Een bavarois (Frans voor Beiers) is een luchtige pudding, een nagerecht, die in een vorm wordt gegoten, gekoeld en gestort of in de vorm geserveerd wordt. In de gastronomie worden twee soorten bavaroises onderscheiden:
Voor een vruchtenbavarois worden zachte vruchten gebruikt, zoals aardbeien, frambozen en abrikozen. Verse kiwi,mango of ananas moeten eerst gekookt worden, omdat de eiwitsplitsende enzymen in deze vruchten het opstijven van de gelatine verhinderen. Door het koken van deze vruchten wordt het enzym vernietigd. Een bavarois bevat geen klontjes, en moet geheel glad zijn. De vruchten moeten daarom gepureerd worden, en eventueel ook gezeefd.
In tegenstelling tot veel soorten pudding op basis van maïzena worden bij een bavarois gelatine en eieren gebruikt voor de binding in plaats van zetmeel. Het essentiële verschil tussen een pudding en een bavarois is echter dat de bavarois luchtig is, door gebruik van stijf geklopte slagroom en stijf geslagen eieren. Om uitzakken tegen te gaan wordt gelatine toegevoegd. De bavarois moet enkele uren voor het diner gemaakt worden, omdat de gelatine moet opstijven in de koelkast. Bij gebruik van koud verwerkbaar instant gelatinepoeder is de bereidingstijd overigens aanzienlijk korter, terwijl het resultaat hetzelfde is.
Charlotte is een type dessert dat wordt gemaakt door een pudding of fruitpuree te stoppen in schil van brood of koek of cake. Vroeger werden Charlottes vaak gemaakt met brood dat met boter was besmeerd, maar tegenwoordig zal vaker cake of lange vingers worden gebruikt. In plaats van pudding kan ook ijs voor de vulling worden gebruikt.
Pudding of podding is een (meestal zoet) nagerecht op basis van melk, meelproducten of maïzena, meestal in de vorm van custardpoeder of gelatine. Pudding bestaat uit vocht, melk of vruchtensap, dat gebonden wordt met een geleermiddel. Als geleermiddel wordt meestal een eiwit gebruikt, eventueel aangevuld met zetmeel.
Pudding: Bestaat uit twee hoofdstromen. De warme puddingen en de koude puddingen. De warme soort wordt vaak gebonden met een zetmeel-substantie zoals tarwena of maïzena, al dan niet in combinatie met eieren (soms ook net alleen eieren). De koude soort wordt vaak gebonden met agar agar (een zeewier) of gelatine. Er zijn nog veel meer geschikte koude bindmiddelen, maar deze zijn vaak niet in de winkel te verkrijgen.
Bij de warme puddingen is het vaak nodig om de smaakmakers (bijvoorbeeld amandelen) mee te trekken in een warme vloeistof zoals melk. Bij de koude soort worden vaak verse vruchtenpuree's of zelfgemaakte chocoladepasta's toegevoegd. Vaak zijn de koude soorten op basis van geslagen room of gele room (ook wel banketbakkersroom genoemd).
Vla is een typisch Nederlands zuivelproduct, gemaakt van verse melk met toevoegingen die de viscositeit tot die van yoghurt verhogen. Het heeft wat weg van pudding, maar is vloeibaarder.
Traditioneel wordt vla gemaakt van gekookte melk met custard of met een combinatie van eieren, maïzena en vanille. Aan beide varianten wordt suiker toegevoegd. De vla in de winkel is over het algemeen met andere verdikkingsmiddelen gemaakt.
Vla bestond oorspronkelijk alleen in Nederland. In 2006 werd langzaam ook in Duitsland vla geïntroduceerd, onder de Nederlandse naam 'vla' aangezien er geen oorspronkelijk Duits woord voor bestaat.