en veiligheid
Doordat technetium in de natuur niet voorkomt is het vrijwel onmogelijk voor mensen om er mee in aanraking te komen. Mensen die met het materiaal werken zijn verplicht beschermende kleding te dragen. In de biologie speelt technetium geen rol.
Bronnen
Van nature komt technetium op aarde (vrijwel) niet voor. Het wordt verkregen als splijtingsproduct van zware kernen zoals uranium-238 of door het bombarderen van molybdeen met neutronen. Sinds de ontdekking van technetium is men op zoek gegaan naar het element in de vrije natuur. In 1962 is het in Afrika in extreem lage concentraties gevonden in het mineraal uraniet door spontane splijting van uranium. De hoeveelheden zijn echter vanuit commercieel oogpunt volstrekt oninteressant.
Uit spectrumlijnen van sommige sterren (spectraalklasse S, M en N) blijkt technetium op andere plaatsen in het universum wel van nature voor te komen. Hierdoor is men tot nieuwe inzichten gekomen wat betreft de productie van zware elementen in sterren.