De Arabische cijfers zijn de cijfers die tegenwoordig in de meeste culturen gebruikt worden. Ze bestaan uit tien symbolen inclusief de nul. Belangrijk is het gebruikte positionele systeem: de waarde van een cijfer hangt niet alleen af van het teken maar ook van de positie in een getal.
Hoewel we van Arabische cijfers spreken, zien de cijfers er in de Arabische wereld anders uit dan in het westen. Het systeem is echter gelijk, ook wat de volgorde betreft, hoewel het Arabische schrift van rechts naar links wordt gelezen. De eenheden staan altijd rechts van de tientallen. Een telefoonnummer wordt van links naar rechts gelezen.
Arabische cijfers zijn niet ontworpen in de Arabische wereld, maar in India. De Arabieren leerden de Indische cijfers die later als Arabische cijfers bekend zouden worden dankzij een Indische wiskundige die het paleis van de Abbasieden-kalief bezocht met zijn boek van de kosmologie en wiskunde.
Na de opkomst van de islam veroverden hoofdzakelijk Moorse moslims een deel van het Iberische Schiereiland en daardoor kwamen ze in contact met de Europese volkeren.
Door de vermenging van verschillende godsdiensten en volkeren kwamen delen van het Iberische Schiereiland tot bloei onder verschillende dynastieën, dat ging gepaard met het ontwikkelen van verschillende wetenschappen. Deze ontwikkeling had ook invloed op de Europese samenleving, zoals de Arabische cijfers.
De eminente Perzische/Khawarzimische wiskundige en schepper van de algebra Al-Chwarizmi heeft ze gebruikt en zo kregen die cijfers grote bekendheid, en lieten de Arabieren en de andere islamitische volkeren hun verschillende cijfersystemen varen en gaven ze de voorkeur aan de Indische cijfers. Zo maakten de Arabieren hun alfabetische rekensysteem uit en namen de Indische cijfers over. De Indische cijfers die de wereld nu gebruikt werden niet in de hele islamitische wereld gebruikt, want de moslims in het oosten gebruiken tot nu toe andere Indische cijfers, terwijl de moslims in het westen de voorkeur aan de zogenaamde Arabische cijfers geven.
| Europees | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Arabisch-Indisch | ٠ | ١ | ٢ | ٣ | ٤ | ٥ | ٦ | ٧ | ٨ | ٩ |
| Oost Arabisch-Indisch (Perzisch en Urdu) | ۰ | ۱ | ۲ | ۳ | ۴ | ۵ | ۶ | ۷ | ۸ | ۹ |
| Devanagari (Hindi) | ० | १ | २ | ३ | ४ | ५ | ६ | ७ | ८ | ९ |
| Chinees | 零 | 一 | 二 | 三 | 四 | 五 | 六 | 七 | 八 | 九 |
| Tamil | ௧ | ௨ | ௩ | ௪ | ௫ | ௬ | ௭ | ௮ | ௯ |
Het systeem van Hebreeuwse cijfers is een quasi-decimaal alfabetisch getalsysteem dat gebruikmaakt van de letters van het Hebreeuws alfabet.
Dit systeem kent geen symbool voor nul, en de letterwaarde van de individuele letters worden opgeteld. Elk cijfer (1, 2, ..., 9) wordt weergegeven door een aparte letter, elk tiental (10, 20, ..., 90) door een aparte letter, en elk honderdtal (100, 200, ..., 900) een aparte letter. Gematria (Joodse numerologie) gebruikt deze omzettingen uitgebreid.
Dit systeem van Hebreeuwse cijfers wordt vooral gebruikt in het oudere Hebreeuws. In het modern Hebreeuws maakt men meestal gebruik van cijfers uit het decimale systeem.
Romeinse cijfers vormen een talstelsel voor het weergeven van natuurlijke getallen, dat afkomstig is uit het oude Rome. Het stelsel is geen positiestelsel, maar een additief stelsel waarin de waarde van het voorgestelde getal bepaald wordt door het totaal van de samenstellende symbolen.
Het systeem is sinds de 14e eeuw grotendeels verlaten ten voordele van de Arabische cijfers.