Home - Wetenschap - Chemie - Elementen - Wolfraam
Afkorting: W
Wolfraam is een grijswit overgangsmetaal.
Nucleaire eigenschappen
Atoomnummer: 74
| Schil | Aantal electronen |
|---|---|
| 1 | 2 |
| 2 | 2, 6 |
| 3 | 2, 6, 10 |
| 4 | 2, 6, 10, 14 |
| 5 | 2, 6, 4 |
| 6 | 2 |
Isotopen
| Atoom- gewicht |
Vervaltijd | Verval- vorm |
Vervalproduct |
|---|---|---|---|
| 180 | 1,8*1018 j | α | 176Hf |
| 181 | 121,2 d | Electronen vangst | 181Ta |
| 182 | Stabiel | ||
| 183 | Stabiel | ||
| 184 | Stabiel | ||
| 185 | 75,1 d | β | 185Re |
| 186 | Stabiel | ||
In de natuur komen vier stabiele isotopen en één radioactieve isotoop voor met een extreem lange halveringstijd zodat ze als stabiel kunnen worden beschouwd. Daarnaast zijn er nog een 25-tal minder stabiele isotopen bekend.
Fysische eigenschappen
Kookpunt: 5828 K
Smeltpunt: 3695 K
Dichtheid bij 293 K en 1000 hPA: 19300 kg/m3.
Biologische eigenschappen
Toxicologie en veiligheid
Wolfraam is een volkomen veilig metaal. Er zijn geen speciale voorzorg- en veiligheidsmaatregelen bij het gebruik en verwerken van wolfraam noodzakelijk.
Bronnen
De meest voorkomende wolfraam bevattende mineralen zijn wolframiet, scheeliet, ferberiet en huebneriet. Grote hoeveelheden hiervan worden aangetroffen in China (75% van de wereldproductie), Bolivia, het westen van de Verenigde Staten, Oostenrijk, Portugal, Rusland en Zuid-Korea. Op commerciële basis wordt wolfraam gewonnen door het oxide te reduceren met waterstof of koolstof.